Нэр үг
уусагч [нэр үг]
уусаж буй юм.
уусал [нэр үг]
уусах үйлийн (нэр үг)
уусац [нэр үг]
уусах хэмжээ, ууссан байдал.
уусвар [нэр үг]
уусах байдал, уусах чанар уусвар сайтай давс (уусах чанар сайтай давс).
уусгагч хими. [нэр үг]
янз бүрийн бодосыг уусгах чадвартай химийн нэгдэл юмуу хэд хэдэн нэгдлийн хольц уусгагч бодос (өөртөө уусган авдаг бодос).
уусгуур [нэр үг]
уусгагч.
уусмал хими. [нэр үг]
ууссан юм, хатуу, шингэн эсвэл хийн төлөвт бодосыг шингэн бодостой холиход бий болох нэг төрлийн тогтолцоо ханасан уусмал (ахин өөртөө ямар нэг бодос уусгаж чадахгүй болсон шингэн).
уут [нэр үг]
юм агуулахын тулд эд бөс, эсгий мэтийн зүйлээр хийсэн сав, хүүдий дэрний уут (дэрний гадар), хурганы уут (шинэ төрсөн хургыг хийх хүүдий сав), эсгий уут (эсгийгээр хийсэн хүүдий сав), уут сав (хоршоо үг) (уут хүүдий), уут хүүдий (хоршоо үг) (юм агуулах зүйл), уутаа гөвөх (ядуурах, хоосрох), уутанд хийсэн үхрийн эвэр шиг (эв түнжингүй, эв нэгдэлгүй), уутны амыг боож болдог, олны амыг боож болдоггүй (зүйр үг) (олны хэл ам хэцүү), уутанд орсон оготно шиг (зүйр үг) (бусдын эрхшээлд орох), уургын хулгайчаас уутны хулгайч (зүйр үг) (сүргээр нь малаа алдаж байснаас, уутаар нь юмаа алдсан нь дээр), уут хорхой (амьтан судлал) (цагаан хорхойн авгалдай) зарим амьтны үр төлөө агуулж бойжуулдаг эрхтэн уутат мөөгийн дотроо ууттай үрцэр үүсгэх бэлгэ эрхтэн (анагаах ухаан) эд эрхтний гадуур байх уутлаг эрхтэн цөсний уут (элгэнд боловсорсон цөсийг өтгөрүүлж хадгалдаг хөндий эрхтэн).
уутавч [нэр үг]
дээд мөөгийн үрцэрийг агуулсан уут дээрээ юмуу бөөрөн талдаа үрцэр гадагш цацагдах жижиг сүвтэй.
уутлагч [нэр үг]
уутанд хийгч.
ууттан [нэр үг]
ууттан амьтан (хэвлийн тус газраа үр төлөө агуулан өсгөн бойжуулдаг амьтан).
уухайчин [нэр үг]
уухай дуугарагч сур харвааны уухайчин (сур харвах үед уухай дуугарах хүн).
уухилаачин [нэр үг]
уухилах зантай хүн аахилаачингийн дэргэд уухилаачин (цэцэн үг) (ажил хийж байгаа хүний дэргэд ажил хийсэн хүний дүр эсгэх).
уухь [нэр үг]
уухь аахьаахь уухь (хоршоо үг) (а.аахилан уухилан түргэн түргэн амьсгалах б.сандран бачимдах).
ууц [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) нурууны сээрээс хойш ахар сүүл хүртэлх хэсэг, харцага ууцаа үүрэх (хоёр гараа ар нуруундаа зөрүүлэн тавих), ууцан сүүлт хонь (ууц сүүлний хэсэг нь мяраалаг хонины нэгэн үүлдэр), ууцны нүд (ууцны хоёр хажуугийн хонхор хэсэг), ууц нуруу (хоршоо үг) (хүн, амьтны их биеийн ар хэсэг) монгол үндэсний идээ болох, нядалсан хонины нурууны сээрээс доош бүхий бүх хэсэг ууц тавих ёс (ууц гэдэг нь зургаан хавирга, ууц сүүлийн хамт үргэлжилж байгаа хэсгийн нэр бөгөөд түүнийг баяр ёслол, хүндэтгэлд хэрэглэхдээ ууцан дээр сээр буюу эсвэл хүзүү, дал, дөрвөн өндөр, хавирга, хонготой шагайт чөмөг дагуулан тавь(дагавар үг) ууц хүнд тавихдаа баруун гарт нь дөрвөн өндөр хавиргыг тавих бөгөөд сээрний нарийн үзүүр, шаантны борви, далны маяа, хавирганы бураа талыг харцага өөд харуулан тавина. хэрэв сээрийн оронд хүзүү тавих бол аман хүзүү талыг харцага тийш нь, харцагыг зочны зүг харуулан тавина), ууц таллах (хуучир.) (ууцны хоёр этгээдийн намилхайг нимгэн зүсэх), ууц хаших (бүхэл ууцыг унагаж ууц яснаас харцага, хавирга, сүүлнээс нь салгах) ууц хөндөх (хуучир.) (ууцанд гар хүрэх, ууцнаас амсах), ууцны нүд (ууцны хоёр хажуу), учир мэдэхгүй хүнд ууц бүү гарга (цэцэн үг) (юм мэдэхгүй хүнтэй элдэв зүйл бүү ярь, учир мэдэхгүй хүнтэй ёс журам ярих хэрэггүй).
уучилга [нэр үг]
уудам сэтгэл, өршөөл.
уучлал [нэр үг]
уучлах үйлийн нэр, өршөөл, энэрэл уучлал гуйх (өршөөхийг хүсэх), уучлал эрэх (өршөөл эрэх, уучлахыг гуйх).
ууш [нэр үг]
уух юм идэш ууш (хоршоо үг) (идэх уух юм), идэш уушны дэлгүүр (идэх, уух зүйл зардаг дэлгүүр).
ухаа [нэр үг]
хэрэг бодосын тусгалыг сэрж мэдэх тархи мэдрэлийн системийн эрүүл ажиллагаа ухаа гарах (их айж сандрах), ухаа гартал айх (маш их айх, ухаанаа алдтал айх)
ухаа [нэр үг]
талархуу газар буй өндөрхөн зоо газар ухаа гүвээ (хоршоо үг) (а.овгор товгор газар б.ухаа толгод ихтэй газар), ухаа толгод (хоршоо үг) (уулнаас намхан, өндөрлөг бүхий газар).