Нэр үг
ухаагчин [нэр үг]
ухаа зүстэй эм мал.
ухаалж [нэр үг]
чидэлжтэн овгийн төрөл, илтэслэг юмуу хайрслаг хэлбэртэй, ухаа шар өнгөтэй, биеийн зах ацалсан салбанцартай, үрцэрийн уутны таваг, хиг, хиглэг үүсгэж үрждэг, модон дээр ургадаг хаг бие.
ухаан [нэр үг]
хүний дээд хэмжээгээр хийсвэрлэн сэтгэх чадвар ухаан ихтэй (тархины хийсвэрлэн сэтгэх чадвар сайтай, бодлого сайтай, юмны эв дүй, учир зүйг олохдоо сайн) арга, хүний тархины сэтгэх явц ухаан гаргах (а.тархины хийсвэрлэн бодох чадвараа дайчлах б.нарийн арга олох, (мэргэн үг) санаа гаргах в.заль мэх гаргах), ухаан заах (а.арга сүвэгчлэх б.оюун бодлоор давуу болохоо үзүүлэх в.яаж хийх аргыг нь зааж өгөх), ухаан зарах (арга зам эрэлхийлэх), ухаан сийлэх (хүнд байдлаас гарах, ямар нэг үүрэг даалгаврыг биелүүлэх, чухал хэрэг явдлыг гүйцэлдүүлэхийн тулд нарийн арга ухаан бодож олох), ухаан сум (юмыг үлгэрлэх, жиших зэргээр зөв зүйг бодолхийлж олох бодлого), ухаан сэлбэх (арга зам зааж өгөх), ухаан хэрэглэх (заль мэх гаргах), ухааныг нь олох (үг яриа, хэрэг үзэгдлийн цаадах учир шалтгаан, санаа зорилго, төрөлх агуулгыг нь бүрэн ойлгох), ухааныг нь үзэх (арга гаргаж шийдвэрлэх), бүдүүн ухаан (ердийн бодол, энгийн туршлагаас олж авсан мэдлэг), нарийн ухаан (маш нарийн нягт бодож төлөвлөсөн арга), хар ухаан (төрөлхийн оюун, амьдралаас олж авсан мэдлэг), ухаан билиг (хоршоо үг) (хүний сэтгэлгээний чадвар), ухаан бодол (хоршоо үг) (хүний тархинд байх санаа бодол), ухаан мэдрэл (хоршоо үг) (хүний мэдрэхүйн чадвар), ухаан санаа (хоршоо үг) (хүний эрүүл саруул сэтгэлгээ, уураг тархины ажиллах чадвар), ухаан сэхээ (хоршоо үг) (авхаалж самбаа, санаа бодол), ухаан тамир (хоршоо үг) (ухаан бодол, тамир тэнхээ), ухаан төхөө (хоршоо үг) (ухаа төхөө), ухаан мэдрэл (хоршоо үг) (хүний бодот ертөнцийг мэдрэх чадвар), ухаан мэдлэг (хоршоо үг) (хүний боловсрол болон хийсвэрлэн бодох чадвар), мэдэц ухаан (хоршоо үг) (хэрэг явдлын учир зүйг ухан ойлгох чадвар), ухаан мэдээ (хоршоо үг) (бүх уураг тархи болон бусад эд эрхтний эрүүл үйл ажиллагаа), арга ухаан (хоршоо үг) (юмыг хийх эв дүй, сэтгэх чадвар), ой ухаан (хоршоо үг) (юмс үзэгдлийг таньж мэдэх, ухаарч ойлгох, тогтоож цээжлэх чадвар), онол ухаан (хоршоо үг) (байгаль ертөнц хийгээд нийгэм сэтгэхүйн тухай системийн дүгнэлт), оюун ухаан (хоршоо үг) (юмс үзэгдлийг танин мэдэх, нэгтгэн дүгнэх оюуны үйл ажиллагаа, ойлгож ухаарах чадвар), ухаан сэхээгүй (хоршоо үг) (а.өөрийн мэдэлгүй б.ухвар мэдлэггүй, юм үзэж сураагүй), ухаанд нь ухна үхэх (урагшгүй тэнэг, юм бодож сэтгэхдээ тааруу, авхаалжгүй), ухаан нь уландаа орох (а.юмны учрыг авсаар олохгүй мунгинах б.зөнөх), ухаан богино (юмыг ултай бодох чадваргүй), ухаан зарах (ухаан сийлэх), ухаан суух (а.юмны учир начрыг ухааран ойлгодог болох б.буурь суурьтай болох), ухаан барагдахад үг барагдах (зүйр үг) (а.ном байнга уншиж мэдлэгээ тэлж байх хэрэгтэй б.үг яриагаар нь хүний мэдлэгийн царыг мэдэж болдог), ухаан нь ууцандаа, санаа нь сүүжиндээ (зүйр үг) (унхиагүй, доожоогүй, ухаан муутай), ухаан сайт удмыг тэтгэ, ухаан муут удмыг зарцал (сургаал үг) (ухаантай хүнийг дэмжиж, тэтгэж яв) мэдрэл ухаан алдах (а.муужран унах б.тэсвэрлэж ядах, байж ядах в.ихэд айх), ухаан алдталаа айх (маш их айх, ухаанаа алдахаас наахнуур болтлоо айх), ухаан балартах (элий балай болох), ухаан гарах (ухаа гарах), ухаан жолоо (хоршоо үг) (оюун бодлын хэр хэмжээ), ухаан жолоогүй (а.оюун бодлын хир хэмжээ алдрах б.санд мэнд в.маш их, туйлын их), ухаан муудах (а.зөнөглөх, уймраа болох б.мэдрэл муудах), ухаан зулаггүй (хоршоо үг) (санд мэнд, яаруу сандруу), ухаан орох (ухаа орох) судлал, сургаал, шинжлэл, онол анагаах ухаан (шинжлэх ухаан) (зүйл бүрийн өвчин, тэдгээрийг эмчлэх мөн урьдчилан сэргийлэх тухай сургаалын цогц) гүн ухаан (шинжлэх ухаан) (байгаль, нийгэм, сэтгэхүйн хөгжлийн ерөнхий хуулиудыг судлах сургаал), сурган хүмүүжүүлэх ухаан (шинжлэх ухаан) (хүнийг багаас нь хэрхэн сургаж, хүмүүжүүлэх тухай онол), хувилахуй ухаан (шинжлэх ухаан) (материйн дотоод бүтэц, дотоод байгуулалыг судлах мөн бодосын хувирах, өөрчлөгдөх, задрах, чанарын хувьслаас шинэ бодос үүсэн бий болох зүй тогтоолыг судлах сургаал бөгөөд байгалийн шинжлэх ухааны үндсэн зүйлүүдийн нэг, хими), шинжлэх ухаан (шинжлэх ухаан) (байгаль, нийгэм, сэтгэхүйн хөгжлийн зүй тогтоолыг судлах сургаалуудын тогтолцоо, мөн тийм сургаалуудыг тус тусад нь нэрлэх нэр) учир, шалтгаан ухааныг нь олох (учрыг нь олох).
ухаарал [нэр үг]
ухаарах үйлийн нэр, ухаарч авсан зүйл хэврэгхэн ухаарал (амархан сарних, ухаанд бат бэх суугаагүй танин мэдсэн зүйл), ухаарал бодрол (хоршоо үг) (ухаарч авсан зүйл, ухаандаа эргэцүүлэн бодох зүйл).
ухаас [нэр үг]
ухаж авсан хонхорхой.
ухагч [нэр үг]
ухах малтах үйлийг хийгч.
ухал [нэр үг]
мэдлэг, мэдэл, ухвар.
ухамж [нэр үг]
ухвар ойлгон мэдэж болох чадвар ухамжгүй үг (ухаж ойлгох чадвар хүрэхгүй үг, ухаж ойлгоход хэцүү үг).
ухамсар [нэр үг]
(сэтгэл судлал) бодот ахуйг тусгах сэтгэхүйн дээд хэлбэр юмс үзэгдлийн мөн чанарыг танин мэдсэний үндсэн дээр тэдгээрийг задлан шинжилж, нэгтгэн дүгнэх мэдлэг ухамсар дорой (юмс үзэгдлийг танин мэдэж тэдгээрийг задлан шинжилж, нэгтгэн дүгнэлт хийх чадвар муу), ухамсар муутай (ухамсар дорой), ухамсрын хэлбэр (улс төр, хууль цааз, ёс суртахуун, шашин, гүн ухаан, урлаг), улс төрийн ухамсар (улс төрийн үүрэг хариуцлага, мэдлэг).
ухас [нэр үг]
ухас хийх (а.гэнэт урагш түргэн давхийн хөдлөх ухас хийн зайлах (гэнэт урагш огцом зайлах) б.ойрхон зуур давхин хүрэх).
ухаш [нэр үг]
ухсан юм, онгорхой нүх, сүв гахайн ухаш (гахайн ухаж малтсан газар).
ухвар [нэр үг]
учир явдлын зүйг ойлгон мэдэх чадвар ухвар сайтай (юмыг ойлгон мэдэх чадвар сайтай), ухвар мөчид (ухамсар дутуу, бүрэн гүйцэд ойлгох ухаан мөхөс), ухвар мөчид явдал (сайтар ойлгож мэдээгүй байж хийсэн хэрэг, бүрэн гүйцэд таньж мэдээгүй байж хийсэн гэм үйлдэл).
ухви [нэр үг]
зоруул, сийлүүр.
ухдас [нэр үг]
ухлаадас.
ухилаан [нэр үг]
уйла(ангийн нэр томьёо)
ухлаадас [нэр үг]
юмнаас ухаж авсан хэсэг дээврийн ухлаадас (дээвэр эсгэхэд ухаж авсан хэсэг), захны ухлаадас (зах хийхээр ухаж авсан хэсэг) ухаж авсан ором.
ухмал [нэр үг]
ухмал бялзуухай (амьтан судлал) (хошуу шовх бөгөөд хүчирхэг нэгэн зүйл бялзуухай).
ухми [нэр үг]
юмны дотоодыг ухан хээ угалз, ховил гарган засах элдэв янзын үзүүртэй багаж.
ухнадай [нэр үг]
ухныг өхөөрдсөн (нэр үг)
ухрал [нэр үг]
ухрах үйлийн (нэр үг)