Нэр үг
унхар [нэр үг]
хул аяга.
унхи [нэр үг]
хүний ухаан төхөө овсгоо самбаа.
унхиа [нэр үг]
арчаа унхиа муутай (арчаа муутай, сул дорой) сул, дорой.
уншигч [нэр үг]
ном бичиг уншдаг хүн уншигч авгай (уншиж байгаа хүн та), уншигч олон түмэн (нийт уншигч), уншигчдын зөвлөгөөн (уншигч хүмүүсийн зөвлөгөөн), уншигчдын санал (уншигч хүмүүсийн санал).
уншлага [нэр үг]
унших үйлийн нэр уншлагын танхим (юм унших газар) амны уншлага болсон (байнга хэлдэг, ярьдаг зүйл), сонин уншлага хуучир. (сонины тоймыг уншиж, ярих зэргээр олонд танилцуулах нь), уран уншлага (шүлэг, ёгт үлгэр мэтийг тод сайхан аялгуулан унших нь), уншлага залбирал (хоршоо үг) (шашны ном дуудах зан үйл), амны уншлага (цаг үргэлж яригддаг).
унь [нэр үг]
толгойг нь тоононы хүрээн дэх нүхэнд хатгаж, бөгсийг нь ханын толгойд сагалдрагаар бэхэлж цаваг, дээвэр тавих зориулалт бүхий монгол гэрийн урт нарийн моднууд унь даагалах (хоёр унины толгойг оосроор холбож, нэг унин дээр тээлгэн, бөгсийг ханын хоёр толгойд өлгөж торгох), унь өлгөх (унийг тоононы нүхэнд шургуулж, ханын толгойд бэхлэх), унины бөгс (унийг хананд бэхлэх бүдүүн хэсэг), унины сагалдарга (унийг хананд бэхлэх оосор), унины толгой (унины нарийн үзүүр), унины үзүүр (унины нарийн хэсэг), унь хана (хоршоо үг) (гэрийн туургаар босгон барих тор мод хийгээд түүнд бэхлэн тоононд шургуулан тогтоох урт мод) байшин саравчны нуруу, хавирга нуруунд ташаалж тавих адрыг тоссон нарийн мод.
унь [нэр үг]
унь туньгүй (хоршоо үг) (санаагаараа, тунирхалгүй), унь туньтай (хоршоо үг) (уньтай туньтай).
уньтай [нэр үг]
уньтай туньтай (хоршоо үг) (хүчээр, өөрийн дураар биш, тунирхангуй).
ур [нэр үг]
гараар юм урлах чадвар ур хийх (дарх хийх), ураа гаргах (ур чадлаа шавхан хийх), гарын уртай (гартаа дүйтэй), гарын уртай хүн (гартаа дүйтэй, юм урлахдаа сайн хүн), ур дарх (хоршоо үг) (урлах, дархлах чадвар), ур дүй (хоршоо үг) (урлах арга барил, урлах авъяас), ур чадал (хоршоо үг) (урлах чадвар), ур ухаан (хоршоо үг) (урлах чадвар хийгээд түүнийг бүтээх эрдэм мэдлэг) нарийн гоёмсог янз, хийц ур оруулах (хийж буй зүйлдээ гоёмсог элдэв янз оруулах), ур муутай (хэв, хийц муу, болхи урласан), ур сайтай хатгамал (янз байдал гоёмсог, сайтар урласан хатгамал) ур хийц (хоршоо үг) (урласан янз байдал) уран бүтээл урын сан (уран сайхны өв, уран бүтээлийн хуримтлал).
ур [нэр үг]
хүн амьтны бие, мод ургамалд товойн гарсан ургацаг модны ур (модны их биеээс товойн гарсан ургацаг), хацар дээрээ уртай хүн (хацар дээр нь илүү ургасан цулцантай хүн) ур давс (цэвэр давс), ур цолцон (хоршоо үг) (хүн амьтны бие болон модны их биед ургасан ургацаг), ур мөөг (ургамал судлал) (модны дээр ургах цул мөөг).
ураг [нэр үг]
эрэгчин амьтны төмсөг.
ураг [нэр үг]
худ бололцсон хоёр айлын харьцаа алтан ураг (түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) (чингис хааны ургийн хүмүүс), ураг бололцохураг барилдах (эр эмийг холбож, худ худгуй болох), худ ураг болох (ураг бололцох), ураг таслах (ургийн холбоогоо таслах), ураг олон (төрөл садныхан), ураг садан (хоршоо үг) (а.цусан төрлийн холбоо бүхий хамаатан хүмүүс б.худ ургийн холбоо), ураг төрөл (хоршоо үг) (мах цусны холбоотой төрөл садан хүмүүс), ураг төрлийн тогтолцоо (ураг төрлийн холбоог илэрхийлэн нэрлэх нэр томъёоны тогтолцоо),
урагш [нэр үг]
бүтэл, бүтэмж, ахиц, амжилт ажил урагш сайтай явж байна. (ярианы үг, хэллэг), урагш муутай (бүтэмжгүй, амжилтгүй).
урагшлагч [нэр үг]
урагш бологч, урагш тэмүүлэгч.
урагшлуур [нэр үг]
урагш болгох хэрэгсэл урагшлуур цэргийн анги (урагш давших цэргийн анги).
уралдаан [нэр үг]
уралдах явдал, хэн нь түрүүлэхээ үзэх тэмцээн биеийн тамирын уралдаан (спортын янз бүрийн төрлийн тэмцээн), дугуйн уралдаан (дугуйгаар хэн нь түрүүлэхээ үзэх), морины уралдаан (морьд уралдах нь, хэний морь хурдан давхихаа үзэх тэмцээн), уралдааны морь (а.уралддаг морь б.уралдаанд оролцож буй морьд), уралдаанд дуудах (хоорондоо хүчээ үзье гэж уриалах), уралдаанд орох (уралдахаар болох), уралдаан зохион байгуулах (төрөл бүрийн тэмцээн зохион байгуулах), уралдаан тэмцээн (хоршоо үг) (авъяас чадвар, хүч чадлаа сорих сорилго) ажил хөдөлмөрт тэргүүлэгчийг шалгаруулах арга социалист уралдаан хуучир. (хөдөлмөрийн бүтээмж, нийгэм журмын аж ахуйг өрнүүлэх, эв хамт ёсыг тогтооход хүргэх хөдөлмөрийн тэргүүний арга).
уралдагч [нэр үг]
уралдах хүн, уралдаач.
уралдуур [нэр үг]
мал адгуусны богино хавирганы бураа дээгүүр ургасан бяцхан нарийн яс.
урам [нэр үг]
дотроо хөгжих сэтгэл, хүсэл сонирхол урам засах (урамтай болгох арга сүвэгчлэх), урам нэмэх (зориг эрмэлзлэлийг дэмжих), урам орох (урам зориг төрөх), урам харих (дотор үхширч зориг алдрах), урам хөгжөөх (урам зоригийг бадраах), урам хугарах (зориг мохох, зориггүй болох), урам эвдэх (урам хугалах, урамгүй болгох), урам хугалах (дур сонирхолгүй болгох), урам зориг (хоршоо үг) (хийж бүтээхийн төлөө шамдах сэтгэл, урамшил), урам турам (хоршоо үг) (урам зориг), хүний урманд (ядахдаа), урмыг нь хугалахаар
урам [нэр үг]
буга, бух зэрэг зарим амьтны отлох цаг үедээ дуудан урхирах дуу бугын урам (отлох үедээ бугын дуугарах нь) хөгжим.хуучир. эртний үлээвэр хөгжмийн зэмсгийн нэгэн зүйл, буга адил дуугарах бүрээ (дээр үед үхрийн эвэр, үзүүрийг нь цоолон хийж байсан бол сүүлд хус модны дурс хуйлах, мөн хусны хонгиогоор хийж байв, малчны урам, анчны урам, шуудангийн урам, цэргийн урам гэх зэрэг бий).