Нэр үг
улхга [нэр үг]
улхга улхга (улхгар юмны олонтоо хөдлөх байдал) улхга улхга хийх (улхгар юмны үргэлжлэн хөдлөх).
улцан [нэр үг]
улцан мич (амьтан судлал) улаан нүдтэй, хоншоор богино, сүүл урт, африкт амьдардаг нэгэн зүйл самж, төрөл олон.
улцар [нэр үг]
улцар эсэргэнэ (нэр үг)(анагаах ухаан) нүдний халдварт ужиг өвчин, цочмог архаг явцтай. нүдний салстад туурдас үүсч барзгар болдог. сормуус унах, буруу ургах, нүд аргах, цагаа унах, улцан болгох зэргээр хараа их муутгадаг хөнөөлт өвчин.
улцга [нэр үг]
улцга улцга (улцгар юмны олонтоо хөдлөх байдал) улцга улцга хийх (улцгар юмны үргэлжлэн хөдлөх, аашлах).
ум [нэр үг]
маанийн зургаан үсэгний эхнийх нь ум хум (хоршоо үг) (маанийн зургаан үсгийн эхний ба сүүлчийнх нь), ум хумгүй (яаруу сандруу, ум хум гэж хэлэхийн завдалгүй), ум хумгүй зугтах (яаруу сандруу зугтах), ум хумгүй харайлгах (а.хар хурдаараа гүйж ирэх, б.хар хурдаараа гүйж одох).
умас [нэр үг]
умас умас (умгар юмны олонтоо хөдлөх байдал) умас утас хийх (умгар юмны үе үе хөдлөх хөдлөх).
умбараа [нэр үг]
нүүр арчих, бие угаах зөөлөн бараа.
умбуур [нэр үг]
усанд байдаг тунадас, уусаагүй жижиг хэсгүүд, усны чанарын үзүүлэлтийн нэг умбуур хагшаас (урсгал болон тогтмол усанд тунадаггүй, байнгын хөдөлгөөнтэй хагшаас).
умдаг [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хэвлийн доод хэсэгт гадна бэлгэ эрхтний дээгүүр байх, арьсан доорх өөхлөг эдээс тогтсон овгор хэсэг умдаг яс (мөн тэнд байх яс), тэнгэрийн умдаг атгах (ховорхон аз завшаан тохиолдох) зассан малын хуухны орчин газар, хуухнаг.
умс [нэр үг]
адууны бүдүүн гэдэс.
умс [нэр үг]
умс умс (умгар юмны олонтоо хөдлөх байдал) умс хийх (умгар юмны хоромхон зуур умайх), умс умс хийх (байн байн умс гэж хөдлөх).
умхан [нэр үг]
умхан шувуу (амьтан судлал) улаан хошуут.
умш [нэр үг]
дарины ширхэг талх нунтгийг зуурч бөөгнүүлсэн з(үйл үг)
унаа [нэр үг]
уналга, унах хөсөг унаа муутай (уналга цөөнтэй), унаа сайтай (уналга хөсөг олонтой), унаагаа юүлэх (морио сольж унах), унаанд муу (морь унахдаа муу), унаанд сайн (морь унахдаа чадамгай), ганц унаатай (нэг л унах юмтай) унаа морь (хоршоо үг) (уналганд хэрэглэхээр засч агталсан морь), унаа туулга (хоршоо үг) (а.уналганд хэрэглэх мал б.машин тэрэг), унаа унаш (хоршоо үг) (унаа туулга), унаа хөсөг (хоршоо үг) (унаж явах болон ачаа ачих мал амьтан, тээврийн хэрэгсэл), унаа цуцаа (хоршоо үг) (унах юм), унаагаа хүлээх (үхэхээ хүлээх, эдгэршгүй өвчин туссанаа эерүүлсэн хэллэг) унаа сайтын явдал бүтэн, ухаан сайтын ажил дүүрэн (зүйр үг) (ухаан, мэдлэг сайтай хүний ажил үйлс бүтэмжтэй байдаг) хожигдол тоглоомд унаа ч байдаг, оноо ч байдаг (ажил явдал, тоглоом наадамд хожих үе ч байна, хожигдох үе ч байна).
унаарь [нэр үг]
морь малын эдэлгээ даах тэсвэр, чадал.
унаатай [нэр үг]
бөхийн унасан ойчсон нь.
унавар [нэр үг]
морь унааны зарж эдлэхэд даах тэсвэр, даац унаваргүй морь (унаж эдлэхэд, эдэлгээ даахгүй морь), унавар эдэлгээ (хоршоо үг) (унах эдлэхэд сайн, уналга эдэлгээ даах чадвар).
унага [нэр үг]
адуу, хулан, тахь зэргийн амьтны ойдоо хүрээгүй төл унага орхих (унага хаях), унага хаях (гүү сар гүйцэлгүй унагалах), унага хөндөлсөх (гүүний хэвэл дэх унага бэхжих), унаган зуулт (унаган зууш), унаган зууш (төрж буй унаганы аманд байх элэг бөөрний зүсэм шиг зүйл), унаган дуу (бүдүүн морины унага мэт үүрсэх уянгатай дуу),
унагачин [нэр үг]
гүү барих үед унага татах, уях зэрэг ажил хийдэг хүн
унагч [нэр үг]
унадаг хүн морь унагч (морь унасан хүн, морь унадаг хүн).