Үйл үг
уулгардах [үйл үг]
хэтэрхий уулгар хандах, уулгар учир тохиромжгүйдэх.
уулгарлах [үйл үг]
уулгар зан, байдал гаргах.
уулгах [үйл үг]
шингэн зүйлийг аманд нь хийж өгөх шөл уулгах (шөл идүүлэх, шөл өгөх), эм уулгах (эм өгөх), эрүүний шөл уулгах (үглэх, янших).
уулгах [үйл үг]
шингэн зүйлийг цаас, даавуу зэрэг эд зүйлд нэвчүүлэх.
уулзах [үйл үг]
нүүр тулан учрах зочидтой уулзах (зочилж ирсэн хүмүүстэй нүүр, бие учирч ярилцах), нууцаар уулзах (хүний нүднээс далд учрах), уулзаж эс зүрхлэх (нүүр, бие учирч чадахгүй байх), уулзсан болгон (уулзсан хүн бүр), давахгүй гэсэн даваагаар гурав давж, уулзахгүй гэсэн хүнтэйгээ гурав уулзах (зүйр үг) (өст хүн өлийн даваан дээр, уулзахгүй гэсэн хүнтэйгээ гэнэт таарах) хоорондоо нийлэх хоёр зам уулзах (хоёр зам хоорондоо нийлэх).
ууллах [үйл үг]
уулаар явах.
уульхайдах [үйл үг]
хэтэрхий уульхай зан гаргах, дэндүү уульхай учир тохиромжгүйдэх.
уульхайлах [үйл үг]
уульхай зан гаргах, зүрхшээх, эмээх.
уульхайтах [үйл үг]
уульхай зантай болох.
уунах [үйл үг]
үхрийн дуугарах үнээ уунах (үнээ мөөрөх).
уурагдах [үйл үг]
уургаа хөхсөн даруй ихэд даарснаас өвдөх.
уураглах [үйл үг]
хээлтэх, уураг буй болох.
уурайлах [үйл үг]
уурай гаргах.
уурах [үйл үг]
хаях, орхих ардаа уурах (ардаа орхих), аманд авсан, дарсан зэргийг залгихгүй гаргах илж. харвахад хойш дугтрах.
уургадах [үйл үг]
уургын улаа хэрэглэж явах.
уургалах [үйл үг]
уургаар морь мал барих хураах, цуглуулах, нөөцлөх эд хөрөнгө уургалах (эд хөрөнгө цуглуулах) (шилжсэн утга) өөртөө урвуулах, өөртөө татах хүүхэн уургалах (эмэгтэй хүнийг өөртөө урвуулан татах). уургач(ин) (нэр үг) уургаар морь мал барихад чадамгай хүн уургач залуу (уурга хэрэглэхдээ чадамгай залуу, морь уургалахдаа чадамгай залуу) морь, мал уургалахад унадаг морь уургач морио удаан битгий уна, учирсан нөхөртөө уйдах үг бүү хэл (зүйр үг) (эд зүйлээ хайрла, найз нөхрөө бүү гомдоо).
уурдах [үйл үг]
юмыг ууранд хийж нүдэх.
уурлах [үйл үг]
хэрэг явдалд дургүйцсэнээс муу үг хэлж, цухалдах, хилэгнэх нөхөртөө уурлах (найз, нөхөддөө дургүйцэн эвгүй ааш үзүүлэх), хий хоосон уурлах (юу ч хийж чадахгүй дэмий л бухимдаж цухалдах), уурлаж улаан галзуу болох (маш их уурласнаас өөрийгөө хянаж чадахаа болих), уурлах уцаарлах (хоршоо үг) (сэтгэл тавгүйтэн бухимдан цухалдах), барсад гаргасан уураа батганад гаргав гэх шиг (цэцэн үг) (өөрөөс томыг яаж ч чадахгүй мөртөө багыг дээрэлхэх, ялгаварлах), уурласан хүн ухаантай үг хэлдэггүй, бухимдсан хүн бодлоготой зам заадаггүй (зүйр үг) (хэрэг явдлыг уураар биш ухаанаар шийд), уурласнаараа өвгөрөх, инээснээрээ идэрших (зүйр үг) (уурласнаараа учрыг олохгүй, харин ч эрүүл мэндэд муу) хуучир. дотроо муу санах.
уурсах [үйл үг]
уурлах байдал илрэн мэдэгдэх уурсах бухимдах (хоршоо үг) (уур төрөн бачимдах).
уурсах [үйл үг]
уур болох, уурших ус уурсах (ус уур болох).