Нэр үг
үрс [нэр үг]
хэрүүл шууги(ангийн нэр томьёо)
үрс [нэр үг]
үрс гаргах (малын сүүг эцэглэж тайх үйл гүйцэтгэх ёс заншил), гүүний үрс гаргах (монгол зан үйлтэй холбоо бүхий гүүний айраг хийж эхлэх баяр), үхрийн үрс гаргахтэмээний үрс гаргаххонь ямааны үрс гаргах (тус тус малын идээ ундааны зүйлийг дээш цацаж тахил тавиглал болгох).
үрслүүр [нэр үг]
ургамлын үрийг суулгаж ургуулах газар цэцгийн үрслүүр (цэцэг суулгаж ургуулах газар).
үрслэг [нэр үг]
далд хөрсөнд үрээр үржүүлж ургуулсны дараа ил талбайд шилжүүлэн суулгадаг ургамал
үрслэгээ [нэр үг]
үрслэх явдал, үрслэх ажиллагаа үрсэлгээ хийх (үр суулгах).
үртэс [нэр үг]
юмны үйрмэг, бяцхан хог үртсэн хавтан (модыг нунтаглаж үртсэн зутан болгоод цавуутай хамт тусгай хэвэнд хэвлэсэн хавтан материал) талхны үртэс (талхны үйрмэг хэсэг), төмрийн үртэс (төмрийг үрсэнээс гарах жижиг үйрмэг хэсэг).
үртэс [нэр үг]
үйл үртэс (хоршоо үг) (оёж хатгах үйлийн ерөнхий нэр) үйл үртэс хийх (юм оёж хатгах, үйл хийх).
үрүүл [нэр үг]
үрдэг хэрэгсэл, үрэх юм үрүүлээр нуруугаа үрэх (үрдэг юмаар нуруугаа маажих), үрүүлээр лууван үрэх (үрдэг юмаар лууван жижиглэх).
үрцэр [нэр үг]
(биологи) нэг болон хэд хэдэн эсээс бүтдэг ургамлын бэлгэ болон бус үржлийн эрхтэн. мөөг, замаг, хаг, хөвд хэлбэртэн, ойм хэлбэртэн зэрэг ургамлын үржлийн эрхтэнд үүсдэг бөгөөд нян, шимэгч эгэл биетэнд ч бай(дагавар үг)
үрчиг [нэр үг]
үрчиг үрчиг (үрчгэр юмны олонтоо хөдлөх байдал) үрчиг үрчиг хийх (үрчгэр юм үргэлжлэн хөдлөх), үрчис үрчис хийх (үрчгэр юмны байн байн хөдлөх, үрчилзэх).
үрчлэгч [нэр үг]
үрчлэн өгөгч.
үрчлээ [нэр үг]
юманд тогтсон атираа хунираа, үрчрээ үрчлээ болсон нүүр (үрчгэр болсон нүүр, толигор бус нүүр), үрчлээ тогтох (нэгэнт үрчлээтэй болох), үрчлээ суух (үрчлээ бий болж эхлэх), гүн үрчлээ (арилахааргүй болсон үрчлээ) үрчлээ нугалаа (хоршоо үг) (хунирч үрчийснээс үүсэх ором).
үрчлээс [нэр үг]
үрчгэр болсон хэсэг үрчлээс гарах (а.толигор юм үрчгэр болох б.арьсанд үрчгэр хэсэг бий болох), үрчлээс тогтох (үрчлээстэй болох, үрчлээ үүсэн арилахгүй байх).
үрчрээ [нэр үг]
үрчлээ, үрчлээс.
үрэвдэс [нэр үг]
үрдэс, модыг хөрөөдөх буюу үрэхэд гарсан нунтаг модны үрэвдэс (модны үртэс, модны үйрмэг хэсгүүд), хог үрэвдэс (хоршоо үг) (илүүдэл зүйл, хэрэггүй зүйл).
үрэвтгэл [нэр үг]
үрэвтгэх үйлийн (нэр үг)
үрэвтэл [нэр үг]
юмны өө сэв болон өнгө хөрсийг үрж арилгах жижиг товгор ир бүхий хавтгайвтар, нарийн төмөр багаж модны үрэвтэл (мод үрэх, зүлгэх багаж), үрэвтэл мэт (маш ширүүн).
үрэгдэгч [нэр үг]
үрэгдсэн хүн амь үрэгдэгч (амиа алдсан хүн).
үрэгдэл [нэр үг]
үрэгдэх үйлийн нэр, үрсэн юм үрэгдэл сүйтгэл (хоршоо үг) (үрж байхгүй болгосон, устгасан зүйл), үрэгдэл шамшигдал (хоршоо үг) (өөртөө завшсан юм, үрж байхгүй болгосон юм), үрэгдэл чирэгдэл (хоршоо үг) (ажил явдал ихтэй, үр ашиггүй байх нь).
үрэл [нэр үг]
жижиг бөөрөнхий мөхлөг үрлэн сум (цацарч тусдаг олон жижигхэн мөхлөгөн сум), үрлэн эм (бөөрөнхий үрэл хэлбэртэй эм), үзэмтэй үрэл (дотроо үзэм бүхий жижиг жижиг бөөрөнхий үрлэн чихэр), маанийн үрэл (шашны нэр томьёо) (ид шидтэй үрэл), рашааны үрэл (шашны нэр томьёо) (бурхны шашны шавь нарын тарнидан бүтээсэн өвчин эмгэг засах үрэл хэлбэртэй эм) өрөл гэдэг жимс үрэл мойл (хоршоо үг) (хоёр төрлийн жимс), үрлийн модоо засаад байвал өнжихгүй шувуу гэж байх уу, үнэнч шударга яваад байвал үнэлэхгүй хүн гэж байх уу (зүйр үг) (цэгц шударга явах хэрэгтэй).