Нэр үг
үүрэглэл [нэр үг]
үүрэг.
үүрэгч [нэр үг]
үүрч байгаа хүн зэвсэг үүрэгч (а.зэвсэг үүрдэг хүн б.цэрэг).
үүрээ [нэр үг]
бөхийн мэх.
үүсвэр [нэр үг]
ажил хэрэг, үйл явдлын үүсэл, эхлэл, урьдал нөхцөл боломж эх үүсвэр (хоршоо үг) (уг гарвал, анхны эх), эх үүсвэрийг нь тавих (суурийг нь тавих, үндсийг нь тавих).
үүсгүүр [нэр үг]
үүсгэх юм бүтээгдэхүүн, цахилгаан энерги, цахилгаан соронзон, гэрлийн дууны дохио зэргийг үүсгэх машин төхөөрөмж.
үүсгэвэр [нэр үг]
үүсвэр.
үүсгэгч [нэр үг]
үндэслэгч, бий болгогч марксизмыг үүсгэгч (марксизмыг үндэслэгч, марксизмын онолыг бий болгогч) үүсгэсэн этгээд, эхлэгч ажил үүсгэгч (ажил хэрэг эхлүүлэгч), хэрүүл үүсгэгч (хэрүүл өдөөгч), зодоон үүсгэгч (зодоон эхлүүлэгч), өвчин үүсгэгч (өвчин үүсгэж байгаа зүйл).
үүсгэл [нэр үг]
үүсгэх үйлийн нэр үүсгэл үг (тайзны харилцан ярианы хэсэг, жүжигчнээс хамтран тоглогчийн үгний хариуд хариулж хэлэх сүүлчийн үг, түүний дараа өөр хүний яриа шууд эхэлнэ) чухал үүсгэл (чухал хэрэгтэй үүсгэсэн зүйл, санаачлага), үүсгэл төгсгөл (хоршоо үг) (юмны эхлэл төгсгөл, эхлэл дуусгал)
үүсгэр [нэр үг]
бууны сумны явах муруй зам үүсгэл.
үүсгэх [нэр үг]
үелэх бишгүүр хөгжим. (үлээвэр хөгжмийн зэмсэг, хийн эгшигтний аймаг, хөндлөн бишгүүрийн нам. хөгжим үелэх, бүжиг үелэх гэж төрөл бий).
үүсэл [нэр үг]
үүсэх нь үүсэл түүх (уг түүх, үндэс түүх), ертөнцийн үүсэл (ертөнцийн гарал, ертөнц бий болох нь), гарал үүсэл (хоршоо үг) (юмны уг гарал, эхлэл).
үүтгэл [нэр үг]
үүсгэсэн з(үйл үг)
үүтэл [нэр үг]
үүтэх үйлийн нэр үүсэл.
үүх [нэр үг]
үүх түүх (хоршоо үг) (түүх намтар).
үүц [нэр үг]
хавар идэхээр өвөл тусгай саванд хийж битүүлж нөөцөлсөн мах үүц задлах (хаврын цагт өвөл бэлтгэж хадгалсан махаа гарган эвдэж идэх), үүц хийх (а.үүцлэх б.(шилжсэн утга) юм нөөцлөх, хадгалах), хээрийн нохой үүцгүй, хэсүүл хүн нутаггүй (зүйр үг) (хэсүүл хүнд өөрийн нутаг орон гэж байдаггүй) (шилжсэн утга) нөөн хадглсан юм.
үүшиг [нэр үг]
хаг биеийн дээд, доод гадарга, дээд доод хагасад үүсэх ур. тухайн зүйл ургамалд байх ёсгүй хөх ногоон замаг хаг биенд нэвтрэн орж хагийн мөөг хэсгийг цочрооход тэр хэсэгт нь урга(дагавар үг)
үхдэл [нэр үг]
үхсэн хүн, хүүр үхдэлийн идээ (ургамал судлал) хэрээний нүд.
үхжил [нэр үг]
хүн, амьтны эд эрхтэн үхэжсэн байдал, эд эс нь амьдрах, үржих чадваргүй болсон байдал.
үхлэн [нэр үг]
үхэгсдийг хадгалах газар.
үхсэг [нэр үг]
үхсэн малын арьс турсага.