Нэр үг
тэвчлэг [нэр үг]
тэвчил.
тэвчээр [нэр үг]
гутлын ул, зулаг хоёрын хооронд барьж оёх сарьс, илэг мэт зүйл тэвчээр оёх (гутланд тэвчээр оёх).
тэвчээр [нэр үг]
хүлцэл, тэсвэр тэвчээр муутай (тэсвэр хатуужил муутай, хүлцэл муутай), тэвчээр сайтай (тэсвэр хатуужил сайтай, хүлцэл сайтай), тэвчээр алдрах (а.тэсэхээ болих б.дотор бачимдан байж сууж ядах), тэсвэр тэвчээр (хоршоо үг) (хүний зовлон бэрхшээл, элдэв зүйлийг хүлцэн дааж өнгөрүүлэх чадвар).
тэвчээрлэг [нэр үг]
тэвчээр сайтай.
тэвш [нэр үг]
модыг ухаж буюу зүйж хийсэн, хэлбэр уртлаг, идээ идэшний зүйлийг хийх сав
тэвш тавихуй хуучир. [нэр үг]
(махнаас шагайт чөмөг авч шагайг эрхий хуруугаар ганц удаа дарж булгалах ёс), тэвшинд хийх (тэвшин дотор агуулах), модон тэвш (модоор хийсэн тэвш), нохойны тэвш (нохойны идүүр), бөөрний тэвш (бөөрний юүлүүр) модоор хийсэн том дөрвөлжин таваг таваг тэвш (хоршоо үг) (идээ будаа агуулах том сав) том машины ачаа ачих хэсэг машины тэвш (машины ачааны хэсэг).
тэвшүүр [нэр үг]
гүйлгэн хөөж сэв авч өнгөлөх төмрийн дарханы багаж туурт, тэшүүр.
тэвэг [нэр үг]
(тоглоом) малын үс хялгасыг жижиг дугуй тугалган зоос мэтэд хадаж тогтоогоод өшиглөн наадахад зориулсан тоглоом тэвэг наадах (тэвгээр тоглох), тэвэг өшиглөх (тэвгийг хөлөөр дээш үсэргэн өшиглөж тоглох) хүний үс авах, морины дэл засахад толгойн оройд үлдээх урт бут үс, хөхөл тэвэг тавих (толгойн оройд тэвэг гэзэг үлдээх), тэвэг гэзэг (хүний үс авахдаа толгойн оройд үлдээсэн урт бут үс), тэвэг залаа (залаа, молцог), зоос тэвэг хуучир. (юмны салбан, хуниас, санжуурга), тэвэг хясаа (амьтан судлал) (дотор талдаа олон соруул бүхий найман зурвас урт дэлбэтэй, далайн ёроолд амьдарч загас, хавч зэргийг барьж иддэг нялцгай биетэн).
тэвэг [нэр үг]
тэвэг хясаа (амьтан судлал) (дотор талдаа олон соруул бүхий найман зурвас дэлбэтэй, далайн ёроолд амьдрах нялцгай биетэн).
тэвэгчин [нэр үг]
тэвэг өшиглөн наадагч.
тэвэлдэн [нэр үг]
тэвэлдэн намнах (үйл үг) (ан амьтныг мөшгин намнах, отон намнах).
тэвэр [нэр үг]
хүний нэг гар буюу хоёр гараар тэврэн барих хэмжээтэй юм тэвэр дүүрэн (тэврээр нэг болсон), нэг тэвэр мод (нэг тэвэрт багтах мод), тэвэр өвс (тэвэрт багтах хэмжээтэй өвс) тэврэл.
тэвээ нутг. [нэр үг]
аялгуу. адууны хомоол.
тэвээр [нэр үг]
малын тарга хүч, тэвээрэг тэвээр авах (хүч тарга авах), тэвээр муутай (тарга хүч муутай), тэвээр сайтай (тарга хүч сайтай), тарга тэвээр (хоршоо үг) (мал амьтны тарга хүч),
тэвээрэг [нэр үг]
малын тарга хүч тэвээрэг муутай (тарга хүч муутай), тэвээрэг сайтай (тарга хүч сайтай), тарга тэвээрэг (хоршоо үг) (мал амьтны сайтар махалж өөхөлсөн нь, тамир тэнхээ суусан нь).
тэвээрэл [нэр үг]
тэвээрэх үйлийн нэр, тэвээрэг.
тэг [нэр үг]
тооны тэмдэг бинт юу ч үлдээгүйг илэрхийлнэ тэг тавих (тэг гэсэн тооны тэмдэглэгээ бичих), халуун хүйтний туйлын тэг (тэг хэм) хоосон, байхгүй гэсэн санаа тэг болох (бүх юм дуусах, үгүй болох), тэг хувилбар (хувилбар байхгүй) хэмийн хэмжээ, хэлбэр тэг хэм (хасах ч биш, нэмэх ч биш хэм).
тэгнүүр [нэр үг]
хүндийг хэмжих нэг зүйл хэмжүүр тэгнүүрээр хэмжих (тэгнүүр ашиглан хэмжих), тэгнүүрийн тавиур (тэгнүүрийн хоёр талд тавих таваг), тэгнүүрийн тэн мод (тэгнүүрийн дамнуур мод).
тэгнэт [нэр үг]
оргодол.
тэгнээ [нэр үг]
мал унааны нуруунд тэнцүүлэн ачсан ачаа, тэн тэгнээ нь хүнддэх (тэгнэн ачсан ачаа нь хүнддэх) тэгнэхээр бэлдсэн ачаа тэгнээ ачих (тэгнэхээр бэлдсэн ачаа ачих, тэн ачих), тэгнээ боох (тэгнэж явахаар ачаа боох), ачаа тэгнээ (хоршоо үг) (боож баглаж тэнцүүлсэн ачаа бараа) тэнцүүлж ачих ачааны нэг тал.