Нэр үг
тэнслэг [нэр үг]
сорил, сорилго, туршилт, тандалт.
тэнсүүл [нэр үг]
хуучир. байцаагч, мөрдөн байцаагч тэнсүүл туршуултуршуул тэнсүүл (бусдын ажил хэргийг нууцаар тагнан туршигч) мөрдөн байцаалт, байцаалт мөшгилт.
тэнсэл [нэр үг]
тэнсэх үйлийн нэр, адилтгал, зүйрлэл, жишил.
тэнсэн [нэр үг]
сорилго, тандлага болзолт шийтгэл тэнсэн авах хууль. (болзолт шийтгэл авах), тэнсэн ял (болзолт хугацааны дотор сорин үзэх ял).
тэнтэр [нэр үг]
тэнтэр тунтар (хоршоо үг) (эв дүйгүй, энд тэнд гишиглэн явах), тэнтэр тунтар хийн явах (бага хүүхдийн хөлд орох), тэнтэр мөнтөр (хоршоо үг) (тэнтгэр бүдүүн хүн, амьтны тэнцүүргүй алхах байдал).
тэнүүлч [нэр үг]
тэнэх дуртай, тэнэдэг зантай, хэсүүлч тэнүүлч хүн (тэнэмэл хүн, тэнэх дуртай хүн, хий дэмий сэлгүүцэх дуртай хүн).
тэнүүлчин [нэр үг]
тэнүүл, хэсүүл.
тэнхим [нэр үг]
хуучир. хурал чуулган хийх болон зочин гийчнийг дайлах, хичээллэх том тасалгаа хуучир. хуучин цагт яамлан сууж хэрэг шийтгэх газар хуучир. сургууль тэнхимийн хүүхэд (сургуулийн хүүхэд), тэнхимийн багш (сургуулийн багш) их дээд сургуулийн салбар шинжлэх ухаанаар мэргэшүүлэх хэсэг тэнхимийн хуралдаан (тэнхимийн хурал), тэнхимийн эрхлэгч (тэнхимийн үйл ажил хэргийг зохицуулан авч явах хүн), байгалийн ухааны тэнхим (их дээд сургуулийн байгалийн ухааныг судлах хэсэг), математикийн тэнхим (их дээд сургуулийн математикийн ухааныг судлах хэсэг), уран зохиолын тэнхим (их дээд сургуулийн уран зохиолыг заан, судлах хэсэг). тэнхлүү(н) (тэмдэг нэр) нас ахисан боловч бие эрүүл чийрэг, царгитай, доройтоогүй нь тэнхлүүн биетэй (хүч тамир сайтай биетэй), тэнхлүүн өвгөн (ануухан хөнгөн шалмаг хөдөлгөөнтэй өвгөн), тэнхлүүн явахад тэмээгээр тусалснаас, тэвдүү явахад тэвнээр тусалсан дээр (зүйр үг) (ядарсан цагт нь найз нөхөртөө тусалж бай).
тэнхлэг [нэр үг]
ямар нэг биеийн голд чиг болон орших шулуун, гулд зүйл тэнхлэгээ тойрон эргэх (дороо тойрон эргэх) дэлхийн тэнхлэг (дэлхий голч) тэрэгний арлыг тоссон булны нүхэнд дүрэх хөндлөн төмөр болон мод тэрэгний тэнхлэг (тэрэгний гол), гол тэнхлэг саваа (гол нуруу), урд тэнхлэг (урд байх тэнхлэг), тэнхлэг муутай тэрэг тээш даахгүй,
тэнхрэл [нэр үг]
тэнхрэх үйлийн (нэр үг)
тэнхэг [нэр үг]
тэнхэг луус (амьтан судлал) (үхрээс төрсөн луус).
тэнхэл [нэр үг]
тэнхэх үйлийн нэр, биеийн тамир тэнхээ сэргэж тэнхэх явдал тэнхэл авах (а.түр амарч цуцаагаа гаргах б.ядар дорой хүн, амьтан сэхэл авах, хүч тамир нь сайжрах), тэнхэл муутай (тамир муутай, хүч муутай), тэнхэл суух (тамир тэнхээтэй болох), тэнхэл тасрах (тамир тэнхээгүй болох, хүч чадалгүй болох), бяр тэнхэл (хоршоо үг) (бяр тэнхээ), хурд
тэнхээ [нэр үг]
тэнхээ зоос хуучир. (зоосон мөнгө, жижиг мөнгө), тэнхээ хүүдий (мөнгөний хүүдий, мөнгө агуулах сав), алтан тэнхээ (алтан зоос).
тэнхээ [нэр үг]
хүн, амьтны биеийн тар тамир, хүч чадал, бяр тэнхээ алдрах (бие суларч, сулдайх, хүч тамир нь барагдах), тэнхээ барах (хүч тамир, чадал тэнхээ зарцуулж ихэд зүдрэх), тэнхээ барагдах (хүч тамиргүй болох), тэнхээ доройтох (а.хүч тамир доройтох б.эрүүл мэндийн байдал муудах в.чадал тэнхээгүй болох), тэнхээ засрах (бие сайжирч хүч тамир орох), тэнхээ муудах (бие суларч, улмаар доройтож эхлэх), тэнхээ орох (а.хүч тамир нэмэгдэх б.чадал чадвар ба хөрөнгийн хэмжээ дээшлэх), тэнхээ тасрах (а.хүч чадал муудаж, хөдлөх аргагүй болох б.тэнхээ алдрах), тэнхээгээ үзэх (хүч чадлаа сорих, шалгах), тэнхээгээ үзэлцэх (хүч чадлаа харилцан үзэх, сорих), тэнхээ муутай (а.биеийн хүч чадал дорой б.хир чадал бага буюу барагтай), сэтгэлийн тэнхээ (хатуужил, тэсвэр), оюуны тэнхээ (оюуны чадал, оюуны багтаамж), ааг тэнхээ (хоршоо үг) (хүн амьтны ид чадал, хүч тамир, омог), бие тэнхээ (хоршоо үг) (хүний бие махбод болон хүч тамир), бяд тэнхээ (хоршоо үг) (хүний хүч тамир), бяр тэнхээ (хоршоо үг) (хүн, амьтны хүч чадал, тар тамир), тэнхээ чадал (хоршоо үг) (хүч чадал, тамир), тэнхээ тамир (хоршоо үг) (биеийн бяр чадал, хүч тэнхээ), тэнхээ сүлд (хоршоо үг) (хүч тамир болон сүлд хийморь), тэнхээ мэдэн (чадлын хирээр, байдаг чадлаараа) (шилжсэн утга) бэл хөрөнгөний хир хэмжээ санаа байгаад тэнхээ хүрэхгүй (санаа байвч бэл хүрэхгүй), тэнхээгээрээ амьдрах (бэл хөрөнгөнийхөө хэмжээгээр амьдрах).
тэнцвэр [нэр үг]
тэнцүүр тэнцвэрийн эрхтэн (бие бүтэц, анатоми) (хүн, амьтны бие эрхтэний байрлал, түүний өөрчлөгдөх хөдөлгөөнийг тархинд мэдээлэн зохицуулдаг эрхтэний цогц), тэнцвэрээ алдах (тэнцүүрээ алдах), тэнцвэрээ олох (тэнцүүрээ олох), тэнцвэр сайтай (тэнцүүр сайтай), ангийн хүчний тэнцвэр (ангийн хүчний харьцаа), байгаль орчны тэнцвэр (байгаль орчны тогтвортой байдал, байгаль орчны тэнцүүртэй байдал).
тэнцлэг [нэр үг]
тэнцэллэг.
тэнцүүл [нэр үг]
жигнүүрийн туухай.
тэнцүүлэг [нэр үг]
тэнцүүлэх үйлийн нэр, тэнцүүлэх явдал.
тэнцүүлэг [нэр үг]
тэнцүүлэхэд хэрэглэх юм.
тэнцүүн [нэр үг]
тэнцүүр үл алдах юм.