Нэр үг
өвсчин [нэр үг]
өвс хадах, хураах ажил хийж байгаа хүмүүс.
өвчин [нэр үг]
бие махбодын хэвийн үйл ажиллагаа алдагдаж хямрах эрүүл биш байдал, үзэгдэл архаг өвчин (эдгэлгүй удсан өвчин), гоё өвчин (бие махбодын бодосын солилцоо дутагдаж, нуруу хүзүү зэрэг эрхтэн хөших өвчин), хууч өвчин (удаан жил болсон өвчин), ужиг өвчин (эдгэрэх үйл явц их удаан, хурдан эдгэрэхгүй удсан архаг өвчин), халдварт өвчин (аливаа хүн амьтан, юмсаас дамжин халдаж цааш тархах өвчин), хурмал өвчин (бадган, хий, шар хавсарсан гурван гэм), шар өвчин (арьс шар өнгөтэй болох элэгний онц халдварт өвчин), хүйтэн өвчин (голдуу шээсний сүв, бэлгэ эрхтэнд тусах өнгөний өвчин), хүнд өвчин (эдгэрэхдээ удаан, аминд аюултай өвчин), нялхсын өвчин (нялх, нярай хүүхдэд тусдаг өвчин), арьсны өвчин (арьсанд гарах үрэвсэл), өнгөний өвчин (голдуу хурцлын замаар тусах халдварт өвчин), мэдрэлийн өвчин (мэдрэл муудаж, ухаан солиорох өвчин), өвчний голомт (бие махбодийн өвчилсөн хэсэг), өвчний түүх (өвчтөний өвчний байдал, эмчилгээг тэмдэглэсэн эмчийн тэмдэглэл), өвчний тархалт (өвчин халдварлан тархах байдал), өвчний үүрөвчний хөрөнгө (ярианы үг, хэллэг) (цаг ямагт өвчин тусаж өвдөж байдаг хүн), өвчин амарлих (а.халдварт өвчингүй болох б.өвчний зовуур багасах), өвчин илаарших (биеийн зовуур шаналгаа бага болох), өвчин дэлгэрэх (өвчин халдварлан түгэх), өвчин хүрэх (бие зовуурь шаналгаатай болох), өвчин тохиолдох (өвчтэй болох), өвчин тарих (өвчнөө бусдад халдаах), өвчин тарах (а.өвчилсөн хүмүүсийн тоо ихсэх б.өвчин газар авч улам даамжрах, биеийн зовуурь шаналгаа улам нэмэгдэх), өвчин ороох (үргэлж өвчин тусах), өвчин ээрэх (өвчин салахгүй болох), өвчин тусах (өвчтэй болох), өвчин олох (эрүүл байсан бие махбодио өвчтэй болгох), өвчин үгдрэх (өвчин даамжирч хүндрэх), өвчин ужиграх (өвчин илааршихгүй удаашрах), өвчин дарах (а.өвчин намдах б.өвчин ээрэх), өвчинд шаналах (өвчинд нэрвэгдэж зовох), өвчинд баригдахөвчинд нэрвэгдэх (удаан хугацаагаар өвчлөх), өвчинд дарагдах (урт хугацаагаар өвчтэй байх), өвчин орох (биеийн өвчин туссан хэсэг хөндүүрлэн өвдөх), өвчний улмаас ажлаас чөлөөлөгдөх (эрүүл мэндийн байдлаасаа болж ажлаас гарах), өвчнийг оношлох (биед ямар эмгэг буйг олж илрүүлэх), өвчнөө эмчлүүлэх (бие эрүүл болгохоор эмчилгээ хийлгэх), өвчнөөр нас барах (биеийн байдал муудсанаас болж нас барах), өвчин гамшиг (хоршоо үг) (зовлон бэрхшээл), өвчин зовлон (хоршоо үг) (биеийн хэвийн бус үйл ажиллагаанаас үүдсэн энэлэл шаналал), өвчин тахал (хоршоо үг) (богино хугацаанд өргөн тархаж дэлгэрэх халдварт өвчин), өвчин хууч (хоршоо үг) (удаж архагшсан эмгэг) өвчин эмгэг (хоршоо үг) (бие махбодын хэвийн үйл ажиллагаа алдагдах үзэгдэл).
өвчлөл [нэр үг]
өвчин тусах байдал өвчлөл их байх (өвчний тархалт их байх), улаан бурхны өвчлөл (улаан бурхан өвчнөөр өвдөх байдал).
өвчлүүлэгч [нэр үг]
өвчин тусгагч өвчлүүлэгч нян (өвчний вирус тараагч).
өвчтөн [нэр үг]
өвчин туссан хүн гадуур өвчтөн (эмнэлэгт хэвтэлгүйгээр хяналтанд байж эмчилгээ хийлгэж буй хүн), өвчтөний асаргаа (өвчин туссан хүнд үзүүлэх анхаарал халамж), өвчтөний ор (өвчтөнг хэвтүүлж эмчлэхэд зориулсан эмнэлгийн ор), өвчтөнг сувилах (а.өвчтэй хүнийг асрах б.өвчтэй хүнд эмчийн зааврын дагуу эмчилгээ хийх), өвчтөнг эмчлэх (өвчин туссан хүнийг эмчлэх), өвчтөнг тусгаарлах (халдварт өвчин туссан хүнийг бусдаас тусгаарлан хэвтүүлж эмчлэх), өвчтөнг эргэх (өвчин тусаад хэвтэж буй хүний амар мэнд, биеийн байдал зэргийг асууж ирэх). өвчүү(н) (нэр үг)(бие бүтэц, анатоми) хүн, амьтны цээжний өвөр этгээдэд байх хавирганы бөгсний мөгөөрсөөр залгалдсан уртавтар хавтгай яс өвчүүний бүдэрхий (өвчүүний толгой), өвчүүний ойс (өвчүүний доод хэсгийн дундах яс), өвчүүний хуруу (өвчүүний хоёр хажуугийн хавиргатай залгалдсан богинохон мөгөөрслөг яс), өвчүүний үес (өвчүүний хуруугүй хавтгай яс), өвчүүний халбага (аймхай мөгөөрс), өвчүүний хуйх (бог малын өвчүүний үсийг хуйхалсан нь), өвчүүний хормой (цорой), өвчүүний хэрсэн (өвчүүний гаднах зузаан өөх), өвчүү түших (нядалсан малын гэдэс дотор гаргахад цээжин биеийг тэгш байлгахаар барих), өвчүү хадах (өвчүүг хавирганаас салгах), өвчүүгээ дарах (өвчүүн дээрээ тавих), өвчүүгээ дэлдэх (өвчүүн тушаа газраа цохих), өвчүү цээж (хоршоо үг) (хүн, амьтны өвчүү болон сээрийн хоорондох зай), өвчүү нимгэнөвчүү гэгээн (ухаан сэргэлэн хурц, авхаалжтай байдал), өвчүүнд түшүүлэх (ихэд санаа тавьж хичээнгүйлэн хандах), өвчүүний цаагуур юм шидэх (юм идэх).
өвчүүвч [нэр үг]
өвчүү халхлан зүүх давхац өвчүүвч зүүх (өвчүүгээ халхлан гоёл зүүх).
өвш [нэр үг]
өвш эрвээхэй (амьтан судлал) (нэг зүйл эрвээхэй).
өгзөг [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) бөгсний булчинлаг тонтгор хэсэг өгзгийн товгор (сүүж, дунд чөмөг хоёрын залгалдсан тонтгор), өгзөг өвдөх (өгзгөн тус газар хөндүүрлэх), өгзөг холгогдох (юманд үрэгдсэнээс болж өгзөг улайх) уул нуруудын ар хормой дахь гүвээ толгод уулын өгзөг (уулын ар хормой дахь бяцхан гүвээ толгод).
өглөг [нэр үг]
бусдад буцааж өгөх ёстой өр төлбөр өглөгөө өгөх (өрөө төлөх), өглөг авах (хэн нэгэнд зээлсэн зүйлээ авах), өглөг авлага (хоршоо үг) (өгч авах тооцоо).
өглөг [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) буяны үйл арвижихыг бодож сүм хийд, лам хувраг нарт өргөх өргөл буяны өглөг (буяныг бодож өгсөн барьц), өглөг буян (хоршоо үг) (буян санаж өргөх барьц) бусдад тус болох, нинжин сэтгэлийн үүднээс бусдад өгсөн зүйл өглөгийн эзэн (а.ямар нэгэн зүйлийг сайн санааны үүднээс тусламж болгон өгч буй хүн б.сүм хийдийн газарт хурал ном айлтган өргөл барьц өгсөн хүн), өглөг өгөхөглөг түгээх (тусламж болгон юм өгөх), өглөг хишиг (хоршоо үг) (өөрийн санаагаар бусдад тус дэм болгон өгч буй зүйл).
өглөөлөг [нэр үг]
өглөөний жавар өглөөний жүжиг.
өгөгдөхүүн [нэр үг]
өгөгдөөд байгаа зүйл, өгөгдөл өгөгдөхүүн их (өгөгдөл их).
өгөгч [нэр үг]
өгч байгаа этгээд өглөг өгөгч (ямар нэгэн зүйлийг тусламж болгон өсч буй хүн), гардуулан өгөгч (ямар нэгэн зүйлийг бусдад өгч буй хүн).
өгөл [нэр үг]
өгөх зүйл өгөл авал (хоршоо үг) (өгч авах зүйл, аваа өгөө).
өгөө [нэр үг]
өгөө аваа (хоршоо үг) (а.өгч авах ёстой зүйл б.өр авлагаа дуусгах тохироо в.(шилжсэн утга) харилцан адил тэнцүү байдал), өгөө аваа нь таарч тохирох (өр авлага нь таарч тохирох), өгөө аваатай байх (а.өгч авах зүйлтэй байх б.(шилжсэн утга) хүч тэнцүү байх).
өгөөж [нэр үг]
ашиг орлого өгөөж ихтэй (ашиг орлого ихтэй), үр өгөөж (хоршоо үг) (тухайн зүйлээс олох ашиг), өгөөж шим (хоршоо үг) (ашиг шим) элбэг дэлбэг, өгөөмөр өгөөж баян (хоршоо үг) (элбэг дэлбэг), өгөөж баян нутаг (ээлтэй сайхан нутаг).
өгөөш хуучир. [нэр үг]
аливаа юм хийх тор, ачаа, баглаа ан амьтныг урхидан барих идэшний зүйл өгөөш хаях (а.амьтан барихаар гох дэгээнд болон хавханд идэшний зүйл зүүж орхих б.(шилжсэн утга) бусдыг хуурч, өөрийн талдаа татах).
өгөршил [нэр үг]
өгөрших байдал өгөршлийн давхарга (хөрс, хурдас, чулуулаг, усны өгөршилд ордог үе давхарга, ихэвчлэн улаандуу өнгөтэй, цахиур, төмөр, хөнгөн цагааны ислээр баялаг байдаг).
өгсөц [нэр үг]
өгсүүгийн хэмжээ.
өгтөө [нэр үг]
өртөх тохиохын тавилан, болзоо, хэлэлцээ.