Нэр үг
өлбөрөл [нэр үг]
өлсөж өлбөрөх байдал өлбөрөл зарлах (өлсгөлөн зарлах).
өлгий [нэр үг]
хуучир. нялх хүүхдийн манцуй дор тавьдаг бяцхан модон ор өлгийн өшиглөвөр (өөжингийн нэг тал буюу өлгийтэй хүүхдийн хөлд таарах хөндлөн мод), өлгийн нум (өлгийн цамхаг хийх нум хэлбэрт модон холс), өлгийн цамхаг (нялх хүүхдэд зориулсан бяцхан орны толгой тал дахь хагас тойрог хэлбэрт бүхээг), өлгийн цогног (өөжингийн цамхаг) нялх хүүхдийг ороон боох арьс, нэхий, бөсөөр хийсэн манцуй булган өлгий (булганы арьсаар хийсэн манцуй), өлгийн дуу (хүүхдийг бүүвэйлэхэд дуулах дуу) өлгий хэлбэртэй цутгамал, ембүү алтан өлгий (алтаар цутгасан ембүү), өлгий алт (нэг лан алт), өлгий мөнгө (тавин лангийн ембүү) энгэр ээвэр газар уулын өлгий (уулын энгэрийн нөмөр газар) (шилжсэн утга) төрсөн орон нутаг өлгий нутаг (хоршоо үг) (төрж өссөн газар орон).
өлгөвч [нэр үг]
тэлээгүй өмдний мөрөнд өлгөх оосор, мөрөвч өлгөвч зах (банзал, хормойвч, өмд зэрэгт тойруулж хадсан мөрлөх оосор бүхий зах) эхнэр хүний өмдний тэлээ.
өлгөгч [нэр үг]
өлгөх үйлийг гүйцэтгэгч хувцас өлгөгч (хувцасыг өлгүүрт өлгөж буй хүн).
өлгөө [нэр үг]
өлгөх явдал өлгөө холбоо (хоршоо үг) (юмыг хооронд нь залган холбосон нь) юм өлгөж тогтоох хэрэгсэл хазаарын өлгөө (хазаар өлгөдөг хэрэгсэл), өлгөө өргүүр (дээс, гинжийг хэдэн гулгуур хүрдэн дээгүүр ороож үйлдсэн хүндийг өргөх, чирэхэд хэрэглэдэг төхөөрөмж) (шилжсэн утга) хэн нэгний хэлсэн ярьсан зүйлийг өлгөн авч дэвэргэн ярих яриа монгол бөхийн мэх.
өлгөөс [нэр үг]
юм өлгөхөд зориулж хийсэн юманд бэхэлсэн гох дэгээ тухайн зүйлийг өлгөхөд зориулан хийсэн оосор, гогцоо цагны өлгөөс (цаганд байх өлгөхөд зориулсан оосор, гогцоо), өлгөө тасрах (юманд өлгөх гогцоо, дэгээ нь тасрах).
өлгөц [нэр үг]
нэг сэдэв бүхий үзэгдлүүдийн тухай товч мэдэгдэл олон улсын өлгөц (олон улсын хүрээнд яригдаж буй нэг сэдэвт асуудлуудын талаарх товч мэдэгдэл), өлгөц бичих (нэг сэдэвт үзэгдлүүдийн талаар товч мэдэгдэл бичих).
өлгүүр [нэр үг]
юмыг өлгөн дүүжлэх хэрэгсэл махны өлгүүр (мах өлгөх дэгээ), хувцасны өлгүүр (хувцас тогтоодог хэрэгсэл) хуучир. эхнэр хүний шанаа орчмоос унжуулан зүүдэг чимэг өлгүүр ээмэг (унждаг ээмэг), өлгүүр гүүр (дүүжин гүүр).
өлжиг [нэр үг]
тэрэгний урд хэсгийн өндөрлөг суудал өлжигтэй тэрэг (урд талдаа суудалтай тэрэг).
өлжих [нэр үг]
амь өлжих (амь зогоох, өл залгах).
өлзий [нэр үг]
хуучир. сайн учрал тохиол өлзий бус (сайны хувьгүй, муу тохиол), өлзий бусын амьтан (сайны хувьгүй, харш амьтан), өлзий мөр (а.дэгжин дээшлэхийн ивээлт мөр б.аз хийморьтой зөв зам), өлзийгөө өгөх (ээл ивээлтэй байх, хишиг буян заяах), өлзийгөө ивээхөлзийгөө нэмэх (аз хийморь нь бадран дэлгэрэх) ээл ивээл, сайны хувь аз хийморь өлзий болох (сайн тохиол учрах),
өлзий [нэр үг]
энх амгалангийн төгөлдөр бэлгэдэлт, ханан хээ өлзий утас (өлзий хээ), өлзий хээ (ханан хэлбэрт хээ угалз), өлзий үсэг (монгол үндэсний ханан хэлбэртэй хээ угалз), давхар өлзий (өлзий хээг давхарлан оёсон нь), дан өлзий (өлзий хээг дангаар оёсон нь), өлзий оёх (амар амгалангийн бэлгэдэлт ханан хэлбэрт хээ оёх, хатгах), өлзий угалз (хоршоо үг) (ханан болон эргэлдсэн дугуй хэлбэртэй хээ).
өлзийт [нэр үг]
өлзийт өвс (ургамал судлал) (мөнх өвс).
өлмий [нэр үг]
хоёр болон түүнээс дээш үеэс бүтсэн шүлгийн давтах нэгж өлмий тааруулах (шүлгийн давтах нэгжийг тааруулах).
өлмий [нэр үг]
хөлийн тавхайн урд хэсэг өлмий дээрээ зогсох (хөлийн тавхайн урд хэсэг дээрээ зогсох), өсгий өлмий (хоршоо үг) (хөлийн тавхай юм уу гутал шаахайн улны урд болоод хойд хэсэг) гутал шаахай, оймс зэргийн улны урд хэсэг гутлын өлмий (гутлын улны урд хэсэг) хөлийн хүндэтгэл өлмий бат (эрүүл энх), өлмий бат орших (насан хутаг орших, эрүүл энх байх), өлмий батдах (амьдрал ахуй нь тэгширч, амар түвшин суух), өлмий дороо хийх (дийлэх, эрхэндээ оруулах), өлмийд багтах (хайр ивээлд нь орох).
өлмөн [нэр үг]
өлмөн зэлмэн (хоршоо үг) (мөчиг тачиг), өлмөн зэлмэн амьдрах (дутагдаж гачигдан амьдрах).
өлөг [нэр үг]
арьс шир зэрэг түүхий эд булшнаас олдсон олбор өлөг яс (хүүр, шарил), эд өлөг (а.түүхий эд б.булшнаас малтаж гаргасан зүйл).
өлөг [нэр үг]
зарж худалдах жижиг бараа өлгийн уут (худалдах эд бараа агуулах хүүдий сав), өлгийн наймаа (ойр зуурын хэрэглээний бараа таваар худалдан борлуулах үйлчилгээ), өлөг сөлөг (хоршоо үг) (ойр зуурын жижиг бараа таваар).
өлөг [нэр үг]
уулын нар тусах энгэр тал.
өлөгчин [нэр үг]
зарим араатан амьтны эмэгчин өлөгчин бар (эм бар), өлөгчин нохой (жингэр), өлөгчин чоно (гичий чоно), өлгийтэй хүүхэд уйлахаа байж, өлөгчин нохой хуцахаа байх (зүйр үг) (айж сүрдмээр байдал гэнэт үүсэх) (шилжсэн утга)(доромжилсон үг) эмэгтэй хүнийг басамжлан доромжлоход хэлэх (х.а.а).