Нэр үг
оролцоо [нэр үг]
тухайн үйлд оролцож туслах, дэм болох байдал бусдын оролцоо (бусдын туслалцаа, дэмжлэг), хүүхдүүдийн оролцоотойгоор гүйцэтгэх (хүүхдүүдийн туслалцаатайгаар ажил хэргээ хийж дуусгах).
ором [нэр үг]
байсан юмыг авсан буюу гар хүрсэн ор, мөр, тэмдэг хурууны ором (ямар нэгэн зүйлд хүрсэн хурууны мөр, тэмдэг), хөлийн ором (хүн, амьтны хөлийн мөр), тамга тавьсан ором (тамгалсан тэмдэг), ором гарах (ямар нэгэн зүйлийн ул мөр үлдэх), ором гаргах (ямар нэгэн зүйлд ул мөрөө үлдээх), ором үлдээхором орох (ул мөр үлдэх, ул мөр үлдээх), ором татах (а.эд материалыг огтолж зүсэхээсээ өмнө утас татаж шугамдах б.бөс бараа зэргийг эсгэж оёхоосоо өмнө тэмдэг тавих) ором тором (хоршоо үг) (ор мөр), мөр ором (хоршоо үг) (улбаа) ямар нэгэн хэрэг явдлын сүвэгч, мэдээ сураг ором сураг (хоршоо үг) (хэрэг явдлын мэдээ чимээ).
оромдог [нэр үг]
(ярианы үг, хэллэг) оронцог.
оромдол [нэр үг]
оромдох байдал.
оромдох [нэр үг]
ордон хийх (ажил хэргийг дутуу дулимаг хийх).
оромж [нэр үг]
орогнож орших төдий сууц, байр оромж барих (орогнох орон байр бэлдэх), гэр оромж (хоршоо үг) (орогнох байр).
орон [нэр үг]
улс гүрэн тодорхой хил хязгаартай улсын газар нутаг эх орон (төрж өссөн газар), бурхны орон (шашны нэр томьёо) (диваажин), тахилын орон (тахил өргөж буй газар), бурхны оронд явах (нас барах), улс орон (хоршоо үг) (улс гүрэн) нутаг дэвсгэр газар орны байдал (газар нутгийн байдал), газар орны нэр (нутаг усны нэр), халуун дулаан орон (дулаан уур амьсгал бүхий нутаг), барууны орон (европ зүгийн орон), хөдөө орон нутаг (хот суурингүй аглаг хээр газар), орон нутагт ажиллах (хот суурин газраас алс, нэг хэсэг газар нутагт ажиллах), орон нутгийн захиргаа (тухайн газар нутгийн захиргаа), орон нутгийн музей (тухайн нутаг дэвсгэрт буй түүх дурсгалын холбогдолтой зүйлийг үзмэр болгосон музей), газар орон (хоршоо үг) (газар нутаг), орон нутаг (хоршоо үг) (засаг захиргааны хуваарийн ерөнхий нэр), орон хийд (тухайн нутагт байгуулагдсан хийд).
орон [нэр үг]
амьдран суух газар байр шинэ орон сууцанд орох (шинэ байранд орох), орон байр (хоршоо үг) (амьдран суухад зориулсан сууц), гэр орон (хоршоо үг) (амьдарч буй байр, сууц), орон гэр толгойлох (гэр бүлээ удирдан авч явах), орон хүрээ (хоршоо үг) (байран суурин газар), орон сууц (хоршоо үг) (амьдрах байр), орон сав (хоршоо үг) (орогнох, суух газар) (шилжсэн утга) шорон, гяндан орон шорон (хоршоо үг) (гэмт хэрэгтэнг хорин цагдах, ял эдлүүлэх газар).
орон [нэр үг]
аливаа үйлдвэр, албан газарт ажиллах ажилчдын тоог тогтоосон нь орон тоо (хоршоо үг) (ажиллах хүчний тоо хэмжээ), орон тоо гарах (ажлын байр бий болох), орон тоо батлах (ажиллах хүчний тоог тогтоон батлах), орон тоо хэмнэх (ажлын байр багасгах, тухайн газар ажиллах хүчнийг цөөрүүлэх) тооны арав дахин нэмэгдэх бүрийг тэмдэглэсэн тэмдэгт аравтын орон (аравтын тооны байр) төлөөс, нөхөөс энэ номын оронд тэр номыг ав. (ярианы үг, хэллэг), чиний оронд (чиний өмнөөс), хуучин зарлалын оронд шинэ зарлал гаргах (хуучин байсан зарлалыг авч шинэ зарлал тавих), бусдын оронд ажиллах (бусдын хийх ёстой байсан ажлыг орлон хийх).
орон [нэр үг]
аливаа үзэгдэл юмны хөгжил, хөдөлгөөн, харилцан үйлчлэл явагдах хүрээ байгальд дөрвөн төрлийн орон бий хүндийн хүчний орон, физикийн орны онол, цахилгаан соронзон орон, сул ба хүчтэй үйлчлэлийн орон орон цаг (матери оршин тогтнохын үндсэн хэлбэр).
оронго [нэр үг]
дарцаг оронгот сэрээ (дарцагт сэрээ).
оронцог [нэр үг]
орын төдий юм гэж голон чамлаж өгүүлэхэд хэрэглэх муушаасан утга бүхий үг дээлийн оронцог (урагдаж муудсан дээл), гэрийн оронцог (оромж, овоохой), хүний оронцог (муу хүн, өөдгүй хүн).
ороо [нэр үг]
мал, ан амьтан, жигүүртэн шувууд хээл авах үедээ сүрэглэн нийлэх биологийн үйл ажиллагаа, от хандгайн ороо (хандгайн от), орооны үеорооны цаг (от орох үе), ороо нь орох (от орох), ороо нь орсон буур (от нь орсон буур) от ороо (хоршоо үг) (бэлгийн дур ихэд идэвхжсэн нь).
ороогоод байна. [нэр үг]
(ярианы үг, хэллэг) байн байн өвдөх, өвчин тусамтгай хүүхэд ороох (хүүхэд дахин дахин өвчин тусах), өвчин ороох (үргэлж өвчин тусах).
ороогуул [нэр үг]
ороогуул мод (ургамал судлал) (мөнх ногоон бут мод өндгөлжин дугариг навчтай, шаравтар ногоон цэцэг дэлгэрч, хар жимс ургана, иш ба навч нь эмд орно, үндсээрээ авирч ургана).
ороогуур [нэр үг]
юм ороох хэрэгсэл ороогуур машин (уурхай болон барилгын ажилд хэрэглэдэг ачаа өргөх зориулалт бүхий машин).
ороогч [нэр үг]
ороох зориулалт бүхий зүйл хөл ороогч (хөл ороох зориулалтын эд), ороогч иш (ургамал судлал) (бусад ургамлыг буюу өөрийгөө ороож, дээш ургах иш).
ороолдоо [нэр үг]
мушгиралдан зангирч, үзүүр мэдэгдэхгүй нь, ороолдон мушгирсан нь үсний ороолдоо (үс өөр хоорондоо мушгиралдан зангирсан нь), ороолдоо гаргах (мушгиралдан зангирсан хэсгийг задлан тайлах).
ороолон [нэр үг]
үхдэлд оршсон буг, чөтгөр буюу боссон хүүр ороолон болох (буг чөтгөр болох), буг
ороолт [нэр үг]
усан заслын арга өвчтөнийг модон орон дээр хэвтүүлж, бүх биеийг нь зузаан алчуур юм уу, хөнжлөөр ороон эмчилдэг арга.