Нэр үг
оноот [нэр үг]
оноот аяз хөгжим. (хөгжмийн зохиолд аливаа дүр дүрслэл, сэтгэлийн өнгийг илэрхийлэхүйц ая, зохирол, хэмнэл, эгшгийг ямар нэг хөгжмийн зэмсэг болон хоолойд оноох).
онооч [нэр үг]
онохдоо (мэргэн үг) хүн алдахгүй онооч (гарамгай (мэргэн үг) хүн) оноо хийдэг хүн бөхийн онооч (бөхийн оноо тааруулагч).
оноц [нэр үг]
харваж, шидсэн зүйл байндаа туссан нь оноцыг нь харах (онох тусалтыг нь харах) юманд таарч тохирох зүй, арга оноц сайтай (таарч тохирох арга байдал сайтай), оноц муутай (эв дүй, арга муутай), олон үгэнд оноцгүй, оготор модонд ёозгүй (зүйр үг) (их ярьж буй хэдий ч онож хэлж чадахгүй байх) хэмжиж олсон тоо хэмжигдлийн бодот тоо хэмжигдэлд ойртсон хэмжээ.
онош [нэр үг]
(анагаах ухаан) өвчтөнийг шинжилсний үндсэн дээр гаргах өвчний тодорхойлолт өвчний онош (ямар өвчтэй болохыг тодорхойлсон нь), онош зүй (өвчин таних аргыг судалдаг анагаах ухааны эмнэл зүйн салбар), онош тавих (өвчтөнийг нягтлан үзэж, ямар өвчтэйг нь тодруулах), онош тогтоох (тухайн хүн ямар өвчтэйг тогтоох), онош тодруулах (тавьсан оношоо батлах зорилгоор дахин шинжлүүлэх) (шилжсэн утга) ажил хэргийн явц байдлыг нарийн шинжилсний үндсэн дээр гарах дүгнэлт.
оношлогоо [нэр үг]
оношлуулах үйл ажиллагаа оношлогоо өгөх (өвчин эмгэгээ тодруулан тогтоолгох), оношлогоонд орох (онош тогтоолгох), машинаа оношлогоонд оруулчихаад явж байна. (ярианы үг, хэллэг)
оношлогч [нэр үг]
онош тогтоогч оношлогч эмч (онош тогтоогч эмч).
оношлол [нэр үг]
оношлох байдал.
оношлуур [нэр үг]
оношлох урвалж физиологийн уусмалд үхүүлсэн нянгийн хөвмөл.
онх [нэр үг]
тонгорцоглож үзүүр талаараа буусан шагай онх босох (шагай тонгорцоглож буух) толгой түрүү нь тонгойх буюу тонгорч доороо орох, эсвэл аль нэг тийшээгээ муруйх байдал мориноосоо онх унах (мориноосоо толгойгоороо унах), онх зогсох (хөлөө дээш өргөн толгойгоо уруу харуулан, гараараа тулж зогсох) мөрийтэй тоглоомыг эхлүүлэхэд орхидог зүг чиг заах тэмдэг буюу тоотой шоо онх дарах (а.хятадын буу хэмээх наадам, буу дарах б.(шилжсэн утга) тааж тааварлах).
онх [нэр үг]
онх цонх (хоршоо үг) (энд тэндгүй, нүх сүв бүхий), онх цонх харагдах (энд тэндгүй нүх сүвтэй харагдах), онх ёнх (хоршоо үг) (цохигдох, дарагдах зэргээс болж юмны хэлбэр дүрс алдагдсан байдал).
онхол [нэр үг]
онхол бялзуухай (амьтан судлал) (самрын цөм иддэг нэгэн зүйл бялзуухай, булга зэрэг амьтан хуш модонд авирвал самрын боргоцойг харамлаж дуугарна).
онхол [нэр үг]
онхол цонхол (хоршоо үг) (бартаа ихтэй, хотойж гүдийсэн байдал), онхол цонхол зам (бартаа, нугачаа ихтэй зам), онхол донхол (хоршоо үг) (газрын гадаргуу дахь хотгор гүдгэр).
онхос [нэр үг]
онхос тонхос (байн байн онхойж тонгойх нь), онхос онхос хийх (машин тэрэг гэнэт зогсоход сууж, зогсож байсан хүмүүс урагш гэнэт тонгойх).
онцгойрол [нэр үг]
онцгойрох байдал.
онцлог [нэр үг]
бусдаас ялгарах өвөрмөц шинж чанар хувийн онцлог (тухайн зүйлд л байх содон шинж), орон нутгийн онцлог (тухайн газар нутаг дахь байгалиас заяасан шинж чанар буюу бусад нутаг оронтой адилгүй байдал), монгол морины онцлог (зөвхөн монгол адуунд байх өвөрмөц шинж), онцлог шинж (илт мэдэгдэм онцгой байдал), өвөрмөц онцлог (хоршоо үг) (зөвхөн тухайн зүйлд байх, дахин үл давтагдах шинж чанар), олмыг нь үзэж гол гатал, онцлогийг нь үзэж ажлаа явуул (зүйр үг) (аливаа зүйлийг хийхдээ урьдчилан судлах хэрэгтэй) бусдаас зайдуухан, алсх(ангийн нэр томьёо)
онцолбор [нэр үг]
ямар нэгэн зүйлээс онцлон ялгасан хэсэг юм.
онч [нэр үг]
бяцхан эвхүүр хутга.
онч [нэр үг]
эв зүй, арга, чухал шинж чанар хэргийн онч (хэрэг явдлын чухал шинж чанар), онч (мэргэн үг) үг (тухайн зүйлд тааруулж хэлсэн зүйр, цэцэн үг), оньчийг нь олох (нарийн эв зүй, аргыг нь олох), ончийг нь тааруулах (арга, эвийг нь тааруулан тохируулах), олмыг нь асуулгүй ус бүү гатал,
онч [нэр үг]
дээс, утас зэргийн эрчилж атиран бөөгнөрсөн хэсэг дээсний онч (дээсний эрч бөөгнөрч атирсан нь), ончийг нь гаргах (бөөмөрсөн эрчийг арилган тэнийлгэх) салхи, ус зэрэг урсгалын гол хүч ончинд дайрагдах (гол хүчинд нь дайрагдаж өртөх).
ончрол [нэр үг]
ончроо.