Нэр үг
ор [нэр үг]
хэвтэж унтахад зориулсан хэрэглэл модон ор (модоор хийсэн унтаж хэвтэх хэрэглэл), эвхдэг ор (унтах үедээ дэлгээд бусад үед эвхэн тавьдаг хэрэглэл), давхар ор (а.дээр дээр нь давхарлан тавьсан унтаж хэвтэх хэрэглэл б.хуучир. авсны гадуурх хүрээ), аяны ор (аянд явахдаа унтахад зориулсан авсаархан тавилга), хүүхдийн ор (хүүхэд унтахад зориулсан жижигхэн хэрэглэл), нэг хүний ор (нэг хүн унтахад зориулсан нарийхан хэрэглэл), орны тоо (эмнэлэг, сувиллын газарт хэвтэж эмчлүүлэх, сувилуулах өвчтнийг хүлээн авч хэвтүүлэх хэрэглэлийн тоо), орноос босгох (хэвтэж унтаж байхад нь сэрээн босгох), ор засах (унтаж хэвтэх дэвсгэр хучлага бэлдэх), ор дэвсгэр (хоршоо үг) (унтаж хэвтэх үед хучиж дэвсэх хэрэглэл), ор дэр (хоршоо үг) (унтаж хэвтэх үедээ дэвсэж хучих болон дэрлэх зүйл), ор дэрний цагаан хэрэглэл (гудсан дээр дэвсэх, хөнжилд хийх зориулалтын даавуунууд), ор дэр хураах (унтаж хэвтсэн дэвсгэрээ засч янзлах), жаргалтай гэж орондоо бүү дуул, зовлонтой гэж орондоо бүү уйл (зүйр үг) (унтаж хэвтэж байх үедээ уйлж дуулахыг цээрлэсэн нь), олон ирвэл цайгүй, орой ирвэл оргүй (зүйр үг) (а.нэг зүйлийг олонтоо давтвал ад болох б.олноос хоцорвол хоосон үлдэх), олон голын жавраас орны хөндийн жавар (зүйр үг) (бага гэж бүү бас).
ор [нэр үг]
юмны үлдээсэн хэв, ул мөр хурууны ор (хурууны хээ дардац), ороор орох (ул мөрийг нь даган мөрдөх), ор гарах (ул мөр үлдэх) ор мөр (хоршоо үг) (ямар нэгэн зүйлээс үлдсэн ором тэмдэг), дайны ор мөр (дайнаас үлдсэн тэмдэг), ор мөргүй шатах (ул мөргүй шатан устах) биеийн ор хуучир. (хүүр) (шилжсэн утга) үнэний хувь ор ихтэй (үнэний хувь ихтэй), ор үндэс (хоршоо үг) (үнэн бодот байдлын эзлэх хэмжээ, хувь), олны үг ортой, оройн бургаас очтой (зүйр үг) (олон түмэн огт үндэсгүй зүйл ярьдаггүй).
ор [нэр үг]
хүн, юмны төлөөс, нөхөөс болохуйц зүйл ор босгох (а.ор нөхөх б.худалдах буюу идэх малыг солих), орыг нь олох (төлөөлөх зүйлийг нь олох), ор нэр болгох (дутуу дулимаг хийж хийсэн нэр зүүх), ор нэрийн төдий (хий хоосон нэрийн төдий, оронцог төдий) хүний байрлаж байгаа газар, суудал ор олж суух (суудал олж суух), ор орондоо зогсох (байсан газартаа зогсох), ор тооцох (байсанд тооцох (шилжсэн утга) ажил болон албан тушаалын байр суурь, суудал ор нөхөх (а.дутагдаж буй орон тоог нэмж бүрэлдүүлэх б.хуучир. орлогч түшмэлийг жинхлэх), их ор суух хуучир. (хаан ширээнд суух), ор залгамжлуулах хуучир. (албан тушаалыг үе улируулан залгамжлуулах), ор суулгах хуучир. (албан тушаалд тохоон томилох), орон урвах хуучир. (тоо арилгах).
ор [нэр үг]
шинж тэмдэг, сураг чимээ ор сураг (хоршоо үг) (чимээ мэдээ), ор сураггүй алга болох (хэл чимээгүй алга болох), ор тор (хоршоо үг) (сураг байдал).
ор хуучир. [нэр үг]
хавдар, хаван хий, шар, цус, бэтэг, бэртсэн хорын таван ор буй.
орвог [нэр үг]
сондуул.
орган хөгжим. [нэр үг]
гишгүүрт хөөрөг бүхий олон даруултай хөгжмийн зэмсэг орган тоглох (орган хөгжмөөр хөгжимдөх).
оргил [нэр үг]
уулын ноён орой, дээд тал ноён оргил (уулын хамгийн өндөр хэсэг), оргилд нь гарах (уулын оройд гарах), оргилоос буух (уулын оройгоос буух), оргил орой (хоршоо үг) (уулын дээд тал), үзүүр орой (хоршоо үг) (юмны шувтарга буюу дээд орой), омгийн оройд эрдэм тогтохгүй, оргилын оройд ус тогтохгүй (зүйр үг) (бардам зантай бол эрдэм сурахгүй) аливаа зүйлийн хэр хэмжээний хамгийн дээд төвшин эрдмийн оргил (эрдмийн дээд), оргил ачаалал (хамгийн их ачаалалтай үе), алдрын оргилд хүрэх (гарамгай амжилт гарган алдарших) ямар нэгэн зүйлийн оргих байдал оргил ихтэй (дээш оргин гарах байдал их байгаа нь) (шилжсэн утга) зохиолын үйл явдлын зөрчил тэмцэл туйлдаа хүрсэн нь.
оргилго [нэр үг]
оргиж байгаа үйл явц, хэмжээ оргилго нь хүчтэй байх (хүчтэй оргин гарч байгаа нь) шингэн биетийн оргиж байгаа газар оргилгыг нь олох (оргиж байгаа хэсгийг нь олох) хаалга, үүдний дээд доод углуурга модонд углах чагт оргилго хийх (мөгүү модонд углах чагт хийх).
оргилуур [нэр үг]
хий болон шингэн юм даралтын хүчинд дээш олгойдон гарах нь усан оргилуур (даралтын хүчээр дээш олгойдон гарах ус).
оргио [нэр үг]
оргин гарах нь шөлний оргио (шөл оргин буцалсан нь) (шилжсэн утга) онгироо, хөөрүү оргио залуу (онгироо, хөөрүү залуу).
оргогч [нэр үг]
зугтан зайлж буй этгээд гяндангаас оргогч (шоронгийн газраас зугтан зайлсан гэмт хэрэгтэн).
оргодол [нэр үг]
ял шийтгэлээс дутаасан хүн оргодол хүн (оргон зугтсан хүн), цагааны оргодол (цагаантны цэргээс дутаасан хүн), оронгүй оргодол, замгүй завхуул (зүйр үг) (орон гэргүй зайгуул) хуучир. төр буюу ноёлогч ангийг эсэргүүцэн боссон этгээд оргодол босуул (хоршоо үг) (а.ял шийтгэлээс оргон зайлсан этгээд б.төрийн эсрэг тэрслэн боссон этгээд).
оргойвч [нэр үг]
оргой.
оргуул [нэр үг]
оргож боссон хүн оргуул босуул (хоршоо үг) (оргож боссон хүн). орд(он) (нэр үг) (хуучир.) хүндэтгэвэл зохих эрхэм хүний амьдран суух орон сууцны хүндэтгэл нэр зуны орд (хаад ноёдын зун цагт амьдардаг өргөө), өвлийн ордон (хаад ноёдын өвлийн улиралд амьдардаг сууц), гэр ордон (гэр хэлбэртэй өргөө), орд өргөө (хоршоо үг) (ихэс дээдсийн амьдрах өргөө харш) хуучир. ханлиг, хант улсын эзэд, ноёдын эзэмшил, гол өргөө байрлаж буй газар орд харш (хоршоо үг) (эрхэмсэг хүмүүсийн амьдрах өргөө, шилтгээн) төр засгийн эрх барих байгууллагын ажлын байр засгийн газрын ордон (засгийн эрх барих дээд байгууллага байрладаг газар), төрийн ордон (төрийн эрх барих болон шийдвэр гүйцэтгэдэг албан газрууд байрладаг байр), ордны эргэлт (хааны ордны шадар хүмүүс хаанаа түлхан унагаж оронд нь өөр хаан суулгах) олон нийтийн болон соёл урлаг, спортын цогцолбор барилга гэрлэх ёслолын ордон (залуу хосууд гэрлэлтээ батлуулдаг ёслолын өргөө), спортын ордон (спортын үйл ажиллагаа явуулдаг цогцолбор), залуучуудын ордон (залуучуудад зориулсан төрөл бүрийн үйлчилгээ үзүүлж, уралдаан тэмцээн зохион байгуулдаг газар), орд хүрээлэн (хоршоо үг) (нийтээр хуран цуглахад зориулсан том барилга, байшин).
орд [нэр үг]
мэхээрийн хулгана идэш хөеөгөө хураасан нүх мэхээрийн орд нээх (хулганы хураасан мэхээрийн нөөцийг олох), орд нүх (хоршоо үг) (хулганы хөеөгөө хураасан нүх) алт, эрдэнийн чулуу зэрэг ашигт малтмалын нөөц бүхий газар орд газрын ашиглалт (газрын гадарга дээрх ил малтцаас ашигт малтмал олборлодог арга), алтны орд (алтны нөөцтэй газар), нүүрсний орд (нүүрс ихтэй газар), орд газарорд уурхай (хоршоо үг) (эрдэс баялгийн нөөц бүхий газар).
ордос [нэр үг]
өвөр монголын нэгэн аймгийн нэр ордос аялгуу (хэл шинжлэл)(ордосчуудын хэл аялгуу).
ордос [нэр үг]
үгдэрч дахидаг өвчин.
орилоон [нэр үг]
эмх замбараагүй, үргэлжилсэн их дуу чимээ орилоон ихтэй (орилон хашгирах дуу чимээ их байгаа нь) орилоон майлаан (хоршоо үг) (олон хүн, амьтны зэрэг хашгирах, уйлан майлах дуу чимээ), орилоон бархираан (хоршоо үг) (учир нь үл олдох үргэлжилсэн их чимээ, шуугиан), орилоон чарлаан (хоршоо үг) (орилох, хашгирах их чимээ).
орио [нэр үг]
харцгай, хиргай зэрэг шувууг ориодон ирүүлэх тэмдэгт.