Нэр үг
цавуу [нэр үг]
юмыг хооронд нь наалдуулахад хэрэглэх, наалдамхай чанартай бодос цавуу буцалгах (наалтуур хайлах), цавуу түрхэх (цавуудах), модны цавуу (мод наахад зориулагдсан наалдамхай зүйл), цаасны цавуу (цаас наахад зориулагдсан бодос).
цавуудагч [нэр үг]
цавуу түрхэх юм цавуу түрхэх хүн.
цавчаа хуучир. [нэр үг]
есөн эрүүний нэг, цавчрага. цавчаал (нэр үг)цавчсан мэт эрс эгц, гүн хавцал, уул хад, жалга цавчаал боомтын хаалган дээрх бичиг (цавчаал боомтын чулуун хаалган дээр онд самгарди, төвд, монгол, уйгар, хятад, тангад зургаан хэлээр бичсэн дурсгалт бичиг) хөрсний ус ойрхон сайр газар хулан, туурайгаараа цавчин малтаж гаргасан ус цавчаал ус (хулан, туурайгаараа цавчин малтаж гаргасан ус).
цавчаас [нэр үг]
төмөрлөг, мод зэрэг хатуу юмныг цавчсаны ором цавцаас гаргах (цавчсаны улмаас ором гарах), цавчаас тэмдэглэх (цавчиж ором тэмдэг тавих).
цавчдас [нэр үг]
цавчиж гаргасан юм, цавчсанаас гарсан зүйл, зоргодос модны цавчдас (модны зоргодос), төмрийн цавчдас (төмрийн зоргодос, үртэс).
цавчигч [нэр үг]
цавчих үйлийн эзэн мах цавчигч (махыг хэсэглэн эвдэгч), мод цавчигч (модыг сүхээр тэгшлэн засдаг хүн).
цавчил [нэр үг]
модыг нь огтлон авснаас гарсан ойн дундуурх зурвас, зөрөг зам ойн цавчил (ойн зурвас, зөрөг зам).
цавчилга [нэр үг]
цавчих үйлийн нэр нүдний анивхийлэл цавчилт сүхний цавчилга (сүхний цавчилт).
цавчирга [нэр үг]
цавчаа.
цавчирга [нэр үг]
нүдний цавчлага, цавчилт нүдний цавчих, ирмэхийн төдий хором, хэм.
цавчирхай [нэр үг]
цавчигдан цуурсан, цавчдас модны цавчирхай (модны цавчдас).
цавчлага [нэр үг]
цавчих үйлийн (нэр үг)
цавчлан [нэр үг]
мод цавчин авах газар, мод авахаар зөвшөөрөгдсөн газар цавчлан ой (мод бэлтгэхийг зөвшөөрсөн газар).
цавчлах [нэр үг]
нүд нь цавчрах (нүд нь өөрийн эрхгүй анивалзах).
цавчуур [нэр үг]
юмыг цавчих, таслах, огтлох багаж хэрэгсэл цавчуураар цавчих (цавчих багажаар огтлох, таслах).
цавь [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хүний давсгийн хоёр хажуугийн хонхор газар нимгэн цавь (давсгийн хоёр хажуугийн хонхор), цавины булчирхай (цавинд байдаг нэг зүйл булчирхай), цавины булчирхай цочих (шархаар хөлд элдэв халдвар орох, тэмбүүгээр өвчлөх, хөл гэмтэх зэрэг шалтгаанаар цавины булчирхай үрэвсэж томрох, өвчин орох), цавины суваг (хүн, амьтны цоройн доод хэсэгт булчингийн завсраар үүссэн зай, цавины сувгаар эр хүний үрийн суваг, эм хүний умайн бөөрөнхий холбоо нэвтэрдэг), суга цавь (хоршоо үг) (хүн амьтны гарын уг болон гуяны угийн нимгэн хөрстэй хонхорхой), цавинд нь шургах (ихэс дээдэс, албан тушаалтны нэр сүрийг даган ямар нэг муу хэрэг явдлаас аврагдах) амьтны өехийн хоёр хажуугийн завсар газар хонины цавь (хонины өехийн хоёр хажуугийн завсар).
цавьдагчин [нэр үг]
цавьдар зүсмийн гүү.
цаг [нэр үг]
(гүн ухаан) үргэлжид хөгжих материйн орших ахуйн бодот хэлбэр цаг цагаараа байдаггүй цахилдаг хөхөөрөө байдаггүй (цэцэн үг) (юм үргэлж хувирч өөрчлөгдөж, хөгжиж байдаг) хугацаа, үе цаг алдах (хугацааг дэмий өнгөрөөх), цаг барах (а.цаг хугацаа үрэх б.цагийг үр дүнгүй өнгөрөөх), цаг бусцаг бусаар (зуурд, зуурдаар), цаг бүхэн (хугацаа бүхэн), цаг зуурын (түр зуурын), цаг нөгчөөх (а.цагийг дэмий өнгөрүүлэх б.ажил хэргийг хойшлуулах, цалгардуулах), цаг улирлын арга (жил, сар, хоногоор цаг хугацааг бодох арга, аргын, билгийн, арга билгийн улирал гэж байх ба аргын улирал нь дэлхийн бөмбөрцөг нарыг бүтэн нэг тойрох хугацааг нэг жилээр бодож, энгийн жилийг , өндөр жилийг хоногоор тогтоон, нэг жилийг арван хоёр сар болгон хуваана), цаг цагт нь (тухай бүрд нь) цаг тухайд нь (хугацаанд нь), цагаа олох (яг онож, хугацаандаа), цагийн байдал (тухайн үеийн нийгмийн ерөнхий төлөв), цагийн хуваар (ажиллах, амрах, сурах цагийг заасан хүснэгт), хам цаг (хэл шинжлэл)(а.тодорхой цаг үе б.орчин цаг, орчил цаг), цаг агшин (хоршоо үг) (цаг хугацаа, цаг үе), цаг төр (хоршоо үг) (тухайн цаг үе, төр засаг), цаг улирал (хоршоо үг) (жилийн дөрвөн улирал), цаг үе (хоршоо үг) (цаг хугацаа болон тухайн он цаг), цаг хугацаа (хоршоо үг) (өдөр хоног, сар, жил), цаг хүч (хоршоо үг) (цаг хугацаа, хүн хүч), цаг хэмжээ (хоршоо үг) (хэмжээ хугацаа), он цаг (хоршоо үг) (цаг хугацаа), цаг мөч (хоршоо үг) (цаг хугацаа) (зурхай судлал, зурхайн ухаан) нарны зурхайн ёсны нэг өдөр шөнийг хуваасны нэг хувь, цагт минут багтана монгол цаг тооны бичиг (мэө зууны үед хүннүчүүд зурхайн самбар хэрэглэж байсан бөгөөд хожим өөд оны үед арван хоёр жилийн давтамжтай, жаран жилийн цаг улирлын тооны бичигтэй байжээ), цаг тооны бичиг (тэнгэрийн эрхэсийн харагдах хөдөлгөөнд тулгуурлан урт удаан хугацаа тоолох тогтолцоо, нарны жил аргынд үндэслэсэн нарны цаг тооны бичиг хамгийн их дэлгэрчээ, харин ази, дорно дахины орнуудад голдуу сарнарны цаг тооны бичгийг хэрэглэж ирсэн бөгөөд энэ нь сарны мөчлөгийн солигдолтыг од зүйн жилийн эхтэй тохируулдаг байна), долоон цаг (өглөөний долоон цаг), цаг нөгцөөх (а.цагийг хий дэмий өнгөрөөх б.ажлыг хойшлуулах), цаг үрэх (цаг гарздах), өдрийн цаг (өдөр, гэгээтэй болсон үе), шөнийн цаг (шөнө, харанхуй болсон үе) (зурхай судлал, зурхайн ухаан) зурхайд жил, сар өдөр цагийг арван хоёр амьтнаар нэрлэх агаад хуучин монгол тоололд нэг хоног арван хоёр цагт хуваагдана, нэг цагт мөч буюу минут багтана, одоогийн хоёр цаг нь нэг цаг болно хулгана цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), үхэр цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), бар цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), туулай цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), луу цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), могой цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), морин цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), хонь цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), бич цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), тахиа цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), нохой цаг ( цаг (минут) цаг (минут)), гахай цаг ( цаг (минут) цаг (минут)) цаг, тоолол буюу өдөр шөнийн цагийн хуваарь бүхий хэмжүүр, сад цаг бичүүр (хугацааны богино тасалдлыг нарийн хэмжих, хоёр цагны заалтыг харьцуулдаг багаж хугацааны тасалдлыг секундийн хэдэн арван мянганы хувь хүртэл нарийвчлалтайгаар тооцох боломж олгодог), цаг үзэх (а.цагийн хэм хэд болж буйг харах б.цаг сонирхох в.ямар нэгэн үйл явдлыг эхлэхдээ зурхайн аргаар цагийн сайныг сонгох), цаг хоцрох (цаг тооллоос хоцорч явах), цаг түрүүлэх (цаг тооллоос түрүүлж явах), цагийн зүү (цагийн тоог заах зүү), цагны оосор (цаг зүүх оосор), бугуйн цаг (бугуйнд зүүх цаг), сэрүүлэгтэй цаг (зүүг тааруулан баадууг чангалбал шаардлагатай цагт сэрүүлэг, хонх нь дуугарах цаг), ханын цаг (хананд байх цаг), ширээний цаг (ширээн дээр байрлуулах зориулалттай цаг) жилийн дөрвөн улирал зун цаг (зуны улирал), намар цаг (намрын улирал), цагийн гачиг (зуд турхан, ган гачаал зэрэг байгалийн бэрхшээл), цаг агаар (хоршоо үг) (цаг уур), цаг агаарын урьдчилсан мэдээ (цаг уур судлал, цаг уурын нэр томьёо) (цаашид цаг агаар хэрхэн өөрчлөгдөхийг шинжлэх ухааны үндэстэйгээр урьдаас шинжлэн гаргасан мэдээ), цаг улирал (хоршоо үг) (а.жилийн дөрвөн улирал б.жаг агаар), цаг уур (хоршоо үг) (тодорхой нутгийн, тодорхой цаг хугацааны хоног, сараар агаар мандалын байдал, байгалийн элдэв үзэгдэл), цаг уур судлал (шинжлэх ухаан) (дэлхийн агаар мандлын физик төлөв, тэнд явагдах физик үйл явцуудыг судалдаг ухаан бөгөөд үндсэн салбар нь агаар мандлын физик болно), цаг уурын алба (цаг уурын, тухайн цагийн байдлыг болон, үүсч болзошгүй хүндрэлийг хүн ам, улс ардын аж ахуйн төрөл бүрийн салбарт мэдээлдэг байгууллага), цаг уурын бичүүр (цаг уур судлал, цаг уурын нэр томьёо) (агаарын бөмбөрцөг, аэростат, нисэх онгоц, пуужингаар хөөргөдөг, задгай агаар мандлын даралт, температур, чийгшлийг автоматаар бичиж тэмдэглэдэг багаж), цаг уурын дагуул (цаг уур судлал, цаг уурын нэр томьёо) (агаар мандлын үүлшилт, үүлний тархалт, хөдөлгөөн, агаар мандал болон хөрснөөс цацарсан цацралыг тэмдэглэх, хэмжих, дэлхийн цаг уурыг судлах зорилгоор хөөргөсөн хиймэл дагуул), цаг уурын мэдээ (цаг уур судлал, цаг уурын нэр томьёо) (тухайн үеийн агаар мандлын байдлын тухай мэдээ), цаг уурын станц (дэлхийн гадарга, агаар мандалд болж байгаа үзэгдлүүдийг байнга шинжилж байх үүрэгтэй байгууллага), цаг уурын судлал ш.у (агаар мандлын элдэв үзэгдэл, түүний явц байдлыг судалдаг шинжлэх ухаан) (хэл шинжлэл)үйлийн хэзээ болсон, болж байгаа, болохыг илтгэх хэл зүйн ай цаг заах үйл үг (үйлийн өнгөрсөн, одоо, ирээдүйн чухам алин болохыг заах үйл үг).
цагаа [нэр үг]
буцалгасан айраг, тараг хоормог, аарц цагаа амраах (буцалгасан цагааг тогоотой нь тавьж зөөгшүүлэх), цагаа уух (а.хоормог, аарц уух б.(шилжсэн утга) айлд зарцлагдах), цагаа шүүх (зөөг болсон цагааг таар хүүдийд хийж, шар сүүг нь шүүж аарц болгох), аарц
цагаа [нэр үг]
хүн, малын нүдэнд тогтсон цэгээн юм цагаа тогтох (нүдэнд цагаа унах), цагаа унах (нүдэнд цэгээн юм тогтох, бүрхэх), нүдний цагаа (нүдэнд үүсэх цагаан толбо), нүдний цагаан (нүдний цэцгийн гадуурх бүрхэвч). цагаагч(ин) (тэмдэг нэр) эм малын цагаан зүсэм цагаагч гүү (цагаан зүсмийн гүү) (зурхай судлал, зурхайн ухаан) тэнгэрийн эшийн арван өнгийн наймдугаар.