Нэр үг
цар [нэр үг]
гаансны толгойн дотор тогтсон үнс бохь зэрэг юм царыг нь арилгах (гаансны дотор тогтсон бохийг арилгах), гаансны цар (гаансан дотор тамхинаас тогтсон үнс бохь).
цар [нэр үг]
овор, хэмжээ, цараа цар ихтэй (овор хэмжээ их), цар хэмжээ (хоршоо үг) (овор хэмжээ), цар чадал (хоршоо үг) (хэмжээ чадал).
цар [нэр үг]
хүйтэн улиралд цасан дээгүүр нимгэн хөлдсөн мөс цасны цар (цасны дээгүүр нимгэн хөлдсөн мөс).
цар [нэр үг]
толины ард наалдуулан хийсэн цайр мэт зүйл толины цар (толины цайр).
цар [нэр үг]
төмөрлөг зүйлээр хийсэн дэлбэгэр том амсартай ялтгар том таваг царанд тавих (идээ шүүсний зүйлийг том амсар бүхий тавган дээр тавих), ууцны цар (цагаан сарын чанасан ууц тавих том амсартай таваг, сав), цар гадар (хоршоо үг) (том таваг).
цараа [нэр үг]
юмны цар, бараа, овор, хэмжээ цараа их (цар хэмжээ их), цараа бараа (хоршоо үг) (овор хэмжээ), цараа бараатай эд (овор хэмжээ ихтэй эд), цараа чадал (хоршоо үг) (овор хэмжээ, чадал тэнхээ).
цараа [нэр үг]
сумны тусгал, цар цараа сайтай (тусгал сайн).
цараа [нэр үг]
хөгжмийн зэмсэг, хүний хоолойн эгшгийн багтаамж, дуурьсгаж чадах хамгийн доод бүдүүн, дээд нарийн эгшгийн хоорондох зай хоолойн цараа (хүний хоолойн дуулах багтаамж) хөгжмийн зохиол дахь аль нэг хоолойн багтаамж.
цараг [нэр үг]
адуу, үхрийн ширний үсэн талыг дотогш харуулан, гаднаас нь оёсон богино түрийтэй, ширэн ултай нэг зүйл гутал.
царай [нэр үг]
хүний нүүрийн өнгө зүс, дүр төрх царай алдах (а.эцэж турах, уруу царайлах, хийморьгүй болох б.гуйж гувших, бусдыг аргадан санаа байдалд нь зохицож явах в.(шилжсэн утга) харамлах, нарийндаа хатах), царай сайтай (а.царай зүс цэвэрхэн, царайлаг б.байдал төлөв найртай сайхан), царай муутай (а.өнгө үзэмж муутай б.(шилжсэн утга) харамч, хэдэр байдалтай), царай улайх (а.халууцсан, халуурсан зэргээс болж нүүр улаан болох б.(шилжсэн утга) ичих в.уурлах), царай харах (а.царайны нь өнгийг шинжих б.(шилжсэн утга) бусдаас юм горьдон хүлээх бусдын гарыг харах, дэм горилох), царай хувирахцарай хувьсах (уурласан, айсан, өвдсөнөөс болж царайны өнгө хувиран өөрчлөгдөх), царай нь барайх (а.царай нь хийморьгүй харагдах б.ууртай байдал царайд нь илрэх в.муудалцах), царай нь засрах (а.хүний өнгө зүс сайжрах б.өвчтэй хүний бие хэвдээ орох, сайжрах), царай нь улалзах (ичих зовох, уурласны шинж илрэх), царай барайлгах (хүний царайны өнгө гэнэт дүнсгэр, баргар болох), нүүр царай (хоршоо үг) (а.хүний зүс царай б.юмны өнгө, төрх байдал),
царам [нэр үг]
түлэгдэх, хайрагдах зэргээс хүн амьтны биед тогтсон сорви.
царам [нэр үг]
уулын хяр, хөндий, хоолой, хөвч мэтийн өндөр газарт жавар, сэрүүн хялбар тусах газар таг царам (хоршоо үг) (өндөр уулын оройн хүн, амьтан хүрэхэд бэрх аглаг хэсэг), хөвч царам (хоршоо үг) (аглаг зэлүүд, өтгөн ой мод бүхий өндөрлөг сэрүүн газар), хангай царам (хоршоо үг) (ой мод, гол горхи, өвс ургамал жигдэрч уул нуруу хосолсон газар болон уул хоорондын хөндий хоолой газар), цармын бялзуухай (амьтан судлал) (европ, ази, хойд америкт тархмал модонд үүрээ засдаг байнгын шувуу).
царваг [нэр үг]
дээл хувцасны нөхөөс, цаваг.
царвуувч [нэр үг]
бугуйвч тамирчдын бугуйны жийрэг.
царга [нэр үг]
цасан дээгүүр амьтны мөрөөр гарсан жим, чарга.
царга [нэр үг]
сумны туссан ором.
царгил хөгжим. [нэр үг]
цохивор хөгжмийн зэмсэг, арван хоёр эгшигтний журмаар хэлхсэн, модон хэлтсийг модон цохиураар цохиж эгшиглүүлдэг, чаргий хэмээх эртний хөгжмийн зэмсгээс үүдсэн уламжлалтай царгил хөгжим (дээд этгээд нарийн, доод этгээд өргөхөн тэмдэг модны адил, гурав буюу таван ширхэгийг хэлхэж, харшуулан цохьдог нэгэн зүйл цохивор хөгжим).
цардас [нэр үг]
цардуул, наалт.
цардуул [нэр үг]
ус шүрших шүршүүл.
цардуул [нэр үг]
эр хүний омгийн цар, тар цардуул хугарах (зүрх нь үхэх, урам хугарах).