Нэр үг
хярам [нэр үг]
чацархайн доторх шингэн зунгаг.
хярам [нэр үг]
махыг жижиглэн амталж боловсруулсан идээ. хярам (нэр үг)(мал эмнэлгийн нэр томьёо) малын хижиг өвчин.
хярамцаг [нэр үг]
өвлийн цагт үхэр болон бог малын гэдэс дотор, цусыг гүзээнд нь хийж хөлдөөсөн идэш хярамцаг идэх (малын нөөцөлсөн гэдэс дотор чанаж идэх) (шилжсэн утга) замбараагүй, холион бантан болгох нь, хярамцаг болгох (а.олигтой биш, юу ч биш болгох б.юмны эмх замбарааг алдуулах).
хярвас [нэр үг]
хэншүү үнэртэх (хуйхалсан, түлсэн юмны үнэр гарах), хэншүү тавих (хэншүү гаргах), дайны хэншүү (а.дарийн утаа б.(шилжсэн утга) дайны хор уршиг), хэншүү хярвас (хоршоо үг) (мах, тос, арьс ноосны шарсан, шатсан үнэр), утаа хэншүү (хоршоо үг) (униар хярвас).
хярвас [нэр үг]
түлэгдсэн үс ноосны хэншүү, үнс хярвас болтлоо шатах (үнс болтлоо шатах), хярвас үнэртэх (түлэгдсэн үс нооны хэншүү үнэртэх), хярвас ханхлах (хэншүү ханхлах),
хяргаан [нэр үг]
хонь малын ноосыг олноороо хяргах хөлтэй ажил намрын хяргаанд явах (намар цагийн ноос хяргах их ажилд оролцох).
хяргагч [нэр үг]
хяргах үйлийг гүйцэтгэгч хүн техник хэрэгсэл хонь хяргагч (хонины ноос хяргадаг хүн), хяргагч машин (огтлох, зүсэх, хэрчих үйлийг гүйцэтгэгч төхөөрөмж).
хяргадас [нэр үг]
хяргахад гарсан охор үс, үзүүр сор.
хяргуул [нэр үг]
гургуулийн төрлийн зарим шувууны (нэр үг)
хяргуулаг [нэр үг]
хяргуулаг галуу (амьтан судлал) (халуу (мэргэн үг)ий өөр нэр).
хяргуур [нэр үг]
хяргадаг багаж хяргуур цох (амьтан судлал) (биеийн урт нь мм, богино хошуутай, далавчгүй, нийлж ургасан дээд далавчтай, бэлгийн бус үржлээр үрждэг, шөвгөр цохын овгийн төрөл олонх нь хөдөө аж ахуйн таримал, ойн суулгацад хөнөөл учруулдаг).
хярзан [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хүний өтгөн, шингэн ялгадас гадагшлах хоёр сүвийн хоорондох газар мал, адгуусны хошгиногны ам, эм малын шээх сүв, эр малын чивний угны
хярмаг [нэр үг]
газрын хөрсийг бүрхэх төдий ороод шуураагүй байгаа нимгэн цас, хялмаа хярмаг цас (газрын хөрсийг бүрхэх төдий орж, шуураагүй байгаа нимгэн цас).
хярмуул [нэр үг]
морины хөлс, тоос хусах модон хэрэгсэл. хярс(ан) (нэр үг) (амьтан судлал) үнэгний төрөл, бие жижиг, боровтор сортой, үс нягт, цайвар саарал зүстэй, бүрэнхий шөнөөр гөрөөлж, жижиг мэрэгчдээр хооллодог үслэг ан мөнхүү амьтны арьсаар хийсэн эдлэл хярсан малгай (хярсны арьсаар хийсэн малгай), хярсан нударга (хярсны арьсаар хийсэн нударга).
хярс [нэр үг]
төмрийн дархны хясаа, төмөрлөгийг хайлахад хэрэглэх зуух.
хярсаа [нэр үг]
төмрийн дархны хясаа.
хяруу [нэр үг]
газарт унасан шүүдрийн, хүйтэнд царцсан цан хяруу буух (агаар доторх чийг шөнийн жихүүнд царцаж, жижиг талст болон газар дээр цайран бүрхэх), хяруу унах (а.хяруу буух б.(зурхай судлал, зурхайн ухаан) хорин дөрвөн улирлын нэг болох намрын сүүл сарын эцэс), өлөн хяруу (үдэш унаж, өглөө нар мандмагц хатдаг хяруу), цан хяруу (хоршоо үг) (хүйтэнд царцсан цас мэт уур ус, шүүдэр), үсэнд хяруу унах (нас ахиж, бууралтаж эхлэх).
хяруул [нэр үг]
тэмээн хяруул (амьтан судлал) (явган шувууны төрөл, одоо цагт бүх шувууны дотроос хамгийн том нь мөн гүйх нь хурдан, зарим газар тэжээж өсгөдөг, өд нь их үнэ хүрнэ, мах ба өндгийг иднэ тэмээлжин хяруул), сон хяруул (тэмээн хяруулын эр нь).
хярууч [нэр үг]
хярууч галуу (амьтан судлал) (зэрлэг галуу).
хяс [нэр үг]
дарханы хөөрөгний хошуу хийж хөөрөгддөг нүхтэй чулуун багаж.