Нэр үг
хохой [нэр үг]
халаг хохой (хоршоо үг) (зовлон бэрхшээлтэй явдал тохиолдох, харамсан хэлмэх, сандран цочих зэрэгт хэрэглэх аялга), хохой халаг (хоршоо үг) (ээ халаг).
хохь [нэр үг]
зайлшгүй тохиосон алдагдал хохирол, золгүй явдал хохь болох (хохирох, хоосрох), хөрөнгө хоосорч хохь болох (хөрөнгө хоосорч хохирох) бүтэлгүй хэрэг үйлдсэнийнхээ үрийг үзэх хувь хохь чинь (болсон байна, ийм юм болсон нь чиний азгүйнх хэмээн хүнийг тавлах үг), олсон миний зол, алдсан чиний хохь (олсон миний зол, алдсан чиний халаг), хохь хамуу (мал эмнэлгийн нэр томьёо) (малын нүд, чих, эрүү, толгойн хэсэг барьж тусдаг нэгэн зүйл өвчин), хохийг нь дуудах (мууг нь тоочих, тавлах).
хоцрогдол [нэр үг]
хоцрогдох үйлийн нэр, хоцрогдох явдал эдийн засгийн хоцрогдол (эдийн засгаар хоцрогдож яваа нь).
хоцрогч [нэр үг]
хоцорсон хүн, үлдсэн хүн хичээлээс хоцрогч (хичээлээс хоцорсон хүн).
хоцрол [нэр үг]
хоцрох үйлийн (нэр үг)
хоч [нэр үг]
бусдад шоодон өгсөн нэр хоч өгөх (бусдыг шоодон нэрлэх), хоч зүүх (биедээ тохирсон хоч олж, тэр нь олонд нэрших), нэр хоч (хоршоо үг) (муу нэр), цол хоч (хоршоо үг) (нэр хоч), нэг нэр, хоёр хоч (нэр муудах, муу нэр дуулах) хач хоч хач (хоршоо үг) (а.хүнийг далдуур шоодон хэлэх нэр б.доог тохуу) гооч хочийг нь барах (гоочийг нь барах).
хочлол [нэр үг]
хочлох үйлийн нэр хачлах явдал, доог тохуу хийх явдал тухайн нийгэм, нийгэмд гарч буй элдэв гаж үзэгдэл, хүмүүсийн зан авирын тухай шоглон шүүмжилж бичсэн нийтлэлийн шинжтэй зохиол.
хош [нэр үг]
хуучир. сул дагалдан явах хөтөч хүн хош хөтөч (хоршоо үг) (хөтөч дагалт).
хош [нэр үг]
юмны зах хөвөөний дотуур тойрон даруулж оёсон нарийн мөшгөөр, хошмог.
хош [нэр үг]
хош хударга (хоршоо үг) бөс нугалан үйлдэж, сэхэвч эсгий тавьж хийсэн хударга.
хош [нэр үг]
хоол хош (хоршоо үг) (идээ ундааны зүйл).
хош [нэр үг]
хошлог хуучир. цацар майхан хош майхан (нэг баганатай, шовгор хэлбэртэй аяны майхан).
хошгиног [нэр үг]
хошного.
хошго [нэр үг]
богино иштэй модон хүрз, хосхо.
хошигнол [нэр үг]
хошигнох үйлийн нэр, элэглэл, хошин (ярианы үг, хэллэг)
хошин [нэр үг]
хошин мөөг (ургамал судлал) модны үндэс, тайрдсанд ургадаг мөөг, хэд хэдэн төрөл зүйлтэй бөгөөд заримыг идэж болно, амт шидийн адил болоод цөмөө нь бяцхан нэгэн зүйлийн мөөг.
хошит [нэр үг]
хоёр, дөрвөөр нь тэргэнд хөллөсөн морь.
хошлин нутг. [нэр үг]
аялгуу. тэмээний ноос томж хийсэн төлий.
хошлог [нэр үг]
нарийн саваагаар барьж бөс цэмбээр бүрсэн гэр.
хошлог [нэр үг]
хошлон.