Нэр үг
хөвх [нэр үг]
бургасаар сүлжиж хийсэн авдар мэт сав дээлийн хөвх (бургасаар сүлжсэн дээл агуулах сав, дээлийн бургасан авдар), малгайн хөвх (бургасаар сүлжиж хийсэн малгай агуулах сав, малгайн бургасан хайрцаг сав) багвар сав хөвх зул (тоглоом) (хөвх сав дотор элдэв юмны дүрс өрөлж дээрээс өлгөөд имэрсэн дээсийг шатааж, ёроол алдарсан хойно дараа дараагаар зүйл бүрийн дүрс доош бууж ирэн, янз бүрийн гэгээ гэрэл цорхилон хаяж асдаг нэгэн зүйл наадам).
хөвх [нэр үг]
өвлийн цагт төл мал байлгах пин.
хөвх [нэр үг]
ойн ялзмаг хөв.
хөвх [нэр үг]
ялимгүй хэрэг явдал.
хөвхлүүр [нэр үг]
хөвхлүүр гүүр (гол горхинд түр барьсан хөвдөг гүүр).
хөвхөг [нэр үг]
гэрийн аль нэг хэсэгт төл малд зориулж хийсэн бул(ангийн нэр томьёо)
хөвхөл [нэр үг]
найгалзал, дайвалзал, долгио.
хөвхүүл [нэр үг]
ус буюу агаарт дэгдэн явах з(үйл үг)
хөвцөг [нэр үг]
эмээлийн дэвс хөх халзан хүлэгт хөвцөгт эмээлээ тохов. жангар.
хөвч [нэр үг]
уул нуруу үргэлжилсэн өндөрлөг газар, мөн өндөрлөгт тогтсон ягц мод эзэнгүй хөвч (ойр тойронд нь хүн амьдардаггүй, алслагдсан ой мод, уул ус бүхий газар), ой хөвч (хоршоо үг) (аглаг битүү ой мод), уул хөвч (хоршоо үг) (хүний хөлөөс хол өтгөн шигүү ой мод бүхий аглаг уул нуруу), хангай хөвч (хоршоо үг) (өндөр уул нуруу, гол горхи, ой мод жигдэрсэн газар), хөвч царам (хоршоо үг) (аглаг зэлүүд, өтгөн ой мод бүхий өндөрлөг сэрүүн газар), хөвч тайга (хоршоо үг) (аглаг зэлүүд өтгөн ой мод, уул нуруу бүхий газар), хөвчид сууж, хөөтэй
хөвч [нэр үг]
нумыг матируулан тогтоох мушгимал сур нумын хөвч (нумыг матируулан татдаг сур) морин хуурын татуурыг хөвчилсөн адууны дэл сүүл (хэмжих ухаан, геометр) муруйн
хөвч [нэр үг]
тээрхийн хөвч (эр бэлгэ эрхтний тээрхий шамарга хоёрыг холбосон шөрмөс), хөвч таслах (хозлох).
хөвчирхий [нэр үг]
эр бэлгэ эрхтний хөвчирч чангардаг булчин мал гөрөөс зэрэг амьтны чив, чивийн мөгөөрс.
хөвчлүүр [нэр үг]
нумны хөвчийг торгож тогтоох хоног.
хөвчтөн [нэр үг]
зарим амьтан, хүний биеийн тууш дагуух уян хатан холбоос эдээр бүрхмэл яслаг тэнхлэг. хүн болон нугалмайтанд зөвхөн хөврөлийн шатанд байгаад бие гүйцэхэд нугалам ясны завсар жийрэг төдий үлддэг хөвчтөн амьтан (бие булчингаа хөвчрүүлж явдаг сум могой тэргүүтэн хэвлээр явагчид).
хөг [нэр үг]
хуц ухнын гүйхийг хориглож хүйсний өмнүүр дүүжлэн уях халхавч хөг зүүх (хуц ухнад хөг хийх), хуцын хөг (хуцын цавинд уях халхавч) (шилжсэн утга) бог малын хээлтэх, төллөх үе хөг алдах (малын хээлтүүлэх цаг хугацааг алдсанаас тогтсон хугацааны өмнө болон хойно мал төллөх), хөг таарах (мал тогтсон хугацаанд төллөх).
хөг [нэр үг]
шившиг хөг болох (ичгүүртэй юм болох), хөгөө тарих (хөгөө чирэх), хөгөө чирэх (а.шившгээ тарих, бусдад элэглүүлж шоолуулах б.нууц хэрэг нь илрэх в.ичгэвтэр зүйл хийж олонд жигшигдэх), хөгөө тарьж, хөнжлөө хөлдөө чирэх (зүйр үг) (ичгүүртэй байдалд орох) хачин, этгээд ямар хөгийн амьтан бэ (хаашаа янзын амьтан бэ).
хөг [нэр үг]
галын өр цог.
хөг хөгжим. [нэр үг]
хөгжмийн аялгуу зохирон нийлэлдэх нь хөг алдах (дуу хөгжмийн ая хоорондоо зохирохгүй болох), хөг найруулагч (дуу хөгжмийн аялгууг хянан нийлүүлэх хүн), хөг нийлэх (а.дуу хөгжмийн ая аялгуу зохицон найрах б.юмны аяс шалтгаан зохицох), хөг шилжүүлэх (нэг хөг эгшиглээнээс нөгөөд шилжүүлэх), хөг тогтоох (а.дуулах, хөгжимдөх хөг эгшгийн өндөр намыг тодорхойлох б.хөгжмийг хөглөх, журамлах), хөдөлмөрийн дуу (ажил хөдөлмөр хийхэд гарах элдэв дуу чимээ), хөг аялгуу
хөгж [нэр үг]
бүжгийн дууны бүгд (нэр үг)