Нэр үг
хот [нэр үг]
хот мандал (а.(шашны нэр томьёо) буддын шашны ном унших, бясалгал хийх үед бурхны хөргийг залах (байрлуулах) газар б.ёслолын талбайд барьсан өндөр тавцан).
хот [нэр үг]
төмөрлөг хайлуулах сав.
хот [нэр үг]
хормой хот (хоршоо үг) (дээл хувцасны хормой). хот хотны дэрс (ургамал судлал) түнгэ.
хот нутг. [нэр үг]
аялгуу ходоод хот өвдөх (ходоод өвдөх).
хотго [нэр үг]
шавраар шатааж хийсэн ваар сав.
хотжил [нэр үг]
хотжих үйлийн нэр хотжил муу байх (хотжих үйл явц муу байх).
хотойх [нэр үг]
хонхойтол хорох (үлэмжхэн хорох).
хотон [нэр үг]
холыг харуулдах өндөрлөг, тай өртөөний хотон (өртөөний тай), утаат хотон (чонын баас шатааж цагаан утаа тавин дохио өгөх газар), харуул хотон (холыг харуулдах цамхаг).
хотон [нэр үг]
сартуул үндэстэн, уйгар, хуй хуй хотон аймаг (уйгар аймаг).
хоторго [нэр үг]
нумын заадасны хоёр хажуугийн ховил.
хотос [нэр үг]
тунамал болон галт уулын хурдас чулуулаг бүхий бүтэц.
хотос [нэр үг]
хотос хотос (хотгор үөөлөн зүйлийн олонтоо хөдлөх байдал), хотос хийх (зөөлөн памбагар нэг удаа хотойн хөдлөх), хотос хотос хийх (зөөлөн памбагар юмны олонтоо хотолзон хөдлөх).
хоточ [нэр үг]
хоточ нохой (хот хороогоо сахиж хамгаалахдаа сайн монгол нохой), хоточ хүн
хотронхой [нэр үг]
бүдүүн гэдэсний дунд хэсэг.
хотынхон [нэр үг]
хотын хүмүүс.
хохидол [нэр үг]
хохидох үйлийн нэр, хохидох нь.
хохир [нэр үг]
хуурай аргал, хорголын хог.
хохирогч [нэр үг]
хохирсон (этгээд үг хэллэг)
хохирол [нэр үг]
алдал, алдагдал, хөнөөл, сүйтгэл хохирол амсах (хохиролд өртөх), хохирол болох (алдагдал болох), хохирол учрах (алдагдал, сүйтгэл болох), учруулсан хохирлыг төлүүлэх (тухайн этгээд болон байгууллагад гарсан алдагдлыг нөхөн өгүүлэх), алдагдал
хохироох [нэр үг]
найз нөхдөө хорлох (найз нөхдийнхөө ажил явдалд саад учруулах, эрх ашгийг нь хөндөх).