Нэр үг
хорчлоо [нэр үг]
хорчийсон ором.
хоршил [нэр үг]
хорших үйлийн нэр хамтарч нийлэх явдал.
хоршоо [нэр үг]
санал хүчээ нэгдэн хавсарч, эд хөрөнгөөр буюу биеийн хүчнийг хамтруулан бие биедээ туслах зорилгоор байгуулсан нэгдэл хоршоодын холбоо (хамтын нэгдэл, холбоо), хоршооны гишүүн (хоршоонд сайн дураараа элссэн хүн), харилцан туслалцах хоршоо (эд хөрөнгөө нийлүүлж хамтран байгуулсан хэрэглээний хоршоо), хувь нийлүүлсэн хоршоо (хувь хөрөнгөө хамтруулсан хамтын нэгдэл), хоршоо холбоо (хоршоо үг) (хамтран байгуулсан нэгдэл) хуучир. дэлгүүр хоршоонд очих (дэлгүүрт очих), хоршоо дэлгүүрдэлгүүр хоршоо (хоршоо үг) (эд бараа зарж борлуулах газар), хоршоо худалдаа (хоршоо үг) (а.юм зарж борлуулах явдал б.юм зарж борлуулах газар) найз нөхөр гэмт хоршоо (гэмт бүлэглэл), хоршоо нөхөр (хоршоо үг) (найз нөхөр, ажил хэргийн хамсаатан).
хоршоожил [нэр үг]
хоршоожих үйлийн (нэр үг)
хоршоологч [нэр үг]
хоршин хамтрагч.
хоршоолол [нэр үг]
хоршоолох үйлийн нэр хоршоо, нэгдэл гар урлалын хоршоолол (гар урлалын хоршоо, нэгдэл), үйлдвэрлэлийн хоршоолол (үйлдвэрлэлийн нэгдэл), хөдөө аж ахуйн хоршоолол (хөдөө аж ахуйн салбарт харилцан нэгдэж, хамтран ажиллах хамтын нөхөрлөл).
хорь [нэр үг]
буриадын нэгэн овгийн (нэр үг)
хос [нэр үг]
хонь малын олгой хошного хоёрын хооронд нугаларан цагариглаж тогтсон бүдүүн гэдэс хос хошного (олгой хошного хоёрын хооронд нугаларан цагариглаж тогтсон бүдүүн гэдэс), хосыг нь арчих (хонжих, хөрөнгийг нь цөлбөн авах), хосыг нь шувтраххосыг нь суга татах (сайтар хашраах, гэсгээн шийтгэх, зодох), хосыг нь гурван алд авах (хосыг нь шувтрах), хосоо урт авахуулах (зодуулах, гэсгээл үзэх).
хослогч [нэр үг]
хосолж буй хүн.
хослол [нэр үг]
хослох үйлийн нэр хослол антенн (цамхагийн ёроолд байрлаж цацаргах антенн, оройд налуу байрлаж ойлгон цацруулах антеннаас тогтсон нийлмэл бүтэц бүхий антенн), хослол зургийн арга (кино) (кино зургийн нэг кадр дээр хэд хэдэн дүрс, үйл хөдлөлийг нэгтгэх, жирийн кино аппаратаар авч болохгүй дүрсийг гаргах арга) хосолж буй юм.
хослооч [нэр үг]
хослосон юм.
хослор [нэр үг]
зэрлэг олсны дурс.
хосолгоо [нэр үг]
хослуулан хийх явдал.
хосхо [нэр үг]
нүх ухахад хэрэглэдэг маш богинохон бариултай модон хүрз тарвагачны хосхо (тарвагачны модон хүрз).
хот [нэр үг]
нэгэн газар барилга байшин цогцлон суурьшсан бөгөөд үйлдвэр, худалдаа, засаг захиргааны байгууллага төвлөрч хүн ам олноор хуран цугларсан газар хот байгууламж (уран барилга, нийгэм эдийн засаг, ариун цэвэр эрүүл ахуй, барилга техник, байгаль орчныг хамгаалах арга хэмжээг иж бүрнээр хамарсан хотын төлөвлөлт барилгажилтын онол практик), хот орох (хөдөөгөөс төв газар очих, хотод очих), хотын хөдөлгөөний дүрэм (хүн ам шигүү суурьшсан газар мөрдөх ердийн ба авто хөсөг, хүмүүсийн зохицон явах дүрэм, төв газрын замын хөдөлгөөний ба зорчигчийн мөрдөх дүрэм), хотын хүн ам (төвлөрсөн газрын хүн ам), хотын цэцэрлэг (төв газрын ургамалжуулсан амрах, алжаал тайлах газар), нийслэл хот (төрийн дээд эрх мэдэл бүхий байгууллага, засаг төрийн албан байгууллага орших улсын төв хот), хот балгас (хоршоо үг) (эртний төв суурин газар, барилга байшин), хот суурин (хоршоо үг) (хүн ам олноороо суурьшсан, барилга байшин, үйлдвэр, худалдаа, засаг захиргааны байгууллага төвлөрсөн газар), хот тосгон (хоршоо үг) (бага шиг суурин газар) хөдөө газар хэд хэдээрээ хамтран буусан мал сүрэг бүхий айл өрх хот айл (мал аж ахуй эрхэлсэн хэд хэдэн өрх гэр, малчин ардууд хамтран нүүдэллэж хөдөлмөрөө хоршин мал сүргээ маллах, ашиг шимийг хамтын хүчээр авдаг хөдөлмөр зохион байгуулалтын хэлбэр), хот өрх (нэг хэсэг өрх айл), хот ус
хот [нэр үг]
мал, гөрөөсний хэвтэшлэх газар хонины хот (хонины хэвтэшлэх газар), хотоо манахад хориулан болоосой (аман зохиол) (залхууг шоодсон хэллэг), хот этэх (нүүдэл буухаас өмнө цас арилгаж хонь, үхрийн хэвтэр бэлтгэх), хот нь харлах (мал нь үхэж, үрэгдэж дуусах), хот нь цайх (айл өрх ядуурч мал сүрэг юу ч үгүй болох), хот хэвтэш (хоршоо үг) (малын хэвтэр бууц), хот хэвтэр (хоршоо үг) (малын хэвтэр бууц), хотны хүйдэс цэвэрлэвэл баян явдаг, замын чулуу арилгавал жаргалтай явдаг (зүйр үг) (а.мал, ахуйгаа сайн арчилбал амьдрал сайжирна б.олонд тус хийвэл өөрт тус ирнэ).
хот [нэр үг]
хонь малын үр тогтох хэвтэш үрийн хот (үр тогтох хэвтэш).
хот [нэр үг]
далны хот (далны ясны хамрын хажуу этгээдийн уудам газар), хот сайтай дал (хажуу этгээд нь уудам далны яс).
хот [нэр үг]
цахиур бууны дарь агуулах сав, эвэр буюу булигаар арьс мэтээр хийнэ хот цэнэг (хоршоо үг) (дарь агуулах сав, дарь цэнэг).
хот [нэр үг]
морины мундаан дээр үл дээсэн дэл.