Нэр үг
он хуучир. [нэр үг]
сум он тусам газар (харвалга хүрэм газар, дээш өргөн харвасан сумны хүрэх газар), он тусах (харвасан сум хамгийн хол тусах, хаймсах) шав тэмдэг он босгох (шав тэмдэг тавих), он тавих (шав тавих), он алдахгүй харваач (бай алдахгүй (мэргэн үг) харваач). онги(н) (нэр үг) ургаа мод язгуураараа ховхрон унаснаас үүссэн хонхорхой модны онги (модны язгуур байсан ором) багаж хэрэгслийн ишийг углах нүх шанаганы онги (шанаганы ишийг углах нүх), хүрзний онги (хүрзний иш тогтоох нүх), онги санги (хоршоо үг) (эвдэрч хэмхрэн нүх сүвтэй болсон нь) бялууны матигар үзүүрт жин нэмэх зорилгоор хийсэн төмөр углуурга онги бялуу (хоёр тохой орчим урт бөгөөд бүдүүн матигар үзүүрт нь төмөрлөг углуурга бүхий бялуу), онги шаахай (оёосгүйгээр углан өмсдөг тагалцаг шаахай), онгин тамга (дундаа хоосон дугариг хэлбэртэй малын тамга).
онги [нэр үг]
онги цохих (үндсээрээ ховхортол нь хүчтэй цохих), онги татах (ховх татах).
онго [нэр үг]
тагалцаг, шилбэ хоёрын завсар дахь жижиг яс.
онго [нэр үг]
онго боол (боол зардасны язгуураас мултарч чөлөөлөгдсөн овог буюу хүмүүс).
онго [нэр үг]
онго цонго (хоршоо үг) (а.энд тэндгүй нүх сүв гарч онгойсон нь б.олон зүйлийн хоосорч онгойсон байдал).
онго [нэр үг]
ан амьтныг отож хүлээх анчдын нууц байр, мод хад ашиглан богино хугацаанд хийнэ.
онгод [нэр үг]
(бөө мөргөл) бөө нарын буух үед биед нь ирж орших хий сүг, түүнийг төлөөлсөн дүрс онгодын асар (бөөг нас барснаас нь хойш гурван жилийн дараа онгод болгон хөрөглөж, бөөгийн хувцас хэрэглэлийн нь хамт тусгай байр бэлтгэн хадгалсан шүтлэгийн нэгэн төрөл орон байр), онгод дуудах (бөө буухаар онгодоо урин дуудах), онгод нь орох (а.бөөлөх б.(шилжсэн утга) сэтгэл нь сэргэж хөөрөх в.урлаг, уран сайхны авъяасдаа хөтлөгдөх), онгод тахих (бөө буух үед биед нь орших эзэд шүтээнийг тахих), онгод цалиг (хоршоо үг) (бөөгийн биед орж орших эзэд шүтээний нь хий сүг), онгод шүтээн (хоршоо үг) (бөө буух үед биед нь орж ирэх хий сүг гэгч бишрэх тахих юм) (шилжсэн утга) хүн дуртай зүйлээ хийх үед сэтгэл сэргэж тааламжтай болох мөч шүлгийн онгод (шүлэг зохиол бичих дур хүсэл ихээр оргилох торгон агшин) (шилжсэн утга) дэмий балай алиалан дүрсгүйтэх з(ангийн нэр томьёо)
онгол [нэр үг]
онгол мөөг (ургамал судлал) (хусны чага, хусны ур).
онгон [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) шүтээн, сахиус онгон шүтээн (хоршоо үг) (а.тахин шүтэж буй эзэд, савдагийн сүг сүнс, тэдгээрийг дүрсэлсэн дүрс б.(шилжсэн утга) ариун нандин, эрхэм зүйл) (бөө мөргөл) бөөгийн шашны онгод сахиус оршсон хэмээн тахих тахилгат зүйл онгон сүнс (нас барагсдын сүнс шингэсэн зүйл), онгон уул хуучир. (тахилгат дархан уул), онгон тахилга хуучир. (эрхэмлэн тахисан шарил, булш зэрэг) дээдсийн шарилыг хөдөөлүүлсэн газар чингисийн онгон (чингис хааны шарил болон эдэлж хэрэглэж байсан эд зүйлсээс нь оршуулсан газар), эцгийн онгонд ёслох (эцгийнхээ оршуулгад ёслон мөргөл үйлдэх) (шилжсэн утга) онгон шүтээндээ өргөж өөрсдөө эдлэхээ больж дархалсан зүйл онгон морь (а.бөөг хөдөөлүүлэхдээ дагуулж тавьсан, уналгад хэрэглэх ёсгүй морь б.унаж эдлэгдээгүй эмнэг морь), онгон мал (дархалж сэтэрлэсэн мал) (шилжсэн утга) хүн эзэмшиж хэрэглээгүй ариун онгон тал (байгалийн унаган төрхөөрөө буй газар нутаг), онгон дэл (а.морины мундаад үлдээсэн хур дэл б.огт хайч хүргээгүй унаган дэл), онгон үс (а.багын унаган үс б.хүний ур мэнгэн дээр ургасан туг үс в.залуу хүний толгойд ургасан хэсэг цагаан үс), онгон бүсгүй (бэлгийн харилцаанд ороогүй эмэгтэй), онгон дархан (хоршоо үг) (хүн, амьтан хүрч хөндөөгүй болон хөндөж болохгүй хэмээн дархалж эрхэмлэсэн ариун зүйл), онгон ороо (хоршоо үг) (хүнд огт баригддаггүй ороо догшин), атар онгон (хоршоо үг) (а.хагалж тариалаагүй эрүүл газар б.уналга эдэлгээнд хэрэглэгдэж байгаагүй эмнэг мал адгуус в.эрх танхи, бага балчир үе), эмнэг онгон (хоршоо үг) (атар онгон) (шилжсэн утга) эрх танхи, омголон ардаг онгон зантай (эрх танхил зан), онгон омголон (хоршоо үг) (ардаг догшин, омог бардам зан), онгон омог (хоршоо үг) (хүнд дийлэгдэж, омог сүрээ даруулж үзээгүй бардам догшин зан ааш), онгон зэрлэг (хүн, амьтнаас хол хөндий) (шилжсэн утга) хичээнгүй, найртай, элэгсэг элэгсэг онгон (хоршоо үг) (дотно, найрсаг байдал).
онгор [нэр үг]
онгор цонгор (хоршоо үг) (а.энд тэндээ цоорч урагдсан байдал б.хонхор хотгор), онгор цонгор урагдах (хувцас хунар энд тэндээ урагдах).
онгос [нэр үг]
онгос хийх (а.бага зэрэг нээгдэх б.(шилжсэн утга) түр сэргэх, уужрах, тайвшрах, дотор жаахан
онгосхийлээ. [нэр үг]
(ярианы үг, хэллэг)), хаалга онгос хийх (хаалга хоромхон зуур онгойх).
онгоц [нэр үг]
юмыг дотор нь агуулах ховил бүхий урт гонзгой хэлбэртэй сав сумны онгоц (сум хийх урт, нарийхан ховилт сав), худгийн онгоц (худгийн ус хийх урт гонзгой хэлбэртэй модон сав), хүжний онгоц (хүж агуулах сав) малд тэжээл, ус өгөх гонзгой хэлбэртэй хэрэгсэл, сав мал услах онгоц (мал услах модон сав), тэжээлийн онгоц (малд тэжээл тавьж өгөх гонзгой хэлбэртэй сав), чулуун онгоц (чулууг хашиж хийсэн гонзгой хэлбэртэй хэрэгсэл), онгоцны дэр (мал услах онгоцны ивүүр) дотор нь орж бие угаах хэрэгсэл ногоо тарихаар татсан мөр онгоц татах (ногоо тарихаар мөр татах).
онгоцоч хуучир. [нэр үг]
онгоц хийдэг хүн онгоцоч болох (онгоц хийдэг болох).
онгоцчин [нэр үг]
онгоц жолооддог хүн, хөлөг онгоцны ажилчин онгоц хийдэг хүн онгоцон дээр амьдардаг айл өрх.
онгошил [нэр үг]
өгөршил.
онгуудай [нэр үг]
нүд ам нь онгойсон амьтныг өхөөрдөн нэрлэх нь.
ондоошил [нэр үг]
адил төсөөтэй хэрэг бодосууд аажмаар өөрчлөгдөн хувирах үзэгдэл авианы
онив [нэр үг]
онив онив (онигор зүйлийн олонтоо хөдлөх байдал) онив онив хийх (онигор нүдээ байн байн анивчих).
ониг [нэр үг]
ониг загас (амьтан судлал) (бяцхан амтай улбар шар сэлүүртэй, хагадас ихтэй, тавин сантиметр урт, мөргийнхөн овгийн загас).