Нэр үг
олшрол [нэр үг]
олшрох байдал.
омбуул [нэр үг]
төрсөн хүүгийн хүүхэд, ач омбуул охин (ач охин), омбуул хүргэн (ач охины нөхөр), омбуул бэр (ач хүүгийн эхнэр).
омгол [нэр үг]
дотор халуунаас болж уруулаас хуурах хальс омгол нь ихдэх (дотор халуунаас болж уруулын арьс хатаж хуурч унах).
омгон [нэр үг]
омгон улаагчин (амьтан судлал) (багахан зүр).
омгорхол [нэр үг]
омог бардам зан ааш бүхий омгоороо бахархах үзэл.
омлуур [нэр үг]
үхэр зэрэг амьтны хоолойноос өвчүү хүртэлх сул арьс.
омог [нэр үг]
ааг, шар ямаан омог (өнгөн дээрээ сүржин, огцом түргэн уур), омог нь шатах (ааг, шар нь хөдлөн хөөрөх), омгийг нь дарах (а.ааг сүрийг нь бууруулах, зориг цөсийг нь мохоох б.юмыг эсгэх болон барьж оёхдоо хошуурсан хэсгийг нь нугалах), омог төрөх (ааг, шар нь хөдлөх), омог заах (өөрийн хүчинд бардамнах), омог шантрах (ааг хүч нь буурах), омог төгөлдөр (өөрийн сүр хүчинд итгэл төгс байгаа нь), омог бардам (өөрийнхөө илүүтэйд бардамнах байдал), ааг омог (хоршоо үг) (хүн, амьтны ид чадал), омог зориг (хоршоо үг) (төрх байдалд илрэх сүр), омог сүр (хоршоо үг) (ид хав, чадал),
омог [нэр үг]
олз омог (хоршоо үг) (ашиг орлого).
омог [нэр үг]
овог отог омог (хоршоо үг) (үндэс угсаа), омог төрөл (хоршоо үг) (садан төрлийн холбоо), угсаа
омог [нэр үг]
ирмэгтэй юмны дугуй хяр чихний омог (чихний дэлбээний хажууд байрлах дугариг хэлбэртэй жижиг хэсэг, чихний хяр), нударганы омог (нударганы хошууран гарсан хэсэг).
омогтон [нэр үг]
омогтой хүн.
омогтон [нэр үг]
омогт хамаарах хүмүүс нэг омгийн хүмүүс.
омогшил [нэр үг]
омогших байдал нийтийн омогшил (олон нийтээр омогших байдал).
омровч [нэр үг]
омруувч.
омруу [нэр үг]
морь малын өвчүү орчмын газар шувууны өвчүү хүний өнгөлүүрийн хоёр хажуугийн яс омрууг огтлох (хүний өнгөлүүрийн хоёр хажуугийн ясыг огтлох), омрууг нь дарах (сахилгагүй, бардам хүнийг номхтгох) үхрийн хүзүүн доорх сул арьс унжгар омруу (үхрийн хүзүүний доорх унжсан сул арьс) зарим амьтны хоёр суганы өмнө өвчүүний ойсын нийлэх газар ургасан цагаан үс баавгайн омруу (баавгайн өвчүү орчмын цагаан үс).
омруувч [нэр үг]
хуягны заамны товчны доод хэсэг алтан омруувч (алтаар хийсэн хуягны заамны товчны доод хэсэг) морь, малын өвчүү, цээж орчмоор татдаг олом, оосор.
омтго [нэр үг]
сэжиг, ма(дагавар үг)
омтгой [нэр үг]
юманд мөчид хуумгай, хааш яаш хандах байдал омтгой мөчид (хоршоо үг) (хөнгөн хуумгай, дутуу дулимаг), осол омтгой (хоршоо үг) (хөнгөн хуумгай хандсанаас болж гарах эндэгдэл).
омтгойлол [нэр үг]
омтгойлох байдал.
он [нэр үг]
аргын тооллын нэгдүгээр сарын нэгнээс арван хоёрдугаар сарын гучин нэгэн хүртэлх хоногийн хугацаа тухайн жил он гарах (хуучин он дуусч, шинэ он эхлэх), он дуусах (тухайн жил улиран одох), онд орох (өвөл, хаврын хариг хатуу цагийг эсэн мэнд өнгөрөөх), онд оруулах (малын гарзгүй урин дулаан цаг хүргэх), он түших (онд ороход ойртох), онд тарган орох (онд орох), шинэ он (тухайн жил дуусч дараагийн жил болох нь), өнгөрсөн он (өнгөрөн одсон жил), энэ он (энэ жил), ирэх он (дараагийн жил), он тутам (жил бүр), он жил (хоршоо үг) (дэлхийн бөмбөрцөг нарыг бүтэн нэг тойрох хугацаа), он сар (хоршоо үг) (тухайн жил болон хоногийн тоо, цаг хугацаа), он цаг (хоршоо үг) (өвөл, хаврын хатуу цаг), он тутам утаа нэмж, утаанд оч нэмж, жил тутам жинс нэмж, жинсэнд гээл нэмэх (зүйр үг) (албан тушаал улам ахих) жилийг дэс дугаарлан тэмдэглэхэд хэрэглэх үг бичигт он сар тавих (тухайн бичиг баримтыг хэзээ үйлдсэн болон авсан, өгсөн цаг хугацааг бичих), төрсөн он (эхээс мэндэлсэн жил), хэвлэсэн он (тухайн зүйлийг хэвлэн нийтэлсэн цаг хугацаа), оны хүснэгт (түүхт хэрэг явдлыг он дараалан тэмдэглэсэн хүснэгт), он дараалал (цаг хугацааны дэс дараа), он дарааллын бичиг (а.түүхэн үйл явдлыг цаг хугацааны дэс дарааллаар бичсэн тэмдэглэл, дундад зууны түүхэн зохиолын үндсэн хэлбэр б.түүхэн үйл явдлыг он цагийн дарааллаар зохион бичсэн хүүрнэл зохиол, уран зохиолын нэг төрөл зүйл в.баримт сэлтийг товч мэдээлдэг сонин, сэтгүүл нийтлэлийн нэгэн төрөл), он тоолол (он жилийг тоолох ёс), он тооллын хуучин эхлэл (тэнгэрийн биеийн харагдах үед тулгуурлан урт удаан хугацааг тоолох тооллын тогтолцоо, юлийн цаг тооны бичиг), он тооллын шинэ эхлэл (григорийн цаг тооны бичиг), он цаг (хоршоо үг) (цаг хугацаа) сургуульд суралцагчдын суралцах жил хугацааг үндэслэж хуваасан ангилал тавдугаар оны сурагч (таван жилийн сурагч).