Үйл үг
цангинах [үйл үг]
цан зэрэг төмөрлөгийн зүйлээс дуу чимээ гарах хонх цангинах (хонх цохиход цан цан дуу гарах), цан цангинах (цан цохиход дуу чимээ хангинан гарах) хүний, нарийн хатуу дуу хангинан гарах цангинасан дуутай (хүний нарийн болоод хатуу чанга дуу), хангинах цангинах (хоршоо үг) (юм хан хан, цан цан дуугарах).
цантах [үйл үг]
хүйтнээс болж юманд цас мэт зүйл тогтох, цан тогтох өвс цантах (өвсөнд цан тогтох), цонх цантах (хүйтэнд цонх цантай болох).
цанхаалах [үйл үг]
бусадтай атаа барих, сагсуурах.
цанхаархах [үйл үг]
мөчөөрхөх сэтгэл төрөх.
цанхайх [үйл үг]
цамхайх, цээж дүүрч эвгүй оргих гэдэс цанхайх (гэдэс дүүрэх).
цанхиртах [үйл үг]
хүний толгойны үс багаасаа цайх.
цанхлах [үйл үг]
морь малын хойд олмыг хэтэрхий чанга татсанаас мордмогц булгих цанх өвчин нь хөдлөх.
царайжих [үйл үг]
царай зүс нь сайжрах, өнгө зүс орох.
царайчлах [үйл үг]
бусдыг аргадан, ая тал засан зохицох царайчлан амьдрах (бусдыг аргадан амьдрах), царайчлах арга (дотоод нөөц бололцоогоо дайчлан ажиллахгүй, бусдаас хөрөнгө мөнгөний туслалцаа гуйх үйл ажиллагаа).
царах [үйл үг]
хийх, үйлдэх зэрэгт хянамгай болгоомжтой хандах, цэнэх царж хийх (хянамгай хийх), цэнэх царах (хоршоо үг) (юманд нягт нямбай, хянуур болгоомжтой хандах).
царах [үйл үг]
ядмаг амь зуух.
царвалзах [үйл үг]
биегүй эд гулзалзан хөдлөх.
царвах [үйл үг]
гар хөлөө өргөн, гозогнуулан аашлах, юм юманд хүрэх. царвуу(н) (нэр үг)(бие бүтэц, анатоми) хүний бугалга орчны газар сарвуу.
царгадах [үйл үг]
харамч, нарийн зан гаргах.
царгадах [үйл үг]
цасан дээгүүр нимгэн мөс хөлдөж тогтох.
царгалах [үйл үг]
цартсан цасны дээгүүр цанаар явж ан хийх.
царгалах [үйл үг]
харамч, нарийн зан гаргах.
царгатах [үйл үг]
цасан дээгүүр зам гаргах, царга тогтох, царгадах.
царгиатах [үйл үг]
хүн, амьтны дуу хоолойн хатуу хахирган сонсдох дуу нь царгиатах (дуу нь хатуу хахирган сонсдох).
царгилдах [үйл үг]
царгил хөгжим дэлдэх, тоглох дууны өнгө хэтэрхий хатуу хахир сонсдох.