Үйл үг
үгээгүйрэх хуучир. [үйл үг]
үгээгүй болох ард түмэн үгээгүйрэх (ард түмэн үгээгүй болох, ард түмэн ядуурах).
үгээрлэх [үйл үг]
яр шарх үгээртэй болох шарх үгээрлэх (шарх үгээртэй болох, шарх идээлэх).
үгээртэх [үйл үг]
яр шарханд үгээр тогтох.
үгээрших [үйл үг]
үгээр, идээ бээртэй болж эхлэх шарх үгээрших (шарх идээ татаж эхлэх).
үдлэх [үйл үг]
аян замын хүний үдийн хирд буудаллан хооллож ундлан амрах үдлэх газар (аяны хүний амрах газар), буух үдлэх (хоршоо үг) (аян замд түр амарч хооллох) ажил хөдөлмөртэй хүмүүсийн үдэд завсарлаж амсхийх үдлэхээр явах (үдийн цайгаа уухаар явах) бэлчээрлэсэн хонь мал үдэд хотондоо ирэх.
үдрэх [үйл үг]
үгдрэх, хүндрэх төрөлт үдрэх (төрөлт хүндрэх).
үдрэх [үйл үг]
дайрах, шүргэх үдрэн дайран хэлэлцэх (шуурхайлан дайран орж хэлэлцэх).
үдших [үйл үг]
үдийн шинж орох.
үдэх [үйл үг]
юмыг утас, шөрмөс мэтээр холбож бэхлэх дэвтэр үдэх (дэвтрийг холбон бэхлэх), хана үдэх (ханыг хооронд нь холбох) (шилжсэн утга) үг хэлэхгүй байх, дуугүй байх амаа үдэх (үг үл хэлэх, дуугүй болох).
үдэх [үйл үг]
хүнийг явах, аянд мордоход даган гаргаж өгөх үдэх ёслол (зочдыг хүндэтгэлтэйгээр гаргаж өгөх ёс заншил), үдэн гаргах (аян замд нь гаргаж өгөх), үдэж мордуулах (үдэн явуулах, мордоход нь дагаж гаргаж өгөх), зочдыг үдэх (зочдыг гарган өгөх), нулимсаар үдэх (бусдыг гарган өгөхдөө нулимс унаган хоцрох), харцаараа үдэх (бусдыг гарган өгөхдөө үг хэлэхгүй харсаар хоцрох), эцсийн замд нь үдэх (нас барсан хүнийг оршуулах), үдэх цаг байхад угтах цаг бий (цэцэн үг) (явсан хүн ирдэг, хүнийг үдэж явуулдаг ч бас угтаж авдаг ёс бий).
үдээрлэх [үйл үг]
үдээрээр үдэх эвдэрхий арагаа үдээрлэж авав. (ярианы үг, хэллэг) үдээс(эн) (нэр үг) үдэж бэхэлсэн зүйл бөх үдээс (бат бөх үдэж тогтоосон зүйл), сайн үдээстэй хана (ханыг бэхэлж тогтоох уяа нь сайн), үдээстэй ном (үдэж бэхлэсэн ном), дансны үдээсэнд орох (ямар нэгэн хэрэг дарагдах, илрэхгүй болох) үдэхэд хэрэглэх утас шөрмөс зэрэг гутлын үдээс (гутал үдэхэд зориулсан уяа).
үдээслэх [үйл үг]
үдэх үдээстэй болгох.
үелзэх [үйл үг]
тариа ногоо, өвс ургамал зэрэг салхины аясаар үе үе долгилон хөдлөх, хоролзон хөдлөх тариа ногоо салхины аясаар долгилох адил хөдлөх үелзэн бүжиглэх (үе үе долгиолон хөдөлж бүжиглэх), үелзэн хөдлөх (үе үе долгиолон хөдлөх) (шилжсэн утга) сэтгэл тогтворгүй болох сэтгэл үйлзэх (сэтгэл тогтворгүй болох, тавгүйрхэх), үйлзсэн зантай хүн (тогтворгүй зантай хүн).
үелэх [үйл үг]
ургамлын иш, хөрс, чулуу зэрэг юмс үе бүхий болох үелэн тогтох (үе үүсгэн тогтох), үелэн ургах (үе үүсгэн ургах) идшинд хэрэглэх мал, амьтны ясыг үе үеэр салгах үе гаргах.
үелэх [үйл үг]
үзэгдэл, үйл явдлыг эхлэх, төгсөх хугацаагаар үе болгох түүхийг үелэх (түүхийн цаг хугацааг хэсэгчлэн авч үзэх) хөгжмийн аялгууг баахан намжуулж дахин
үелэх [үйл үг]
үгийг үе үеэр нь бичих, унших.
үерлэх [үйл үг]
гол мөрний ус ихэд нэмэгдэх гол үерлэх (голын усны төвшин нэмэгдэх).
үерхэх [үйл үг]
үеийн хүмүүс өөр хоорондоо дотносох, найзлах, нөхөрлөх хүүхдүүд үерхэх (хүүхдүүд хоорондоо найзлан дотносох), үерхдэг хүн (дотносож найзалсан хүн) үерхээд салахаар, үзэлцээгүй (учраагүй) явсан нь дээр (зүйр үг) (үерхлийн баттай нь дээр, муу найз явахаар найзлаагүй нь дээр) хэн нэгэнтэй бусдаас онцгойлон дотносох.
үетэх [үйл үг]
үетэй болох, үе гарч ургах үетэн тогтох (үе үүсгэн тогтох) үетэй юм шиг харагдах.
үечлэх [үйл үг]
юмыг түүхэн цаг үеэр нь хуваах монголын түүхийг үечлэх (монголын түүхийг түүхэн он дарааллаар нь хуваах).