Үйл үг
өтөх [үйл үг]
өттэй болох өрөм өтөх (өрөм өттэй болох), малын шарх өтөх (малын шарх өттэй болох),
өтрөх [үйл үг]
атирах, хорчийж үрчийх нүүр нь өтрөх (нүүр нь үрчийх).
өхийдөх [үйл үг]
өсгийдөх өхийдөх мэх (өсгийг нь нэг хөлөөр дотогш гохдон татаж, гэдрэг түрэн унагах).
өхөөрдөх [үйл үг]
энхрийлэх хүүхдээ өхөөрдөх (хүүхдээ энхрийлэх).
өцгөнөх [үйл үг]
хүн, амьтны өцөг өцөг хөдлөх морь өцгөнөх (морь хурд муутай цогих).
өцийх [үйл үг]
өцгөр болох бие нь урагш бөхийх өцийж бөхийх (урагш тонгойх).
өцөлзөх [үйл үг]
өцгөр хүн, амьтны үргэлж хөдлөх.
өчиглөх [үйл үг]
өчиг өгөх, мэдүүлэх өчиглөн хэлэх (хэлсэндээ хүрэхээ батлан хэлэх).
өчих хуучир. [үйл үг]
дээш айлтган хэлэх, учир мэдүүлэх өчиг мэдүүлэх (а.ямар нэгэн зүйлийн талаар дээд байгууллага, ихэс дээдэст хандаж айлтгах б.ялт хэргээ мэдүүлэх) байцаагдан хэрэг мэдүүлэх үнэнээ өчиж байна. (ярианы үг, хэллэг)
өчүүдэх [үйл үг]
хэтэрхий багадах, хэтэрхий өчүүхэн болох.
өчүүтэх [үйл үг]
юмны улам өчүүхэн болох.
өшиглөх [үйл үг]
хөлөөрөө юмыг цохих бөмбөг өшиглөх (хөлөөрөө бөмбөг цохих), тэвэг өшиглөх (тэвгийг хөлөөр цохин тоглох), өр өшиглөх (хүний чанаргүй зан гаргах) мал хойд хөлөөрөө тийрэх морь өшиглөх (морь хойд хөлөөрөө тийрэх) хөлөөрөө юмыг хүчлэн тулах өшиглөн татах (хөлөөрөө жийн татах).
өшиглөх [үйл үг]
гутал өмсөх, жийх.
өшигчих [үйл үг]
олон дахин өшиглөх толгой түрүүгүй өшигчих (хаа хамаагүй газар нь хөлөөрөө олонтоо цохих) олон хүний өшиглөх.
өширхөх [үйл үг]
урьдын явдалд өш санаж явах хорсон өширхөх (ихэд зэвцүүцэн дургүйцэх).
өших [үйл үг]
өш санаж, хорсол хадгалах өшиж хорсох (хохирол учруулсан этгээдээс хариу авахыг ихэд хүсч бодох), өгөх юм багадахгүй, өших үг цөөдөхгүй (зүйр үг) (сэтгэлээсээ өгч байгаа зүйлд их багын хэмжээ чухал биш, бусдын сэтгэлд сэв суулгахад үгийн тоо хамаагүй) (шилжсэн утга) зөрүүдлэх өшиж маргах (зөрүүдлэн маргах, харшилдах).
өшлөх [үйл үг]
занан жигших, хор хүргэх өшлөх хүн (хорсол занал агуулсан хүн).
өшөөлөх [үйл үг]
өшөө авахыг ихэд хүсэх, өшөө өвөрлөх, өшөөлөх сэтгэл (өш санасан сэтгэл).
өшөөрхөл [үйл үг]
өшөөрхөх үйлийн (нэр үг)
өшөөрхөх [үйл үг]
өш санаж түүнийгээ эрхэмд үзэх өшин зөрүүдлэх.