Нэр үг
ход [нэр үг]
ход дэл (морины мундааны урт дэл, хур дэл).
ходоог нутг. [нэр үг]
аялгуу хойд талын хоёр дугуй нь өндөр, урд хоёр дугуй нь жижгэвтэр, арал бүхий тэрэг. ходоод(он) (нэр үг)(бие бүтэц, анатоми) хоол боловсруулах, булчинлаг ханатай уут мэт эрхтэн ходоодны шүүс (хоол боловсруулах шингэн), ходоодны үрэвсэл (ходоодны салстын үрэвсэл), ходоод бордох (бог малын ходоодонд махны цөвдлийг хэрчиж, амтлан хийх), ходоод буух (а.ходоод өвдөх б.мяраалж их гэдэс гарах), ходоод муудах (хоол боловсруулах эрхтэн өвчлөх), ходоод орших (цутгасан ходоодыг чанахад хялбар болохгүй шүүрхийтэх), ходоод сунах (биеийн галбир, элдэв олиг өвчний улмаас ходоод хэвийн байрнаасаа доош унжих), ходоод цутгах (бог малын цусыг ходоодон дотор нь хийж, амтлан найруулж бэлдэх), ходоод халаах юм (архи), баян ходоод (а.улсын баяр наадмын дааганы уралдаанд сүүлдсэн даага б.(шилжсэн утга) ажил хөдөлмөр, уралдаан тэмцээнд сүүлд барьсан, эцэст орсон хүн), ходоод хагаравч тогоон дотроо (толгой хэмхрэвч малгай дотроо, тохой хэмхрэвч ханцуй дотроо гэдэгтэй адил), ходоодныхоо мухарт хийх (бусдад дуулгахгүй ягштал санах, ягштал бодох), ходоодоо идэхэд хоёул болоосой,
ходоод [нэр үг]
бургас мэтээр сүлжиж хийсэн загас барих нэгэн зүйл тор, нэгэнт орсон загас буцан гарч үл чадна.
хождол [нэр үг]
хожигдол.
хожил [нэр үг]
хожих явдал, уралдаан тэмцээнд дийлэх нь.
хожимдогч [нэр үг]
хожимдсон (этгээд үг хэллэг)
хожимдол [нэр үг]
хожимдох үйлийн (нэр үг)
хожоо [нэр үг]
хожиж олсон юм, хонжоо.
хожуул [нэр үг]
газарт үлдсэн модны уг модны хожуул (модны газарт үлдсэн үндэс), худал мэх хувхай хожуул шиг өмхөрнө (зүйр үг) (муу муухай юм аяндаа арилан үгүй болно).
хой [нэр үг]
хой хөг (хоршоо үг) (малыг туухад зандах аялга).
хой нутг. [нэр үг]
аялгуу. хонь.
хойг [нэр үг]
далай тэнгисийн ус руу түрж орсон хуурай газар арал хойг (хоршоо үг) (усаар хүрээлэгдсэн болон далай тэнгисийн ус руу түрж орсон хуурай газар).
хойг [нэр үг]
хойг од од. орон. (одны ордны нэр).
хойг [нэр үг]
хойг хойг (аялга үг) (малыг туухад хэлэх аялга).
хойд [нэр үг]
монголын нэгэн овог.
хойлго хуучир. [нэр үг]
үхэгсдийг оршуулахад эд юм, мал адгуусыг дагалдуулан оршуулах ёс үхэгсдийг оршуулсны дараа хойноос нь эд агуурс шатаах зан (үйл үг)
хоймор [нэр үг]
гэрийн тулганаас хойших зай, хүндтэй суудал хоймор суулгах (а.хүндтэй суудалд суулгах б.(шилжсэн утга) эзэгнүүлэх), зочдыг хүндэтгэн хоймортоо суулгав (зочдыг хүндэтгэн хүндтэй суудалд суулгав), хоймор суух (а.хүндтэй суудалд суух б.(шилжсэн утга) юмыг эзлэх, эзэгнэх), хоймрын хөхрөө хотонд дуулддаг (цэцэн үг) (нууж хэлэлцсэн үг бусдад заавал мэдэгддэг), хоймор суусан хүний санаа нь их, хожгор толгойтой хүний малгай нь их (зүйр үг) (эд хөрөнгө, эрх мэдэлд шунахайрагч), хойноос ирээд хоймор эзлэх, хоцорч ирээд гэр эзлэх (зүйр үг) (даврах, элэг барих).
хойшлого [нэр үг]
хойшлох үйлийн нэр, хойшлох явдал ирээдүй, хожмоо боддог ухаалаг чанар.
хоккейчин [нэр үг]
хоккей тоглогч.
хол [нэр үг]
хол хол (дуу чимээ дуурайсан үг) (саван доторх шингэн зүйлийн зайлагдахад гарах чимээ) хол хол хийх (сав доторх шингэн юм зайлагдан хол хол гэх чимээ гарах).