Нэр үг
холби [нэр үг]
(сул үг) үйл үгэнд холбогдон хүч нэмэгдүүлэх сул үг холби үсрэх (а.хажуу тийш гулган унах эмээл дээрээс холби үсрэх (эмээлээсээ хажуу тийш гулсан унах), б.булт үсрэн хажуу тийш зайлах), холби татах (юмыг хажуу тийш унагах), эмээлтэй нь холби татах (эмээлтэй нь хамт хажуу тийш унагах).
холбогдогч [нэр үг]
үйл хэрэгт татагдан оролцогч холбогдогч этгээд (үйл явдалд татагдан оролцсон этгээд).
холбогдол [нэр үг]
холбогдох үйлийн нэр, холбогдох явдал, хамаарал түүхийн холбогдол (түүхийн талаар холбогдсон байдал), ач холбогдол (хоршоо үг) (тухайн үйлийн үр дүн, үр ашиг).
холбого [нэр үг]
загас агнах өөшийн дээд хэлхээнд тогтоосон, усны дээгүүр хөвөх зүйл,
холбого [нэр үг]
(бөө мөргөл) бөө, удганы хэц хэнгэргийн дотор талд хэлхэж дүүжилсэн ховхитой гонзгой төмрүүд холбого гүйлгэх (холбогыг хүний биед оруулж хорлох).
холбогч [нэр үг]
холбох үйлийг гүйцэтгэгч холбогч эд (эс, цуултас, үндсэн бодосоос тогтдог эд), холбогч эдийн өвчин (анагаах ухаан) (судас, холбогч эдийг хамарч гэмтээдэг үе мөч, зүрхний хэрх, арьсны олон эмгэг) холбох хэрэгсэл холбогч хэсэг (холбон зангидах хэсэг).
холболго [нэр үг]
холбоц.
холбомж [нэр үг]
холбох боломж, холбох чадвар. холбоо(н) (нэр үг) юмыг хооронд нь холбосон зүйл дээсэн холбоо (холбосон дээс, дээсээр холбосон нь), модон холбоо (адуу, үхрийг холбоход зориулан хоёр үзүүрт нь нүхэлж, гогцоо хийсэн мод), суран холбоо (холбосон сур, сураар холбосон нь), чөдөр холбоо (винтов бууны нэг зүйл хэрэгсэл), өлгөө холбоо (хоршоо үг) (юмыг хооронд нь залган холбосон нь) харилцаа хэлхээ, хэл мэдээ холбоо барих (хэл мэдээ авалцах буюу өөр хоорондоо харилцан нэвтрэлцэх, хэл мэдээ хооронд нь зөөх), холбоо баригч (а.хэл мэдээ зөөгч б.холбоочин), холбоо тасрах (хэл мэдээ тасрах, харилцаа тасрах), холбоо үг (хэл шинжлэл)(нэг утга санааг илтгэсэн, үгийн үндсэн утгаа хадгалж буй хоёр буюу хэд хэдэн үгийн нийлэмж), авцалдаа холбоо (хоршоо үг) (аливаа юмны хоорондоо харилцан уялдаж холбогдсон нь), холбоо харилцаа (хоршоо үг) (а.мэдээ, чимээ авалцах буюу хоорондоо нэвтрэлцэх явдал б.хүмүүсийн үйл ажиллагааны хооронд тогтсон харилцаа), холбоо хэлхээхэлхээ холбоо
холбоо [нэр үг]
нэг гүрний доторх улсуудын нэгдэл холбооны бүгд найрамдах улс (нэг гүрний доторх улсуудын нэгдэл), холбооны гэрээ (хоёр буюу хэд хэдэн этгээд холбоо байгуулж хамтын ашиг тусын төлөө улс төрийн болон цэргийн талаар нэгдсэн ажиллагаа явуулахыг баталсан болзол).
холбоо [нэр үг]
олон нийтийн байгууллага, эвлэл ахмадын холбоо (ахмад настангуудын эрх ашгийг хамгаалах болон тэдэнд үйлчлэх зорилготой олон нийтийн байгууллага), зохиолчдын холбоо (зохиолчдыг эгнээндээ багтаасан олон нийтийн байгууллага), оюутны холбоо (оюутнуудын эрх ашгийг хамгаалах болон тэдэнд үйлчлэх зорилготой олон нийтийн байгууллага), эвлэл холбоо (хоршоо үг) (ямар нэг үйл хэргийн төлөө сайн дураар эвлэлдэн нийлсэн хүмүүсийн нэгдэл), нэгдэл холбоо (хоршоо үг) (хөдөлмөрөө хоршсон хоршоолол болон олон нийтийн байгууллага).
холбоо [нэр үг]
уяа холбоо алдуулах (холбож уясан уяа алдуулах).
холбоо [нэр үг]
өр холбоо (хоршоо үг) (нөхөж төлөх төлбөр).
холбоолжин [нэр үг]
хоёр юмыг угаар нь нийлүүлж боосон хэсэг.
холбоос [нэр үг]
холбосон юм, холбоо холбоос тасрах (холбож бэхэлсэн юм нь тасрах),
холбоос [нэр үг]
салангид эрхтэн, ясыг холбож бэхэлдэг нягт холбогч эдийн тату(ургамал судлал)
холбоотон [нэр үг]
холбоо тогтоогсод холбоотон гүрнүүд (холбоо тогтоосон гүрнүүд), хань
холбоочин [нэр үг]
холбоо баригч хүн холбооны мэргэжилтэн.
холбоц [нэр үг]
холбосон байдал шүлгийн эхлэл төгсгөлийн дуудлага ижилсүүлэх арга.
холбуур [нэр үг]
холбох хэрэгсэл.
холгодос [нэр үг]
холгож шархалсан хэсэг.