Нэр үг
ховолгочин [нэр үг]
ховлого татах хүн.
ховон [нэр үг]
цог хийж гэр дулаацуулах сав.
ховоо [нэр үг]
худгаас ус утган гаргах хэрэгсэл ховоо татах (худгаас ус утган авах), ширэн ховоо (худгаас ус утган авах ширэн сав), ховооны иш богино бол худгийн гүнийг мэдэхгүй (зүйр үг) (мэдлэг ухаангүй бол юмны учрыг гүйцэд ойлгохгүй).
ховс [нэр үг]
хоёр настай зэрлэг гахай бяцхан, тэжээвэр эр гахай.
ховс [нэр үг]
илбэ, уран арга илбэ ховс (хоршоо үг) (байгалийн хуулиас гаж янз бүрийн үзүүлбэр үзүүлэх нь) хэл, яриа хөдөлгөөнөөр хүн болон дээд амьтны тархины гадар бүрхүүлд саатал үүсгэн нойрсуулан эмчлэх сэтгэц заслын арга.
ховс хөгжим. [нэр үг]
хуучир. монгол үндэсний эртний нэгэн хөгжмийн зэмсэг, ховис.
ховсдол [нэр үг]
ховсдох үйлийн (нэр үг)
ховхи [нэр үг]
юманд ховил гаргадаг, нэг талыг хотгор болгосон багаж ховхиор засах (ховил гаргах багажаар засах), ховхи харуул (юмыг матруулан хуйлах харуул) юманд гарсан ховил ховил ховхи (хоршоо үг) (юманд мөчидхөн гаргасан уртааш нарийн хонхор).
ховхи [нэр үг]
ховхи боорцог (ороомог хэлбэртэй боорцог).
ховхил [нэр үг]
суваг мэт нарийн хонхор зам.
ховхинол [нэр үг]
ховхинох үйлийн (нэр үг)
ховхорхой [нэр үг]
юмнаас ховхорч унасан юм ховхорч унасан ором.
ховхрох [нэр үг]
будаг нь хуурах (будаг нь өөрөө салах, ховхрох), гарын арьс хуурах (гарын арьс өөрөө ховхрох), модны холтос хуурах (модны холтос аяндаа салж унах).
ховхрох [нэр үг]
туурганы цаас хөндийрөх (ямар нэг шалтгааны улмаас хананы цаас хөндийрөн ховхрох), хонины ноос хөндийрөх (малын ноос хөөрөх) юм газраас хөндий болох гэр орон, байшин барилга хөндий оргих (шилжсэн утга) хүмүүс бие биеэсээ холдох, завсар зай гарах гэр бүлээсээ хөндийрөх (гэр бүлийн хүмүүстэйгээ ойр дотно байхаа болих), найз нараасаа хөндийрөх (найз нараасаа холдох, байнга уулзахаа болих).
ховч [нэр үг]
бага зэргийн төмрийг хавчиж галд улайсгах багаж.
хог [нэр үг]
новш, хаягдал, хэрэгцээгүй болсон юм хог тарих (а.хогтой болгох б.(шилжсэн утга) муу муухай хэрэг явдал үйлдэх, уршиг тарих), хогийн сав (хаягдал хийх хайрцаг), хогийн лүү (хаясан бүхнийг багтааж байх сав мэт зүйл), хогийн ургамал (таримал ургамлын тариалан дотор ургах зэрлэг ургамал), хог буртаг (хоршоо үг) (а.элдэв хэрэгцээгүй болсон зүйл б.элдэв хаягдал түүнээс үүсэх хир тоос), хог новш (хоршоо үг) (элдэв янзын хэрэгцээнээс гарсан зүйл, хэрэггүй болсон юм), хог саг (хоршоо үг) (хэрэггүй юм, элдэв хог новш, хаягдал), хог хаягдал
хогжруу [нэр үг]
арьсны өнгөн давхаргын үхэжсэн хальслаг хаг яр шархны эдгэрсэн тав ярны хогжруу (ярны тав).
хогис [нэр үг]
мал амьтны эвэр, туурайн гадуур бүрхүүл маягтай тогтсон эвэрлэг эд.
хогшил [нэр үг]
гэр, албан тасалгаанд тавих авдар, шургуулга, ширээ зэрэг амьжиргаанд хэрэглэгдэх эд юмс гэрийн хогшил (гэрийн дотор тавих эд юмс, гэрийн тавилга), хогшил
хогшилтой [нэр үг]
хөлөрхүү наймаачин (их гараар буюу нэлээд их хөрөнгө мөнгөний худалдаа хийдэг наймаачин), хөлөрхүү айл (хөрөнгө хогшил ихтэй айл).