Нэр үг
хаг [нэр үг]
мөөг болоод замгийн хам бүрдэл.
хаг [нэр үг]
хаг яг (хоршоо үг) (хахиран гарах дуу чимээ).
хаг [нэр үг]
мал төллөхөд гарах төлийг бүрхсэн хальс, малын ихэс.
хаг [нэр үг]
хад, чулуу, хөрсний гадарга дээр гол төлөв ургадаг өнгөр хаг бие (иш, навч, үндэс гэсэн тодорхой ялгарах эрхтэнгүй доод ургамлын биенцэр), хаг тогтох (хаг бий болох, хагтах), хагийн замаг (хаг биеийн бүрэлдэхүүний замаг, ногоон, хөх ногоон, шар ногоон, хүрэн зэрэг замаг мөөгтэй хамтарч хаг үүсгэсэн нь), хагийн мөөг (замагтай хамтарч хаг үүсгэсэн мөөг), чулууны хаг (хад чулууны гадуур бүрхэж тогтсон зүйл) ямар нэгэн юманд тогтож дагтаршсан зүйл толгойн хаг (арьсны өнгөнцөр хөрснөөс гарах өнгөр), шүдний хаг (шүдэн дээр тогтох чулуурхаг хөгц), хаг ис (хоршоо үг) (юман дээр тогтсон тортог), хагийг нь маажих (муу муухайг нь хэлэх) хүдрийг боловсруулснаас гарах зүйл төмрийн хаг (төмрийг хүдрээс хайлуулж авахад гарах хатуу зүйл).
хагаас [нэр үг]
загас барих гох дэгээний үзүүр.
хагадас [нэр үг]
жиргэж хагалсан мод түлээ хагадас нарс (жижиглэн хагалсан нарс).
хагадас [нэр үг]
загасны яс.
хагалаа [нэр үг]
хагалах үйлийн нэр хагалаад тавьсан байдал.
хагалагч [нэр үг]
хагалахүйлийг гүйцэтгэгч газар хагалагч (газар хагалж буй хэрэгсэл).
хагалбар [нэр үг]
усны хоёр тийш салаалан урсах газар голын хагалбар (голын салаалсан урсалт), усны хагалбар (зэрэгцэн урсах голын сүлжээг зааглагч орон зай) үс, дэл мэт зүйлийн хоёр тийш нь хагалан ярсан байдал хагалбар дэл (хагалж хуваахад хоёр тийшээ тэгш унжсан дэл) хагалсан газар, шинэ тарьсан тариалан хагалбар тариалан (хагалж тарьсан газар).
хагалгаа [нэр үг]
хагалах үйлийн нэр, хагалах явдал (анагаах ухаан) хүн, мал амьтны өвчилсөн эд эрхтнийг авах мэс заслын үйл ажиллагаа хагалгаа хийх (мэс засал хийх) газар хагалалт тариалангийн талбайн хагалгаа (хөрсний өнгөн үеийг эргүүлэх, хаван сийрүүлэх аргаар элдэншүүлэх боловсруулах арга), хаврын хагалгаа (хавар хийх хагалгаа, уринш), намрын хагалгаа (намар хийх хагалгаа).
хагараа [нэр үг]
хагарах явдал.
хагарал [нэр үг]
хагарах үйлийн нэр, хагарах нь газрын хагарал (газрын ан цав, хөрсний цуурал), модны хагарал (модны цуурал) (шилжсэн утга) эв эегүй байдал, бутарч сарнисан байдал хагарал гаргах (а.юманд ан цав гаргах б.(шилжсэн утга) эв эегүй болгох, нэг нэгнийгээ дайсагнан үзэх), хагарал гаргагчид (эв түнжингүй болгогчид, үймүүлэн бутаргагчид), хагарлыг гүнзгийрүүлэх (эв түнжингүй байдлыг улам гааруулах) эвдрэл хагарал хорш (а.эв эегүй байдал, сарнил бутрал б.бүрэн бус, хэмхэрсэн байдал).
хагаст [нэр үг]
тахилд хэрэглэх бараан хас.
хагацал [нэр үг]
хагацах үйлийн нэр, хагацах нь, үхэл хагацал дайрах (хэн нэг нь насан өөд болох), хагацал үзээгүй (хагацахын зовлон үзээгүй, салахын зовлонг мэдэхгүй), хагацал зовол (хоршоо үг) (үхэл зовлон), үхэл зовлон (хоршоо үг) (а.дотно хүнээсээ салаад уулзаж чадахгүй байх нь б.үхэл хагацал), өнчрөл хагацал (хоршоо үг) (дотны хүнээсээ хагацсан нь) ангижрал.
хагд [нэр үг]
хагд үе (а.ясны хуурай үе б.хүний бугуйн үе).
хагдрал [нэр үг]
хагдрах үйлийн (нэр үг)
хагж [нэр үг]
яр шархны үелэн тогтсон хогжруу, хааж.
хаглин [нэр үг]
бөх мяндас утсаар нэхсэн маш нимгэн, панс мэт бараа.
хагсаа [нэр үг]
хагсах үйлийн нэр модон сав суулга ус чийг дутсанаас хатаж холхио орсон байдал агарууны хагсаа (агаруу хатаж хуурайшин хагссан нь), хувингийн хагсаа (модон хувин хатаж хуурайшин хагссан нь).