Нэр үг
хадгаламж [нэр үг]
эд юмс, мөнгө төгрөг хадгалах газар (банкны нэр томьёо) иргэдээс авч хадгалсан эд зүйл, мөнгө хадгаламжийн дэвтэр (иргэдийн банкинд мөнгөө хадгалуулсан тухай албан ёсны баталгаатай дэвтэр) хадгаламж зээлийн хоршоо (өөрийн болон бусдын хөрөнгөөр санхүү зээл, хадгаламжийн үйл ажиллагаа явуулах байгууллага), хадгаламж эзэмшигч (тухайн хадгаламжийн эзэн), хадгаламжид хийх (мөнгөө банкинд хадгалуулах), валютын хадгаламж (гадаад мөнгөний хадгаламж),
хадлага [нэр үг]
хадах үйлийн (нэр үг)
хадлан [нэр үг]
хадаж авч мал тэжээхэд зориулан нөөцөлсөн өвс хадлан хадах (өвс хадаж авах), хадлан бордоо (хоршоо үг) (малын идэш тэжээлийн зүйл), хадлан өвсөвс хадлан (хоршоо үг) (а.өвс ногоо өтгөн ургасан газар б.мал тэжээхээр бэлтгэж нөөцөлсөн өвс), хадлан тариалан (хоршоо үг) (гурил будаа хийх, мал амьтан тэжээхээр бэлтгэж авсан тариа ногоо), хадлан өвс хэрэгтэй гэхээсээ, хадуур багажаа сайн бэлтгэ (цэцэн үг) (ажил хийхээс өмнө бэлтгэл хэрэгтэй), хадлангүй малчин өвөлдөө зүдэрнэ, ханьгүй хүн өтлөхдөөн зүдэрнэ (зүйр үг) (малчин хүн өвс тэжээл нөөцлөхийн чухлийг сургасан хэллэг) байгалийн болон таримал ургамлыг хадаж өвс бэлтгэх зориулалттай талбай хадлангийн ангилал (ургах орчин нөхцөл, ургамлын бүрэлдэхүүнийг харгалзан ангилан талбайг бүлэглэх), хадлангийн сэлгээ (хадлангийн талбайн бүтэц бүрэлдэхүүн, бүтээмж, шимт чанарыг үл бууруулах, он удаан жил зохистой ашиглах зорилгоор хадлангийн талбайг жил жилээр эсвэл тодорхой хугацаагаар зонхилох ургамлын хөгжлийн үе шатаар сэлгэн өнжөөн хадах арга) өвс тэжээл бэлтгэж авах ажил хадландаа гарах (өвс тэжээл бэлтгэж авах ажилдаа гарах), хадлангийн бригад (хэд хэдээрээ нийлэн өвс хадах хэсэг).
хадуу [нэр үг]
хадуу хийх (нэг тохой гогцоог өвдөг дээгүүр нь давхар ороож, нэг тийш нь сүвлэн, гарсан гогцоонд нь зөв талын хойд хөлийн бэрэвхийг углан бод малыг унагах арга).
хадуун [нэр үг]
бүдүүн хадуун (хоршоо үг) (а.булиа бүдүүн б.хүний гүдэс, хээ шаагүй авир байдал).
хадуур [нэр үг]
байгалийн болон таримал ургамлыг хадах хэрэгсэл хадуур нийлэх (хадуураа ирлэх), хадуурын иш (хадуурын ишинд суулгасан урт мод), гар хадуур (гараар өвс хадах хэрэгсэл, шимээсэг), тракторын хадуур (дугуйт тракторт угсарч ажиллуулах хадлангийн хэрэгсэл), хадуур ирлэх (хадуурын өвс хадах хэсэг буюу төмрийг иртэй болгох), хадуур ус (монголчуудын уламжлалт тариаланд тариа толгойлж усан идээтэй болж ирэх үе, түрүү уснаас хорин нэг хоногийн дараах усалгаа), алх хадуур (хоршоо үг) (юмыг дэлдэх болон өвс ногоо хадах багаж), хадуур тармуур (хоршоо үг) (өвс ургамлын хадах болон хадсаны дараа хамах хэрэгсэл).
хадуурал [нэр үг]
хадуурах үйлийн (нэр үг)
хадуурч [нэр үг]
хадуур хэрэглэгч.
хадуурч [нэр үг]
хадуурч аалз (амьтан судлал) (нэгээс арван миллиметр орчим урт биетэй, хөлнөөс нь баримагц түнхний үеэр тасарч, тасарсан хөл нь хагас цаг хүртэл тийчиж хөдөлдөг, өндгөө хөрсөнд шахдаг, эмэгчин аалз зургаан зуу орчим өндөг гаргадаг аалз хэлбэртний баг).
хаж [нэр үг]
төмөрлөгөөр хийсэн эдлэлийн ирмэг захыг чимэглэсэн хээ, угалз хаж хийх (төмөрлөгт хээ угалз хийх), хаж цохих (төмөрлөгт хээ угалз гаргах) чимэглэлийн зүйлд шигтгээ суулгах тав, суурийн хүрээ хаж тавих (чимэглэлийн зүйлд суурь тавих) дархны үйлд хэрэглэх, нэг талыг нь ирлэсэн жижиг сүх мөнгөнд хаж гаргадаг ирэндээ гурвитай багаж задгай хаж (хэд хэдэн зураасан хээтэй тахир бариултай багаж), салаа хаж (хоёр салаа иртэй бариултай хаж), тэргэн хаж (тусгай бариулаас барьж өнхрүүлэн хэрэглэдэг хаж).
хаж [нэр үг]
арьс, үс хусах хутга.
хаж [нэр үг]
үзүүр, ир.
хажаас [нэр үг]
дээл хувцас, эдлэлийн зах хөвөө, хажлага хажаас хийх (дээл хувцсанд хажлага хийх).
хажлага [нэр үг]
дээл, хувцасны энгэр, хормой зэрэг зах этгээдийн дотоод талд барьж оёсон давхарлаг, хажаас хажлага хийх (хажаас хийх), хажлага оёх (хажаас барьж оёх).
хажлага [нэр үг]
хурган хэрвээстэй нэхий дээл (хурганы арьсан эмжээр, хажлагатай нэхий дээл) хэрвисэн, эмжсэн, хажсан хэсэг.
хажуу [нэр үг]
юмны нэгэн тал баруун хажуу (баруун тал, баруун этгээд), зүүн хажуу (зүүн тал, зүүн этгээд), хажуу тал (хажуу этгээд, хажуу хэсэг), хажуугийн мэдрүүл (зарим хоёр нутагтан, авгалдай, загас, дугариг амтны мэдрэхүйн эрхтэн), хажуугийн ташилт (хажуугийн чиглэлийг хэвтээ хавтгайтай харьцуулахад үүсэх өнцөг), хажуугийн хатингарт хатуурал (тодорхойгүй шалтгаанаар үүсэж тархи, нугасны хөдөлгөөний мэдрэлийн эс зогсолтгүй хөнөөгдөж, булчин мах шуугдаж, гүн саажил үүсдэг төв мэдрэлийн тогтолцооны архаг, давших явцтай өвчин) хажуу хавирга (хоршоо үг) (хажуу тал, ойр дэргэд, хавь ойр, ойр тойрныхон) дэргэд, шадар хажууд суух (дэргэд суух), хажуу саахалт
хажуухай [нэр үг]
хазайлгавч унадаггүй хүүхэлдэй эжүүхэй хажуухай (хоршоо үг) (эгдүүтэй бяцхан юм).
хазаа [нэр үг]
хазаа морь (а.хаздаг морь б.толгойдоо хойрго морь).
хазаар [нэр үг]
морины толгойд углах амгай, зуузай, жолоо, цулбуур бүхий уналга эдэлгээний тоног хэрэгсэл хазаарын хамар (хазаарын хоёр зуузайг холбож байгаа сурны морины хамар дээгүүр таарах хэсэг), хазаарын хацар (хазаарын зуузайнаас шил хүртэлх хэсгийн сур), хазаарын магнайвч (хазаарын сурны, морины магнай дээр таарах хэсэг), хазаарын савх (а.жолоог зуузайтай холбож байгаа гогцоо б.хазаарын жолоо), хазаарын сагалдарга (морины эрүүн доогуур оруулж хазаарын зүүн шанааны дунд хэсэгт уях зориулалт бүхий хазаарын баруун шанааны дунд хэсэгт бэхэлсэн оосор), хазаарын шил (хазаарын хацрын дээд уулзварын, морины шил дээр таарах хэсэг), хазаарын толь (а.хазаарын амгайвчийн гол дээр хадсан бяцхан толь, голдуу уралдааны моринд чимэг болгон хэрэглэнэ б.хазаарын хамар, хацрын аль нэг газарт тааруулсан дугуй зэс болон мөнгөн чимэг), хазаарын тархихазаарын толгойхазаарын гавал (хазаарын жолоо цулбуураас бусад хэсэг), мөнгөн хазаар (мөнгөөр товруу, бөгж хийсэн хазаар), суран хазаар (тоноггүй сураар хийсэн хазаар), товруутай хазаар (зэс, мөнгөөр хийсэн товгор тоногтой хазаар), хазаар дарах (унаж яваа морь жолоо булаалдан урагш тэмүүлэх), хазаар зангидах (хазаар хийх), хазаар ногт (хоршоо үг) (морь малын уналга эдэлгээний тоног хэрэгсэл),
хазаар [нэр үг]
хазаар өвс (ургамал судлал) (иш нь боловсрохдоо цагариглан, үндэснээсээ ангижирч салхинд хийсдэг өвсөрхөг ургамал, малын тэжээлд хэрэглэнэ).