Нэр үг
хавтарга [нэр үг]
хавтага савны өөр (нэр үг)
хавтас [нэр үг]
ном, дэвтэр, бичиг харааг гадуур нь хавчаарлан бэхэлсэн гадар бичгийн хавтас (а.бичиг үдэж хадгалах зориулалтай гадар б.хуучир. дэвтрийн оронд хэрэглэх жижиг самбар), ном дэвтрийн хавтас (ном дэвтрийг элэгдлээс хамгаалж, өнгө үзэмж сайтай арьс, бөс, нийлэг, зузаан цаас зэрэг бөх зүйлээр хийсэн гадар), хавтас бүрээс (хоршоо үг) (юмны гадуур бүрсэн зүйл) эмээлийн бүүргийг бэхэлсэн хоёр хажуугийн хавтгай хэсэг нимгэн зүссэн мод хаалганы хавтас (хаалганы самбар) далайн нялцгай биетний бие хамгаалах ясархаг хатуу бүрхэвч, хуяг яст мэлхийн хавтас (яст мэлхийн хуяг), хясааны хавтас (хясааны хуяг).
хавтаслагч [нэр үг]
хавтаслах үйл гүйцэтгэгч ном хавтаслагч (номонд хавтас хийгч).
хавтгайрал [нэр үг]
хавтгайрах үйлийн (нэр үг)
хавтгал [нэр үг]
эмээлийн хавтас.
хавтган [нэр үг]
хуягийн зүүн этгээдийн халхавч.
хавхаас [нэр үг]
хавхаг болгон хэрэглэж буй зүйл хавхаас нээх (хавхаг нээх).
хавхаг [нэр үг]
авдар, савны амсрын битүүлэх таглаа хавхаг бүрхэвч (хүн, зарим амьтны эрхтэний дотор нээгдэж хаагдаж болдог хальслаг бүтэц, хавхлаг бүрхэвч) хавхагтай сав (таглаатай сав), данхны хавхаг (данхны таг) бүлүүр.
хавхлаа [нэр үг]
хавхаг, таглаа.
хавхлаас [нэр үг]
хавхаг, таглаа.
хавхлага [нэр үг]
хаах юм хий, шингэн, уур зэрэг зүйлийн буцах урсгалыг хаах техникт хэрэглэх хэрэгсэл (бие бүтэц, анатоми) биеийн зарим сүв, хоолойн аман дээр нэг төгсгөлөөрөө бэхлэгдэж, цус болон агаарын дамжин өнгөрөх урсгалыг нээж, хааж байдаг ялтсан эрхтэн.
хавхнаг [нэр үг]
их хаалга, дааман ха(аялга)
хавцал [нэр үг]
гүн нь иэхэвчлэн өргөнөөсөө их уулын эгц хажуутай нарийн хөндий хавцалын ам (уулын явцуу гүн завсарын эх) гүн хавцал (уулын ихэд гүн эгц хажуу бүхий нарийн, давчуу хөндий), хадан хавцал (хоёр талаараа эгц хад бүхий хавцал) хоёр далай болон тэнгисийн дундахь эх газрыг холбосон зурвас хуурай газар.
хавцгай [нэр үг]
эгц өндөр элгэн хад, хадан хясаа уул хадны бэрх сархиаг, хад ус хавчсан цухал газар.
хавцгай [нэр үг]
хүүхэд наадахад зориулсан хурц үзүүргүй сум.
хавч [нэр үг]
жил завсар (өвлийн эх буюу арван хоёрдугаар сард) гарсан төл хавчиг.
хавчаар [нэр үг]
юмыг бөхлөн хавчих хэрэгсэл, хавчуур салны хавчаар (сал хавчин торгох хэрэгсэл) хуучир. урьдын цагт эхнэр хүний үсийг хавчих хэрэгсэл мөнгөн хавчаар (үс хавчин тогтоох мөнгөн хэрэгсэл), үсний хавчаар (ихэвчлэн хулс, гууль, төмрөөр хийж цагаан мөнгөөр хөөж, хаж гарган цуваа эвэр угалзан хээгээр хүрээлэн дунд нь оюу, шүрэн шилтгээ суулгаж өгсөн монгол эхнэр хүний үс хавчих хийгээд гоёл чимэглэлийн зүйл) эдлэл дээл хувцасны оёдлын хооронд хавчин барьж оёх зүйл гутлын хавчаар (гутлын оёдлын хооронд барьж оёсон сарьс), дээлийн хавчаар (дээлийн хажлага) хуучир. хэв, дөнгө модон хавчаар (ялтаны хөлд зүүх модон дөнгө).
хавчаас [нэр үг]
юмны завсарт барьж оёсон з(үйл үг)
хавчаахай [нэр үг]
мах, махан бүтээгдэхүүнийг халуун чулуунд хавчиж болгосон нэгэн зүйл хоол.
хавчаахай [нэр үг]
монгол гэрийн ханыг босгож барьсан оромж.