Нэр үг
тарлагчин [нэр үг]
тарлагч зүсмийн эм мал.
тармагч [нэр үг]
тармах үйлийг гүйцэтгэгч тармуур, малтуур.
тармуул [нэр үг]
тармуур.
тармуур [нэр үг]
хадсан өвс, сүрлийг хамах хэрэгсэл гар тармуур (гараар ашиглах тармуур), морин тармуур (моринд хөллөх тармуур), тракторын тармуур (зөвхөн тракторт зүүж ашиглах тармуур).
тартаг [нэр үг]
хүн, амьтны хүчин чадлын эцэс туйл тартагтаа тулах (ядарч туйлдах, доройтож ядуурахын туйлд хүрэх), тартагтаа хүрэх (хүн, амьтан эцэж ядран, аргагүйдэн тартагтаа тулах), тартагтаан тулж тамтгаан цайх (зүйр үг) (шалдаа буух, юу ч үгүй болох, ихэд зовох, шаналах) эд юмны хуучирч муудсан байдал тартаг болсон гутал (өмсөхийн аргагүй болж хуучирч муудсан гутал).
тархал [нэр үг]
тархах үйлийн (нэр үг)
тархалт [нэр үг]
тархах үйлийн үр дүнг заасан нэр байршлын нягт сийрэг хүн амын тархалт (хүн амын хэрхэн тарж суурьшсан нягтшилын байдал) дэлгэрэлт, түгэлт тархалт багатай (тархах явц багатай), тархалт ихтэй (тархах явц ихтэй), өвчний тархалт (өвчний тархсан байдал), тархалтын талбай (амьтан, ургамал, ашигт малтмалын овог, төрөл зүйл ямар нэгэн үзэгдэл юмсын тархсан нутаг).
тархац [нэр үг]
тархсан хэмжээ тархац нутаг (тухайн амьтны нутаглах, нүүдэллэх, амьдрах тохиромжтой нөхцөл бүрдсэн нутаг), тархац багатай (тархах хэмжээ багатай), тархац ихтэй (тархах хэмжээ ихтэй) тархалт хими. цавуулаг биеийн гадаргын талбай хийгээд түүний эзлэхүүний харьцаа хэмжигдлээр илэрхийлэгддэг мөхлөгийн тархсан хэмжээ.
тархи [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) гавлын дотор байх мэдрэлийн тогтолцооны гол төв эрхтэн тархи доргих (гэмтлийн улмаас тархинд бүтцийн мэдэгдэм өөрчлөлтгүйгээр үйл ажиллагаа нь хямрах эмгэг), тархи нь эргэх (а.толгой нь эргэх б.(шилжсэн утга) юмыг санахгүй байх, учрыг олохгүй төөрөлдөх, будилах в.(шилжсэн утга) эргүү мунхаг болох), тархи хөдлөх (ойчих, доргих зэргээс тархи бага зэрэг гэмтэх), тархинд цус харвах (цусны даралт ихсэх, судас хатуурах өвчний улмаас тархины судас хагарах, бөглөрөх, нарийсах шалтгаанаар үүсдэг тархины цусны эргэлтийн цочмог дутмагшил), тархины бүрхүүл (хүн болон нугалмайтан амьтны тархи нугасыг хучсан холбогч эд), тархины мэдрэлийн судас (хүний гавлын доод хэсэг дэх арван хоёр хос мэдрэлийн судас), тархины хаван (ус эрдсийн солилцоо, тархины цусжил хямрахад тархины эдэд ус нэвчиж, гавлын дотоод даралт ихсэх өвчин), тархины шигдээс (тархины цусны эргэлтийн цочмог дутмагшил), тархины эмгэгшил (тархины цусны эргэлтийн архаг өвчин), тархин чулуу (эрдэс судлал) (улаан, улаан шар өнгөтэй нэг зүйл эрдэнийн чулуу), уураг тархи (хоршоо үг) (гавал дотор байх мэдрэлийн төв тогтолцоо, мөнхүү эрхтнийг бий болгогч бодос) толгой тархи толгой (хоршоо үг) (хүн, амьтны толгой болон түүний дотор орших уураг тархи), тархи чөмөг (хоршоо үг) (толгой, үе мөч), тархиа барих (а.толгойгоо барих б.(шилжсэн утга) алдсаныгаа хожуу мэдэж хэт харамсах в.(шилжсэн утга) учирч болзошгүй тохиолдлоос хэт зүрхшээх), тархиа ганзагалах (толгойгоо ганзагалах, уруу царайлж газар шагайн явах), тархиар нь татах (а.толгой руу нь цохих б.толгой орчмоор нь татах өндөр в.(шилжсэн утга) цочирдох, балмагдах) тархиа идсэн (ухаан муутай, сэтгэж бодохдоо муу), тархи толгойгүйтархи түрүүгүй (учир зүггүй, ихэд, учир начиргүй), тархиа ширгээхтархиа гашилгах (юмыг ихэд эргэцүүлэн бодох), тархин дээр цахиур хагалах (а.хор хүргэх, гай тарих б.юм дуулгаж мэдэх чадалтай, авъяастай), тархийг нь угаах (элдэв үг яриа, үзэл онолоор бусдыг төөрөгдүүлэх), тархин дундуураа татуулах (мад тавиулах, хууртагдах, бүтэлгүйтэх), тархин дээр гарах (даврах), тархинд нь хадаж өгөх (сайтал ойлгуулах, ухааруулах), тархиндаа тариа татах, танилдаа хөө чирэх (зүйр үг) (муу юм дагуулах, гай болох, хүнийг хөөдөх), тархи муугаас тагалцаг зовох (зүйр үг) (тархиа ажиллуулж чадахгүй бол биеэ зовооно) (шилжсэн утга) ой ухаан, оюун санаа тархитай хүн (толгой сайтай хүн, ухаан сайтай, толгой нь сайн ажилладаг хүн), тархи сайтай (ухаантай, бодож сэтгэхдээ сайн),
тархи [нэр үг]
шувууны урхины төмөр утсан гархи.
тархи [нэр үг]
хазаарын тархи (хазаарын шил).
тархи идэх хараал. [нэр үг]
(эцэг, эхийнхээ толгойг залгисан хэмээн хараах), тархи зарах (оюун ухаанаа шавхах) юмны эхлэл, үзүүр, орой тархинд нь явах (түрүүнд нь явах) (шилжсэн утга) сүх зэрэг багажийн ирийн нөгөө этгээдийн зузаан тал сүхний тархи (сүхний иштэй холбогдох хэсэг), харуулын тархи (харуулын үзүүр хэсэг) (шилжсэн утга) хүн зүггүй тархи (сахилгагүй, дэггүй хүүхэд), эргүү тархи хараал. (мангар).
тархиаг [нэр үг]
бууны сумны хонгионы дотоодод дарь тавих газар тархнаг.
тархнаг [нэр үг]
бортого, хонгионы доторх дарь байрладаг хэсэг сумны тархнаг (сумны дарь байрлах хэсэг).
тарч [нэр үг]
тарч тахиа (амьтан судлал) тахиатай адил бөгөөд хошуу урт, сүүл богино нуур намаг газраар амьдрах нэгэн зүйл шувуу.
тарчиг [нэр үг]
тарчиг тарчигтарчиг түрчиг (дуу чимээ дуурайсан үг) (хатуу юмны дуугарах чимээний байдал, олон тэрэг явах, мал үргэхэд гарах чимээ).
тарчилгаа [нэр үг]
тарчилгах үйлийн нэр, бие болоод сэтгэлийн зовнил тарчилгаа багатай (бие болоод сэтгэлийн зовнил багатай).
тарчлал [нэр үг]
тарчлах үйлийн нэр тарчилга тарчлал амсах (бие махбод болон сэтгэлийн зовлон эдлэх).
тарьц [нэр үг]
тарьсан юм тарьцаа арчлах (тарьсан зүйлээ арчлах хамгаалах, тордох) тарих явц.
тарьш [нэр үг]
тарьж ургуулсан зүйлс.