Нэр үг
сэвгэр нутг. [нэр үг]
аялгуу. хүүхэн амраг сэвгэр (сэтгэл алдарсан хүүхэн).
сэвлэг [нэр үг]
(хуучир.) гэзэг, үс сэвлэг үс (хоршоо үг) (а.үсний хүндэтгэл нэр б.хүүхдийн даахь, гэзэг) нялх хүүхдийн онгон үс сэвлэг үргээх (хүүхдийн үс авах) тав гэзэг зарим ургамлын үндсэнд буй сахал мэт зүйл төмсний саглагар иш.
сэвс [нэр үг]
хэвэгч амьтны гүзээн доторх боловсрогдоогүй баас сэвс асгах (мал, амьтны гаргасны дараа гүзээг нь цэвэрлэж идэх зорилгоор гүзээн доторх баасыг нь гадагшлуулах),
сэвс [нэр үг]
сэвс сэвс (хөнгөн шингэн байдал) сэвс сэвс алхлах (хөнгөн шингэн алхах), сэвс сэвс хийх (зөөлөн салхины үлээх байдал).
сэвтэл [нэр үг]
өө сэв тогтсон нь.
сэвүүр [нэр үг]
сэвэх хэрэгсэл, дэвүүр эвхмэл сэвүүр (эвхэж хурааж болдог сэвүүр).
сэвүүрчин хуучир. [нэр үг]
хааны болон ихэс дээдсийн шүхрийг барьж явдаг хүн.
сэвх [нэр үг]
хүний биен дээрх хар, хүрэн өнгөтэй жижиг толбо сэвх гарах (сэвх үүсэх), сэвх татах (зурвас зурвас сэвх үүсэх), сэвх тогтох (сэвх бий болох), сэвх сэлт (хоршоо үг) (сэвх болон бусад юм) чийгтсэнээс болж юманд тогтсон тор толбо мэт юм зарим хүний жирэмсэн үед нүүрт нь тогтох толбо.
сэвхүүл [нэр үг]
дэрс, бүрд бүхий тацтай тал.
сэвхүүл [нэр үг]
голын гулдрилаар аажмаар шилжин уруудах үй олон элсэн үелээ.
сэвшээ [нэр үг]
сэвшээ салхи (тааламжтай, урьхан, сайхан салхи) сэвшээ салхи үлээх (тааламжтай, сайхан салхи үлээх).
сэвэг [нэр үг]
хулс, мод, туйван зэргээр сүлжиж хийсэн юм агуулах сагс, сав сэнжит сэвэг (сэнж бүхий сүлжмэл сав), хулсан сэвэг (хулс сүлжиж хийсэн араг), цайны сэвэг (цай агуулах сав), ачмаг сэвэг (авдар хэлбэртэй нэгэн зүйл сүлжмэл сав), тэлир сэвэг (малд тэжээл тавьж өгөх сүлжсэн онгоц), араг сэвэг (хоршоо үг) (хулс, бургас зэргээр сүлжиж хийсэн сав), шээзгий сэвэг (хоршоо үг) (хулс, зэгс зэргээр сүлжиж хийсэн сав) хөвсгөр хуучир. найман зуун шар цай сэвгийн алба (арван хоёр мянган лан мөнгөтэй тэнцэх алба, татвар).
сэг [нэр үг]
чоно зэрэг араатны барьж идсэн амьтны үлдэгдэл сэг үзэгдэх (үхсэнээс үлдсэн юм үзэгдэх), сэг эргэх (үхсэн малын үлдэгдэл дээр дахин ирэх), малын сэг (үхсэн малын үлдэгдэл), сэгийн хэрээ (амьтан судлал) (сэгэн дээр эргэлдэх хэрээ), сэг яс (үхсэн амьтнаас үлдсэн яс), сэг зэм (хоршоо үг) (үхсэн мал, амьтны үлдэгдэл), сэг харсан хэрээ шиг (ямар нэгэн зүйлд ихэд шунамхайран эргэцэх, манах), сэг ч үгүй, сэвс ч үгүй (малыг ор мөргүй алдах) элэгдэж эвдэрсэн юмны үлдэгдэл тамтаг сэг болгох (тамтаг болгох), малгайн сэг (малгайнаас хуучирч муудаж үлдсэн юм), машины сэг (эвдэрч хэмхэрсэн машинаас үлдсэн юм), сэг сэлт (хоршоо үг) (сэг болон бусад юм) эрэмдэг зэрэмдэг болох өвчний сэг болсон хүн (өвчинд баригдсан хүн), сэг болсон амьтан (өвчинд нэрвэгдэн амь төдий болсон хүн) зэмдэг, тэмдэг сэг зэмдэг (хоршоо үг) (хагас дутуу, зэрэмдэг), сэг тэмдэг (хоршоо үг) (эрэмдэглэж зэрэмдэглэсэн юмнаас үлдсэн зүйл, гэрч болох зүйл).
сэг [нэр үг]
завсарлах, түр зогсолзох, хоромхон зуурын амсхийлт ажил сэг хийх (ажил түр завсарлах), бороо сэг хийх (бороо түр зогсох), сэг хийлгэх (түр зуур амсхийлгэх), сэг хийх (а.хийж байсан үйл явдлаа түр зогсож амсхийх б.орсон бороо, цас, салхилсан салхи шуурга зэргийн түр зогсож арилах, тогтнох в.хүний биеийн өвчин зовуурь түр намжиж, амсхийх г.юмыг гүйцэд хийхгүй, дутуу хагас орхих, хэрэгцээг алдуулах, гутаах зэргээр сэглэх).
сэглий [нэр үг]
сэгэл, өвсөөр хийсэн дэвсгэр.
сэглэг [нэр үг]
морь малын сэгэж явах нэгэн зүйл явдал морины сэглэгээр явсаар ирэв. (ярианы үг, хэллэг), нохой сэглэг (хоёр хөлөө ээлжлэн сэлгэх морины явдал).
сэгсүүрэг [нэр үг]
хөрөвжсөн хурганы арьс сэгсүүрэг элдэх (хөрөвжсөн хурганы арьс элдэх), сэгсүүргэн дээл (хөрөвжсөн хурганы арьсаар доторлосон дээл), нарийн сэгсүүрэг (гурваас дөрвөн сантиметр хэрийн урт үстэй хурганы арьс).
сэгсэг [нэр үг]
намрын хэнз ишиг.
сэгсэг [нэр үг]
сэгсэг сэгсэг хийх (сэгсгэр юмны байн байн хөдлөх).
сэгсэргээ [нэр үг]
сэгсрэх үйл, байдал.