Нэр үг
сүрчиг [нэр үг]
сүрчиг сүрчиг (дуу чимээ дуурайсан үг) (салхинд ямар нэг юмны сүрчигнэх чимээ).
сүрчлэг [нэр үг]
сүрчих ажиллагаа.
сүрчүүр [нэр үг]
шингэн зүйлийг сүрчих хэрэгсэл.
сүрэг [нэр үг]
амьтны аймаг, олуулаа, хэсэг бүлгээрх бөөгнөрөл бугын сүрэг (дан буганаас бүрдсэн, тодорхой тоо толгой буга), зээрийн сүрэг (дан зээрнээс бүрдсэн, тодорхой тоо толгой, нутаг дэвсгэр бүхий зээрийн бүл), хулангийн сүрэг (дан хулангаас бүрдсэн, тодорхой тоо толгой, нутаг дэвсгэр бүхий хулангийн бүл), ижил сүрэг (тухайн амьтантай нэг төрлийн сүрэг), тэмээн сүрэг (тэмээ голдуу мал), үхэр сүрэг (үхэр голдуу мал), ямаан сүрэг (ямаа голдуу мал), сүрэг чоно (хэсэглэн бүлэглэсэн чоно), сүргийн манлай (а.сүргийг дагуулан явдаг мал, азарга, хуц гэх мэт б.(шилжсэн утга) сүргийн шилдэг, сайн мал), сүрэг салгах (а.сүргийн доторх тоо толгой ихсэх үед хувааж хэд хэдэн сүрэг болгох б.малчин айл өрх салахдаа өмч малаа салган авч явах), сүрэг ялгах (а.малын үүлдэр угсаа, чанар зэргээр нь ялган маллах б.сүрэг салгах), мал сүрэг (хоршоо үг) (гэрийн тэжээмэл мал болон түүний бүл),
сүрэг [нэр үг]
сүрэг тамга (таван нүд гаргасан нэг зүйл тамга).
сүрэг хадгалах хуучир. [нэр үг]
(бусдын малыг хадгалах), сүрэг идэх (бусдын мал сүргийг хариулан амь зогоох), төмөр сүрэгбосоо сүрэг хуучир. (манжийн хааны зарлигаар ямар ч шалтгаан тохиолдсон тоо бүрэн байлгах ёстой мал), сүргээсээ салсан хонь, чонын аманд үхнэ (цэцэн үг) (зожиг зантай хүн зовно) хуучир. баячуудын мал түрээслэх хэлбэр сүрэг тавих (а.малаасаа ядуу айлд өгч, хямд хөлсөөр маллуулах б.малаа бэлчээх) хуучир.(түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) монголын нэг овог аймгийн (нэр үг)
сүрэгтэн [нэр үг]
мал сүрэг хариулагч мэнд сүрэгтэн хуучир. (мал сүргээ онд мэнд оруулсан малчдад олгох цол).
сүрэгчин [нэр үг]
сүрэг адуулах айл, хүн сүрэгчин айл (сүрэг адуулах айл), сүрэгчин хүн (сүрэг хариуцан маллах хүн).
сүрэл [нэр үг]
тариа будааны иш өвс сүрлээр чимэглэх (сүрлийг гоёл чимэглэлд ашиглах, сүрлээр урлал хийх), сүрэл боох (сүрлийг жигдлэн баглах), сүрэл дээвэр (сүрлээр хийсэн дээвэр), нуруулдсан сүрэл (нуруу болгон хураасан сүрэл), мушгимал сүрэл (мушгиа хийж бөөмрүүлсэн сүрэл), сүрэл дэвсгэр (сүрлээр хийсэн дэвсгэр), сүрэл шаваас (байшингийн хананы сүрэл хольсон шаваас).
сүрээ [нэр үг]
сүрлэг, сүртэй сүрээ үзүүлэх (сүрлэг байдлаа харуулах), сүрээ бараа (хоршоо үг) (хүн, амьтны гадаад байдал).
сүсэг [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) сэтгэлээ ариусган, гэгээрэхийн дээд туйлд хүрэх гэсэн итгэл үнэмшил, батад итгэсэн санаа, шашны ёсны бишрэл сүсэг төрөх (тухайн зүйлд батад итгэсэн үнэмшил төрөх), мухар сүсэг (мухар сохроор итгэх итгэл), сүсэг бишрэл (хоршоо үг) (бурхан болоод байгалийн элдэв үзэгдэлд батад итгэсэн үнэмшил), сүсгээс бурхан, сэжигээс чөтгөр (цэцэн үг) (юм санаа дагадаг, сүсэг бишрэл гэгч хүний бодлоос үүснэ), сүсэггүй хүн
сүсэглэгч [нэр үг]
сүсэглэдэг хүн.
сүсэглэл [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) сүсэглэх үйлийн (нэр үг)
сүү [нэр үг]
зарим ургамлын сүү шиг цагаан өнгийн шүүс тэмээн хөхийн сүү (тэмээн хөх гэдэг ургамлаас гарах сүү мэт зүйл), далан түрүүний сүү (далан түрүү гэдэг ургамлаас гарах сүү мэт зүйл), сүүн хөрс (ургамал судлал) (хөх өнгийн цэцэг бүхий суйхын навчтай адилавтар, өндөр иштэй хорт ургамал эрт үед суманд түрхэж гөрөөс агнадаг байв), сүүн үндэс (ургамал судлал) (саримсгийн адил, хэлтэсгүй усанд ургадаг сайхан амт бүхий ургамал). сүү(н) сүүн шүд (хүүхэд, зарим амьтны нялхын шүд), сүүн сар (буриадын наймдугаар сар).
сүүвч [нэр үг]
мөнгө, төмөр зэргээр хээ угалз гаргаж хийсэн, хударганы үүрийн чимэг сүүвч эсгий (хударганы эсгий) битүү гогцоо гаргасан үзүүр, сагалдарга, сэгэлдэргэ, сэгэгийн зүйл зүүний сүвэгч.
сүүдрэвч [нэр үг]
нарнаас халхлахаар босгосон дээвэртэй з(үйл үг)
сүүдэвч [нэр үг]
нарыг халхлан байгуулсан юм, сүүдрэвч сүүдэвч барих (сүүдрээс халхлах юм барих), асарлаг сүүдэвч (саравчит сүүдрэвч).
сүүдэгнэл [нэр үг]
сүүдэгнэх үйлийн нэр шөнийн сүүдэгнэл (шөнө сүүдэгнэн үзэгдэх юм).
сүүдэр [нэр үг]
гэрэлд халхлагдсан газар туссан бараан дүрс сүүдэр барих (а.нарны хурц гэрлийг халхлахын тулд ямар нэгэн зүйлээр халхавч сүүдрэвч хийх б.сүүдэртэй газрыг дагаж явах, эрж суух), сүүдэр буух (нар бууж уг зүйлийн сүүдэр нь уртсах), сүүдэр дагах (сүүдэртэй газрыг бараадах), сүүдэр газар (сүүдэр туссан, наргүй газар), сүүдэр мэт дагах (салахгүй дагах), сүүдэр дайрах (а.сүүдэр тусах б.саа өвчин тохиох), бараа сүүдэр (хоршоо үг) (юмны үзэгдэх овор байдал түүний тусгал), нөхөр сүүдэр (хоршоо үг) (а.хань ижил б.найз нөхөд), мөр сүүдэр (хоршоо үг) (явсан газарт үлдээх тэмдэг баримт), сүүдэр суух (буурах, муудах), сүүдэртэй тал (дутагдалтай тал), сүүдрээрээ хуурах (мэхлэн гэнэдүүлэх), сүүдрээ хөөх (үр ашиггүй дэмий үйлийг хийх), сүүдэр мэт дагаж сүлд мэт шүтэх (зусардан бялдуучлах), сүүдэр мэт дагаж сүнс мэт ханилах (салалгүй, дотно нөхөрлөх), сүүдрээсээ өөр нөхөргүй (гав ганцаар), сүүдрээ үзэж биеэ зас, нөхрөө үзэж эрдэм сур (зүйр үг) (бусдаас үлгэр дууриал авч алдаа дутагдлаа засах хэрэгтэй), сүүдрийн бараа нь их боловч барьж болдоггүй, сүүний өнгө нь цагаан боловч будаж болдоггүй (зүйр үг) (хэрэг юманд тус тусын онцлог чанартай), сүүдэрт нь суугаад салааг нь битгий хугал, амталсан рашааныхаа аягыг битгий хагал (цэцэн үг) (тусыг нь олбол ачийг нь бүү март) хуучир. гэрэл зураг сүүдэр татуулах (гэрэл зураг авхуулах), сүүдэр ший (кино), сүүдэр зураг (а.хуучир. кино б.сүүдэгнэсэн дүрс), сүүдэр наадам (сүүдрээрээ тоглох нь), сүүдэр тал (юмны гэрэл тусаагүй тал, сүүдэртэй тал), сүүдрэн цаг хуучир. (нарийн өвс, мод газарт хатган сүүдрээр нь хэдэн цаг болж буйг баримжаалах нь).
сүүдэр [нэр үг]
сүүдэр өвчин (хүний бие ба зарим эрхтний мэдрэл алдах өвчин).