Нэр үг
сүлбэлдээн [нэр үг]
сүлбэлдэх ажиллагаа.
сүлбээ [нэр үг]
хэлхээ холбоо нууц сүлбээ (далд харилцаа, холбоо, хуйвалдаан), холбоо
сүлбээлэгч [нэр үг]
сүлбээлэх (этгээд үг хэллэг)
сүлбээр [нэр үг]
нэхмэлийн зүү юмыг сүлбэх хэрэглэл гэзэгний сүлбээр (гэзгэнд зүүх зүүлт), энгэрийн сүлбээр (энгэртээ хатган зүүх гоёмсог зүүлт), ходоодны сүлбээр (мал гаргасны дараа ходоодыг нь цэвэрлэн цус зэргийг цутгасны дараа амыг нь торгоох шор).
сүлбээтэн [нэр үг]
холбоо сүлбээтэй хүн холбоотон сүлбээтэн (хоршоо үг) (холбоо бүхий хүн), хамаатан сүлбээтэн (хоршоо үг) (хамаа сүлбээ бүхий хүмүүс).
сүлд [нэр үг]
өөдлөн дэгжихийн бэлгэдэл болгосон эрхэмлэн үзэх зүйл төрийн сүлд (хуулиар баталсан улсыг төлөөлөх бэлгэ тэмдэг), цагаан сүлд (монголын үйлс ариунаар мандан бадрахын бэлгэдэл төрийн есөн хөхөлт туг), хар сүлд (монголын нэгдсэн тулгар төр байгуулагдсан үеэс эхлэн хэрэглэж ирсэн дайсныг айлгах догшин зүс бүхий хар өнгийн хялгасаар хийсэн эртний монгол цэргийн туг), сүлд дуулал (а.төрийн дуулал б.байгууллага, хувь хүн, нутаг усны шүтээн дуу), сүлд тэмдэг (улсын бэлгэ тэмдэг), сүлд шүтээн (эрхэмлэн дээдэлж сүслэн бишрэх зүйл), сүлд модны наадам (шинэ жилийн баяр) цог заль, сүр жавхлан биеийн сүлд (биеийн сүр жавхлан, цог), сүлд жавхаа (хоршоо үг) (сүр хүч, хийморь лундаа), сүлд хийморь (хоршоо үг) (цог заль, сүр жавхлан), сүр сүлд (хоршоо үг) (хийморь лундаа), сүр сүлдгүй болох (бие дорой буурай болох), цог сүлд (хоршоо үг) (хийморь),
сүлд дуудах хуучир. [нэр үг]
(сүнс, сүр хүчээ дуудах), сүлд зайлах (ихэд айснаас арчаагүй, унхиагүй болох), сүр сүлд нь болох (бахархан дээдлэх зүйл нь болох), сүлд таарах (аз завшаан, нөхцөл тохиол гарах), сүлд нь сүвээндээ орж сүнс нь биеэсээ зайлах (цэцэн үг) (ихэд айх) ээлтэй, ивээлтэй сүлд өдөр (ажил үйлс бүтэмжтэй сайн өдөр), сүлд гараг (ээлтэй гараг), сүлд од (зурхай судлал, зурхайн ухаан) (а.долоон бурхан одны эхний од б.төрсөн од в.гэрэлт шүхэр одны доор байдаг од).
сүлдэс [нэр үг]
юмны учиг цуудас мэтийн юм хулсны сүлдэс (хулсны цуудас).
сүлдэс [нэр үг]
өө сэв, эндэл андал сүлдэс эрэх (эндэгдэл бурууг эрж хайх).
сүлж [нэр үг]
ээрсэн утасны ороомог утас хэрээдэслэх мод.
сүлжигч [нэр үг]
сүлжих үйлийн эзэн араг сүлжигч (бургасаар араг сүлжин хийгч, араг матагч).
сүлжил [нэр үг]
сүлжих үйлийн (нэр үг)
сүлжмэлчин [нэр үг]
сүлжмэл үйлдэгч.
сүлжүүр [нэр үг]
юм сүлжих тор, дэгээ мэтийн хэрэгсэл.
сүлжээ [нэр үг]
сүлжих үйлийн нэр, сүлжих явдал замын сүлжээ (а.машин тэрэгний явах замыг тэмдэглсэн зураг б.олон салаа замын уулзвар) сүлжсэн хэсэг, сүлжсэн хэрээс үгийн сүлжээ (сүлжээ хэлбэртэй хүснэгтийг тодорхой үсгээр бөглөх үгийн таавар), хэрээ
сүлжээс [нэр үг]
сүлжсэн байгаа юм, сүлжсэн хэсэг сүлжээсэн зах (юмны зах хөвөөг сүлжиж гаргасан нь, торон зах), сүлжээс нь задрах (юмны сүлжсэн хэсгийн эрч сулрах), сүлжээс сайтай (сайн сүлжсэн нь).
сүлмүү [нэр үг]
өлмүү сөлмүү (хоршоо үг) (дөнгөж дангаж, арай чарай), өлмүү сөлмүү амьдрах (арай ядан амьдрах), өлмүү сөлмүү хооллох (өл залгах төдий хооллох).
сүлэл [нэр үг]
сүлэх үйлийн (нэр үг)
сүмбүм хуучир. [нэр үг]
буман зарлиг, хуучны төвд монгол эрдэмтэн мэргэдийн зохиосон бүрэн зохиолын эмхтгэл зава дамдины сүмбүм (зава дамдины бүрэн зохиолын эмхтгэл).
сүмбэ [нэр үг]
бууны дотрыг цэвэрлэх ба сумны хонгиог түлхэхэд хэрэглэх нарийн урт хэрэгсэл гуулин сүмбэ (гуулиар хийсэн сүмбэ), модон сүмбэ (модоор хийсэн сүмбэ) сүмбэ хэлбэртэй юм сүмбэн хуруу (хэлбэр сайтай урт нарийхан хуруу).