Нэр үг
сүүдэрлэгч [нэр үг]
сүүдэрлэн буй юм, нар буюу гэрэл халхлагч.
сүүдэс [нэр үг]
сүүдэс хийх (юмны бүрэлзэн хөдлөх) сүүдэс хийн гүйх (гэнэт бүрэлзэн гүйх).
сүүл [нэр үг]
мал гөрөөс зэрэг амьтны нурууны журмын ясны үзүүр этгээдийн яс мах, өөх, арьс, үс ахар сүүл (хүн, амьтны нурууны шувтрах үзүүрийн бяцхан яс), сүүл хөдөлгөх (а.шогшисхийх б.хашигнан хойргоших зэргээр шилгээх), сүүл агсахсүүл өргөх (а.мал адгуус сүүлээ годойлгох б.(шилжсэн утга) сагсуурч хөөрөх, онгирч оодрох), сүүл шарвах (а.амьтны сүүлээ хөдөлгөх б.зусардах, долдойлон бялдуучлах в.үйл явдлаас элдвээр шалтаглан зайлсхийх), сүүл барих (а.аливаа юмнаас үлдэж хоцрох б.уралдаан тэмцээнд хожигдох, сүүлийн байранд орох), сүүл дарах (а.араас нь яг даган хөөх б.сүүл мушгих в.ихэд айх, эмээх), дэл сүүл (хоршоо үг) (мал, амьтны хүзүү, сэрвээн дээгүүр тууш ургасан урт хялгас болон нурууны ясны үзүүр хэсэгт байх үсэрхэг эрхтэн), саваг сүүл (хоршоо үг) (сарлагийн омруу, хэвлийг бүрхсэн болон сүүлний урт үс хялгас), сүүлийг нь барих (өө сэв, гэм хоригийг нь мэдэх), сүүл зүүх (а.хэрэг явдлыг дуусгалгүй дутуу орхих б.хойноос нь салалгүй дагаж нэхэх юмтай болох), сүүл мушгих (а.ажил хэргээс үлдэж хоцрох, хожимдох б.уралдаан тэмцээнд адагт орох в.юмны төгсгөлийг үзэх, харах), сүүл хавчих (а.ихэд айх, хулчийх б.амиа бодон зугтах), сүүл толгой золгох (хойно хойноосоо цувран ирэх), сүүлийн уг нь цайх (олон юм өнгөрөөж, хашир зальтай болох), сүүлийн их нь сажлахгүй (эрдэм номтой хүн тогтуун, даруу байдаг), үнэгний сүүлээр даллах (хуурах, мэхлэх, залилах), үхрийн сүүлэн дээр хутга (хэрэг явдал дуусах үедээ бүтэлгүйтэх), сүүлнээсээ айж сүүдрээсээ цочих (цэцэн үг) (аймтгай, сэжиглэмтгий, айж цочих), сүүлийг нь барьж шүдийг нь сөхөх (зүйр үг) (өө сэвийг нь олж мэдэн зовоох б.шилж сонгох), сүүлнээс ондоо ханьгүй сүүдрээс ондоо нөхөргүй (зүйр үг) (өнчин ганц хүн), сүүл нь толгойгоо дагана, сүүдэр нь биеэ дагана (зүйр үг) (түрүү нь хаашаа бол дагасан нь тийшээ),
сүүл [нэр үг]
байнгын дагуул.
сүүл [нэр үг]
монгол бичгийн үндсэн зурлагын нэг сүүл цацлага (хоршоо үг) (монгол бичгийн үг төгсгөх бичлэгийн хэлбэр).
сүүлч [нэр үг]
эцэс, төгсгөлд байгаа хүн, юм дарааллын сүүлч (эгнэн зогссон зүйлийн сүүл), сүүлчийн зам (эцсийн зам), сүүлчийн удаа (эцсийн удаа), сүүлчийн үг (үхэхдээ хэлэх үг буюу гэрээс), сүүлчийн хүн (эцсийн хүн), сүүлчийн цас (хамгийн сүүлд орсон цас), хаврын сүүлч (хаврын төгсгөл), сүүлчийн дугаар (сонин хэвлэлийн хамгийн сүүлд гарсан дугаар).
сүүмэн [нэр үг]
сүүмэн сүүмэн (сүүмгэр юмын хөдлөх, үзэгдэх байдал) задгай галын гэрэл сүүмэн сүүмэн улалзах (задгай галын сүүмгэр гэрэл байн байн улалзах).
сүүнцэр [нэр үг]
зөгийн зажуураас ялгарах уураг мэт з(үйл үг)
сүүрил [нэр үг]
малын тэжээл бэлтгэх заазуур.
сүүрил [нэр үг]
умдагны үс (нутгийн аялгуу) сахал, суганы үс.
сүүрс [нэр үг]
сүүрс алдах (шүүрс алдах).
сүүт [нэр үг]
сүүт өвс (ургамал судлал) (иш навч үндэс зэргээс сүү мэт өттөн цагаан шүүс гардаг бүлэг ургамлын ерөнхий нэр).
сүх [нэр үг]
юм цохих хагалахад хэрэглэх төмрөөр хийсэн ир, мөртэй зэвсэг алман сүх (хэлтгий саран хэлбэртэй, дугуй иртэй сүх), балт сүх (тал иртэй саран хэлбэртэй сүх), жижиг сүх (овор багатай сүх), тал сүх (нэг талаас нь ирлэсэн сүх), том сүх (овор ихтэй сүх), хангинуур сүх (нимгэн хавтгай, хурц иртэй сүх), түлээний сүх (түлээ хагалахад хэрэглэх ир муутай сүх), сүхний ааг (сүхний ирний уг), сүхний бариул (сүхний ишнээс барих хэсэг), сүхний ир (сүхний юм цавчих хэсэг), сүхний иш (сүхний бариул), сүх ирлэх (сүхний цавчих хэсгийг иртэй болгох), сүхээр цавчих (сүхний иртэй этгээдээр хүчтэй орхиж юмыг хагалах, таслах), сүх бялуу (хоршоо үг) (төмөр, мод зэргээр хийсэн цавчих, цохих багаж зэвсэг), хөрөө сүх (хоршоо үг) (юмыг тайрах болон цавчих хэрэгсэл), буруу ишилсэн сүх шиг (зөрүүд, адайр зантай), сүхэндээ байна уу, ишиндээ байна уу (хэн нь буруутай вэ), сүхээр хад цохивол сөрөөд биед ирдэг, үгээр хүн зүхвэл буцаад биед ирнэ (зүйр үг) (хүнийг хорлохоор оролддог хүн өөрийн хороо амсдаг), сүх далайтал үхэр амар, сүүж автал чөмөг амар (зүйр үг) (хэрэг явдлыг болох хүртэл тайван амгалан байх), үгэнд үхэхээр сүхэнд үх (зүйр үг) (үг дааж сур) хуучир. толгой нь сүхтэй адил, урт иштэй, эртний цэргийн нэгэн зүйл зэвсэг.
сүх хуучир. [нэр үг]
хэвэнд цутгасан мөнгөн ембүү, нэг мөнгөн сүх тавин лантай тэнцэнэ.
сүхэвч [нэр үг]
жижигхэн сүх.
сэв [нэр үг]
юмны өө сэв оруулах (сэв суулгах), сэв эрэх (өө эрэх, өөлөх), өө сэв (хоршоо үг) (юман гарах хортон, согог, гэм), сэвийг нь дарж эвийг нь эвлэх (цэцэн үг) (а.дутагдлыг нь шүүмжилж байгаад нөхөрлөх б.будлиантай зүйлийг зүй зохисоор нэг тийш шийдвэрлэх), сэвээ мэдэгдэж, сэнжээ бариулах (цэцэн үг) (муугаа мэдэгдэж бусдын эрхэнд орох) юмны будаг зэргийн холтрох, ховхрох зэргээр гэмтсэн гэмтэл сэв суух (өөтэй болгох, согогтой болгох) цэвэр юманд наалдсан бага сага буртаг мэтийн зүйл буртаг сэв (хоршоо үг) (бага сага хир) гилгэр юманд гарсан хортон хүний үс гэзгийг самнахад гарсан үс гэзэгний сэв (үс самнахад саманд үлдсэн үс) (шилжсэн утга) гэм дутагдал сэв эрэх (өө харах), сэв орох (эв найр, итгэл найдлага, хайр сэтгэл зэрэгт завсар гарах), сэвтэй хүн сээрээ маажна, сэвгүй бодол сэтгэлд сэв суух (сэтгэлдээ сэжигтэй болох).
сэв [нэр үг]
сэв сэв (хөдөлгөөний хөнгөн зөөлөн байдал) сэв сэв алхлах (хөнгөн зөөлөн алхах), сэв сэв хийх (а.амьтны сэмээр алхлан явах б.үе үе сэгхийх в.зөөлөвтөр салхи салхилах г.жижиг амьтны нисэх), сэв хийлгэх (а.(шилжсэн утга) алжаасан цуцсаныг түр амрааж тэнхрүүлэх б.(шилжсэн утга) халууцсаныг бага зэрэг сэрүүцүүлэх в.(шилжсэн утга) угаасан юмыг бага зэрэг эгшүүлэх г.(шилжсэн утга) хүн, амьтныг хөнгөн шалмаг хөдөлгөх), сэв хийх (а.сэвсийх, сэвсгэр болох, сэвсгэр харагдах б.(шилжсэн утга) алжаасан цуцсан нь түр амарч тэнхрэх в.(шилжсэн утга) халууцсан нь бага зэрэг сэрүүцэх хөл сэв хийх (а.хөл бага зэрэг сэрүүцэх б.хөл хөнгөрөх в.(шилжсэн утга) нойтон нь бага зэрэг эгших угаасан юм сэвхийж байна. (ярианы үг, хэллэг) г.(шилжсэн утга) хүн, амьтны хөнгөн хөдлөх), сэв хийн мордох (хөнгөн хөдөлгөөнөөр ухас хийн мордох), сэв хийтэл өргөх (сэв гэж өргөх, сэв гэхийн зуургүй өргөх), үүд сэв хийн сөхөгдөх (үүд хоромхон зуур сэв хийн сөхөгдөх), сэв сэм (нам гүм, чив чимээгүй, дув дуугүй, өчүүхэн ч дуу чимээ гаргалгүй), сэв сэрүүн (бүр сэрүүн), сэв сэв үлээх (сэрүүн зөөлөн салхи үлээх).
сэвгэр [нэр үг]
хөвөн, үс ноос, цас мэт хөвсгөр сиймхий юм бага хүүхдийн үс гэзэг
сэвгэр [нэр үг]
зургаан талт малгай.
сэвгэр [нэр үг]
сэвгэр нугас (амьтан судлал) (нугас шувууны нэгэн төрөл).