Нэр үг
зээг [нэр үг]
хэц, зэл зээгт ав (дугуй байдлаар анг тойрон хашиж гөрөөлөх арга) цуварсан байдалтай зээг толгод (цувраа толгод).
зээл [нэр үг]
хот тосгоны гол гудамж гацаа зээл (хоршоо үг) (зээл тосгон), гудамж зээл (хоршоо үг) (дэлгүүр худалдаа эрхлэх гудамж талбай, өргөн чөлөө) худалдааны бөөгнөрсөн, төвлөрсөн газар зах зээл (хоршоо үг) (а.худалдаа арилжааны газар б.нийгэм эдийн засгийн хөгжлийн нэг хэлбэр).
зээл [нэр үг]
хүү, төлөөс, үнэ өртгийг дараа өгөхөөр тодорхой хугацаа зааж авсан юм зээл авах (зээлэх), зээл тавих (бусдаас мөнгө, эд юм зээлэн авч өр хийх), зээл тооцооны карт (банкинд байршуулсан мөнгийг хадгалах, бэлэн бус мөнгөн гүйлгээ хийхэд зориулагдсан хуванцар хавтан), зээлийн баримт (мөнгө, эд юм зээлэн авсны баталгаа бичиг, гарын үсэг сэлт), зээлээр худалдаалах (эд таваарын үнэ өртгийг нь хожим авахаар тохиролцон өгөх), өөрөө нэхэмжлэх зээл (зээлдүүлэгч нь дуртай үедээ төлөхийг шаарддаг зээл), зээл тусламж (хоршоо үг) (эргэн төлөгдөх нөхцөл болон буцалтгүй тусламжаар олгогдох мөнгөн дэмжлэг, эд зүйл), өр зээл (хоршоо үг) (өртгийг дараа төлөхөөр авсан зүйл).
зээлбэр [нэр үг]
зээлэх явдал, зээлэн авах юм зээлбэр бараа (зээлэн авсан, зээлүүлсэн бараа), зээлбэр мөнгө (зээлсэн мөнгө), зээлбэр үг (хэл шинжлэл)(харь хэлнээс авсан үг зээлдмэл үг).
зээлдлэг [нэр үг]
зээлдэх үйлийн нэр зээл .
зээлдүүлэгч [нэр үг]
мөнгө, эд зүйлээ зээлээр өгөгч зээл өгсөн учир нөгөө талаас үүргээ зохих ёсоор биелүүлэхийг шаардах эрхтэй тал.
зээлдэгч [нэр үг]
зээл авагч, зээлдэгч бараа зээлдэгч (бараа зээлээр авч буй тал), мөнгө зээлдэгч (буцааж өгөх болзолтойгоор мөнгө авагч) бусдын нэрийг хуурамчаар ашигладаг этгээд нэр зээлдэгч (ямар нэг юманд бусдын нэрийг хуурамчаар ашигладаг этгээд).
зээллэг [нэр үг]
тодорхой нөхцөлд тулгуурласан мөнгөн зээл авах санхүүгийн арга явуулга зээллэг авах (зээлэх).
зээллэгээ [нэр үг]
зээлэх нь зээллэг зээллэгээ захиалах (зээл авахаар захиалах), улсын хонжворт зээллэгээ (улсын хонжвор, урамшуулал амласан зээл).
зээлүүлэг [нэр үг]
зээлүүлэх үйлийн (нэр үг)
зээлүүлэгч [нэр үг]
зээл өгөгч.
зээлэгч [нэр үг]
зээл авагч, зээлээр хэрэглэгч.
зээнцэр [нэр үг]
зээгээс төрсөн хүүхэд зээнцэр бэр (зээ хүүгийн суусан эмэгтэй), зээнцэр охин (зээ хүү ба зээ охины охин), зээнцэр хүргэн (зээнцэр охинтой гэрлсэн эрэгтэй), зээнцэр хүү (зээ хүү ба зээ охины хүү).
зээрд [нэр үг]
(ярианы үг, хэллэг) хөлөөрөө, явганаар хоёр зээрд (хүний хөл), хоёр зээрдээрээ таваргах (явган явах).
зээрэнхий [нэр үг]
дугариг хэлбэртэй хавтгай юм зээрэнхий чулуун хусуур (түүхэн үг, түүхийн нэр томьёо) (дугариг хэлбэртэй, хавтгай чулуун хусуур) биеийн тамирт хэрэглэх нэгэн зүйлийн шидэх хэрэгсэл.
зээрэнцэг [нэр үг]
хавтгай, дугариг хэлбэртэй биеийн тамирт хэрэглэгдэх зүйл зээрэнцэг шидэгч (зээрэнцэг түлхэх төрлөөр хичээллэдэг тамирчин), шидэх зээрэнцэг (шидэх дугариг хавтан).
зээтүү [нэр үг]
нэг талдаа царил мэт үзүүртэй, нөгөө талдаа онгитой, түүнд нь иш угласан, газар ухах, цавчих зэвсэг зээтүү жоотуу (хоршоо үг) (хоёр талдаа болон нэг талдаа иртэй газар ухах багажны ерөнхий нэр), хүрз зээтүү (хоршоо үг) (газар ухах багаж зэвсэг).
зээх [нэр үг]
нохой зээх (амьтан судлал) (суусрынхан овгийн, бие лагс, сантиметр урт, бараавтар хүрэн зүстэй, өтгөн ширүүн үстэй, биеийн хажуугаар ташуу цайвар зурвастай еврази, хойд америкийн шилмүүст ойд тархан амьдардаг, сүүгээр бойжигч нэг зүйл махчин амьтан), зээх малгай (зээхийн арьсаар хийсэн малгай).
ивгээгч [нэр үг]
ивээгч.
ивгээл [нэр үг]
ивээл, хайрлан тэтгэх үйлийн нэр ивгээл өмгөөлөл (хоршоо үг) (хайр энэрэлдээ багтаасан нь).