Нэр үг
зэглээ [нэр үг]
чимэглэлийн зориулалтаар өтгөн зэллүүлж тарьсан мод сөөг танаж тэгшилж янзал(дагавар үг) зэгс(эн) (ургамал судлал) нарийхан урт навчтай, ишний уг нь цагаан, гол нуурын хөвөө, гүехэн усанд ургадаг олон наст өндөр өвс амтат зэгс (нулсны нам, шүүс нь эмд ордог ургамал), нуурын зэгс (нуурын эрэг хөвөө, нуга орчмын зэгс), зэгсэн дэвсгэр (зэгсний навчаар гөрсөн зузаавтар хөвсгөр дэвсгэр), хулс
зэгсч [нэр үг]
зэгс хадаж, түүгч, зэгсээр эдлэл хийдэг хүн.
зэдгэр [нэр үг]
зэтгэр.
зэл [нэр үг]
дээс, сур зэргийг татаж хоёр үзүүрийг нь гадсанд бэхэлсэн, мал уях хэрэглэл гүүн зэл (унага уяж адуу зогсоох газар), тугалын зэл (тугал уях зэл), зэл авахуулах (адуу үргэх, дайрах зэргээр зэл алдруулах, тасдуулах), зэл татах (а.зэл сунган татах б.шувуу олноороо цувралдан нисэх), зэл эвхэх (а.зэлний хэцийг эвхэн багасаах, хуйлах б.зэллэх малгүй болох, саалийн мал тавих), уяа зэл (хоршоо үг) (морь мал уях газар, уяж аргамжих юм), зэл мод (ургамал судлал) (зэл мэт цувран ургасан хэсэг мод) (шилжсэн утга) саалийн мал, үнээ, тугалын хашаа, хайс, саравч үнээн зэл (тугал хаших, үнээ мал хоргоох хайс хашаа) зарим ургамлын зэлийн адил газраас хөндийрэхгүй мөлхөн ургасан иш буурцгийн зэл (буурцгийн иш), зэл гүйх (ургамлын зэл ургах), үзмийн зэл (үзмийн иш мөчир) юм хум өлгөх хэц уяаны зэл (уяаны хэц), зэл татах (хэц татах), зэлэн дээр тохох (хэцэн дээр тохох).
зэлгий [нэр үг]
хулгай зэлгий (хоршоо үг) (хүний эд хөрөнгийг сэм, далдуур авах явдал).
зэллэг [нэр үг]
ургамлын зэл мэт иш зэллэг ногоо (зэллэж ургасан хөндий иштэй, цагаан цэцэгтэй нэг зүйл олон наст өвс сиймбий).
зэлэм [нэр үг]
уул ус тайх үед бургасанд уях цаасан зурвас.
зэлэн [нэр үг]
бэлэн зэлэн (хоршоо үг) (а.зэхээтэй, бэлтгэлтэй бэлэн зэлэн болгох (бэлтгэн базаах, зэхэх) б.хангалттай, элбэг дэлбэг бэлэн зэлэн юман дээр өсөх (элбэг хангалуун орчинд өсч торних).
зэм [нэр үг]
гэмт буруу үйлийн нэр гэм зэм (хоршоо үг) (а.гэм хор б.гэм буруу), зэм буруу (хоршоо үг) (алдаа дутагдал, гэм буруу).
зэм [нэр үг]
чоно араатан, хэрээ шувуунд идэгдсэн мал амьтны үлдэгдэл сэг зэм (хоршоо үг) (үхсэн мал амьтны үлдэгдэл сэг).
зэмлэгч [нэр үг]
буруу зөвийг заан гаргаж буруушаах (этгээд үг хэллэг)
зэмлэл [нэр үг]
эндэгдлийг засах буруушаах үйлийн нэр зэмлэх явдал зэмлэл авах (зэмлэл хүлээх), зэмлэл хүлээх (гаж буруу үйлээс болж хариуцлага хүлээх).
зэмлэлэг [нэр үг]
зэмлэх (үйл үг)
зэмс [нэр үг]
хүн, амьтны нарийн гэдэс мал төхөөрсөн хүн болон төхөөрсөн малын гэдэс дотрыг нь арилгаж цэвэрлэсэн хүн өөртөө авах хувь зэмс авах (төхөөрсөн идэшнээс хувь авах) махны цөвдөл зэмс өгөх (махны өвдөл цөвдөл өгөх) тоног, зэмсэг.
зэмсэг [нэр үг]
эдлэл хэрэгсэл, хэт хутга зэрэг юманд гоёмсоглон үйлдсэн зүйл толгойн зэмсэг (эхнэр хүний толгойн гоёл), хазаарын зэмсэг (хазаарын хударганы төмөрлөг чимэг), хутганы зэмсэг (хутганы чимэглэл) зэвсэг хэрэглэлийн ерөнхий нэр зэр зэмсэг (хоршоо үг) (зэр зэвсэг) хуучир. сүх.
зэмтэн [нэр үг]
гэм зэм үйлдсэн хүн гэмтэн зэмтэн (хоршоо үг) (гэм буруутай этгээд), ялтан зэмтэн (хоршоо үг) (ял зэм үйлдсэн хүн).
зэр [нэр үг]
довтлох ба хамгаалахад хэрэглэх элдэв зэвсгийн ерөнхий нэр зэр зэвсэг (хоршоо үг) (зэвсэг хэрэглэл), эр цэрэг зэр зэвсэг (цэрэг арми).
зэргэд [нэр үг]
хоорондоо тэнцүү хэмжээтэй, үл солбицох тууш хоёр шугам, параллель дэргэдэх, хоёр хажуу зэргэдийн уулс (дэргэдэх уулс).
зэргэм [нэр үг]
хэргэм зэрэг.
зэрлэгшил [нэр үг]
зэрлэгших үйлийн нэр, зэрлэгших явдал.