Нэр үг
зүйрлэгдэхүүн [нэр үг]
зүйрлэгдэх хэрэглэгдэхүүн.
зүйрлэл [нэр үг]
зүйрлэх үйлийн нэр зүйрлэсэн юм юмсыг хооронд нь төстэй байдлаар нь харьцуулж, үзэгдлийн ерөнхий шинж чанарт тулгуурлан нэгний шинжийг нөгөөд нь шилжүүлэх уран дүрслэлийн арга.
зүйрлэхүүн [нэр үг]
зүйрлэж буй хэрэглэгдэхүүн.
зүйч [нэр үг]
ямар нэгэн онол, ухааны талаар мэргэшсэн судлаач, мэргэжилтэн арга зүйч (аливаа ажлыг гүйцэтгэх дэг ёс, арга барилыг судлан сурвалжилж, тайлбарлан таниулах мэргэжилтэн), газар зүйч (газар зүйн ухааны мэргэжилтэн), ном зүйч (номын жагсаалт, номын цэсийг эмхлэн боловсруулдаг мэргэжилтэн), хэл зүйч (хэл шинжлэл)(хэлний хууль, хэлний тогтолцоог судалдаг хэл шинжлэлийн мэргэжилтэн), чанар зүйч (чанарын төвшинг тодорхойлон дүгнэх мэргэжилтэн).
зүлгүүр [нэр үг]
юмыг зүлгэж өнгөлөх хэрэглэл, өнгөлүүр модны зүлгүүр (мод зүлгэх хэрэгсэл) сойз.
зүлд [нэр үг]
алж төхөөрсөн мал, агнасан амьтны толгой, багалзуур, уушги зүрхийг үргэлж авсан нь зүлд авах (анд хамт явсан буюу замд тохиолдсон хүмүүс агнасан ангийн махнаас хувь хүртэх), зүлд болох (эцэж турах) хонин шүүсийг бэлтгэхдээ эрүү толгой, улаан цагаан хоолой, уушги зүрх, ходоодтой хамтаар сугалан гаргаж, бэлтгэн хийдэг хүндэтгэлийн зоог сүнс, сахиус, цог сүлд.
зүлд [нэр үг]
юмны гол болох зүйл, амин чухал газар гол зүлд (хоршоо үг) (гол чухал зүйл) гавьяа
зүлх [нэр үг]
том гол, голын голдрилын хамгийн гүн хэсэг.
зүлэг [нэр үг]
усархаг нам дор газар ургасан нарийн зөөлөн өвс, түүний нойтон чийгтэй хөрс газар зүлэг тарих (согоовор зэрэг өвсний үрийг цэцэрлэг, гудамжны хөрсөнд цацаж услан тордож ургуулах), зүлэг ногоо (хоршоо үг) (нуга, хөндийн чийглэг газрын өвс ургамал), зүлэг ширэгширэг зүлэг (хоршоо үг) (нуга, хөндий дагуух доворхог зүлэг), зүлэг өвс (ургамал судлал) (хөндлөн ургах үндэслэг иштэй, нарийн навч нь ёзоороосоо ургадаг, шишийн оройд боровтор өнгөтэй, эр эм цэцэг нь нэг түрүүнд хамт ургадаг, бэлчээрийн сайн өвс ширэг) хот суурин газрын ногоон байгууламжийн өвслөг хөрс зүлэг суулгах (өвс ургамалгүй халцгай газар зүлэг шилжүүлэн суулгах) зүлгийг орлуулан ашиглах хиймэл эд хиймэл зүлэг (зүлгийн бүтэц, өнгө хэлбэрийг дууриан хийсэн дэвсгэр, хиймэл хөрс) хөл бөмбөгийн талбай.
зүлэглэг [нэр үг]
зүлгэлэг цэцэг (ургамал судлал) (усанд ургадаг, урт иштэй, сайхан үнэртэй, хонгорцог навч лянхуа цэцгийн янзтай болоод жижигхэн өнгө улаавтар цагаан, өдрийн наранд усан дээгүүр дэгдэнэ, шөнө усны ёроолд орно).
зүлээ [нэр үг]
дүүжингийн оосор торгох сэнж, том модон гархи зэрэг зүйл тэрэгний арал, буулга хоёрыг холбосон сур.
зүлээ [нэр үг]
үст арьс.
зүмбэр [нэр үг]
модоор хийсэн эд юмс дээр шингэлсэн будгийн зүйлээр товойлгож тавьсан хээ угалз.
зүр [нэр үг]
зүр өвс (ургамал судлал) (нийлмэлтэн овгийн, шарилж мэт алтан шаргал сагстай, шилмүүсэрхүү ногоон навчтай, олон наст өвс боролзой).
зүрх [нэр үг]
(бие бүтэц, анатоми) хүн, амьтны цусны эргэлтийн гол эрхтэн зүрх булгилах (зүрх долгисон хөдлөх), зүрх догдлох (сэтгэл ихэд хөдлөх), зүрх дэлбэрэх (үнхэлцэг хагарах), зүрх дэлсэх (зүрх түг түг хийх), зүрх өвдөх (зүрх хөндүүрлэх, зүрхний өвчин эхлэх), зүрх өөхлөх (зүрхэнд өөхөн бүрхэвч тогтох), зүрх салганах (зүрх савлах), зүрх савлах (зүрх долгисон хөдлөх, зүрхний хойших давхцах), зүрх томрох (зүрх нь хэвийн хэмжээнээс их болох), зүрх түгших (сэтгэл санаа тавгүйтэх), зүрх хатуурах (зүрхний булчингийн судас нарийсч цус дутагдаад зүрхэнд шигдээс үүсч сорвижиж хатуурдаг эмгэг өвчин), зүрх чичрэх (зүрх савлан өвдөж дотор балартах), зүрхний тосгуур (зүрхэн доторх дээд хоёр хөндий), зүрхний ховдол (зүрхний доод талд буй зузаан ханатай хоёр хөндий), зүрхний шигдээс (анагаах ухаан) (зүрхэнд цус цочмог дутагдах өвчин), амь зүрх (хоршоо үг) (амь нас), зүрх судас (хоршоо үг) (хүн амьтны цусны эргэлтийн гол эрхтэн болоод, цус гүйх гуурс), уушги зүрх (хоршоо үг) (хүн, амьтны амьсгал, цусны жигд эргэлтийг хангах цул эрхтэн) уушги зүрх амаар гарах шахах (а.айж цочих б.ихэд аахилан амьсгаадах в.хэт цухалдах), уушги зүрх сагсайх (ихэд уурлах, бачимдах), элэг зүрх (хоршоо үг) (хүний сэтгэл санаа), элэг зүрх өмрөх (санаа сэтгэл зовж ихэд шаналах) зориг, цөс зүрх алдах (айж төвөгшөөх), зүрх бага (аймхай хулчгар), зүрх гаргах (аливаа үйлд зориг гаргах), зүрх их (айж эмээхийг үл мэдэх, шантрахгүй зоригтой), зүрх маажих (сэтгэлийг уяруулан догдлуулах, сэтгэлийг хөдөлгөх), зүрх мохох (зориг самбаа харих), зүрх муутай (аймхай, хулчгар), зүрх орох (зоригтой болох), зүрх өвдөх (санаа зовох, сэтгэл шимшрэх), зүрх зориг (хоршоо үг) (шийдэмгий байдал),
зүрхэвч [нэр үг]
хуяг нэвтлэх чанарыг сайжруулахын тулд тусгай хайлшаар хийж, сумны дотор байрлуулсан з(үйл үг)
зүрхэвч [нэр үг]
цахилгаан соронзон ороомгийн доторх гол.
зүрхэвч [нэр үг]
түргэн эгчис, догшин долгин янзтай хүн.
зүрчид [нэр үг]
эртний манж угсаатан зөрчид.
зүрчид [нэр үг]
зүрийн анчид, зүр авлагчид.