Нэр үг
зархаг [нэр үг]
халцархай арьс, илэг, сарьс.
зарц [нэр үг]
бусдын эрхшээл нөлөөний дор захирагдан зарцлагдах хүн зарц болох (зарцлагдах), зарц бүсгүй (хар бор хамаг ажлыг нугалдаг бүсгүй), айлын зарц (айлын ажлыг нь хийж өгч амьдардаг хүн), хөлсний зарц (ажлыг нь хийснийхээ төлөө хөлс авдаг зарц), боол зарц (хоршоо үг) (эзний бүрэн өмч болж, хөдөлмөр ба амь бие нь түүний мэдэлд байх хүмүүс болон аж амьдралын эрхшээлээр бусдад зарцлагдаж хүчин зүтгэдэг хүн), эрийн боол, гэрийн зарц (зүйр үг) (өөрийн гэсэн бодол санаагүй, сул дорой эмэгтэй).
зарцаа [нэр үг]
элдэв юм, мөнгө төгрөгийг зарж хэрэглэх хэрэгцээ мөнгөний зарцаа гарах (мөнгөний хэрэглээ гарах, мөнгөний зарлага гарах).
зарцуулал [нэр үг]
зарцуулах үйлийн (нэр үг)
зарч [нэр үг]
албан шийдвэр зэргийг олонд зарлаж мэдээлэх үүрэгтэй хүн ерийн зар, сураг чимээ түгээгч.
зарчим [нэр үг]
ямар нэгэн онол сургаал, шинжлэх ухаан, хууль дүрэм, хэв заншлын үндсэн зүй ёс, гол баримтлал зарчмыг дагах (үндэс сууриа дагах, зарчмыг баримтлах), зарчмын асуудал (үндсэн гол үзэл баримтлал, арга зүйн асуудал), зарчмыг баримтлах (гол үндэслэл, зүй ёсыг дагах) хүний ул суурьтай, өөрийн бодолтой, хатуу чанга дэг сахилгыг гол болгох зантай нь хуучир. хууль цааз зарчмаа барих (хуулиа дагах), цааз зарчим (хоршоо үг) (хууль, дэглэм журам).
зарь [нэр үг]
агталсан цаа буга, заарь.
зас [нэр үг]
усан боомт, усны боолтын ха(аялга)
засаа [нэр үг]
хүн, амьтны им төмс бухын засаа (бухын засаа төмс), хурганы засаа (хурганы төмс), хурганы засаа идэх (хурга зассаны дараа түүнийг чанаж иддэг зан үйл), хуцны засаа (хуцны им), төмс засаа (хоршоо үг) (эр амьтны бэлэг эрхтэн), хурган засаа (ургамал судлал) ( см өндөр ургадаг, навч өдлөг бөгөөд бор шаргал өнгөтэй, өндөг хэлбэртэй цоморлогтой олон наст өвс).
засаг [нэр үг]
хууль цааз, эрүү ял ясаг их засаг (а.үндсэн хууль б.хуучир. цэрэг, ардыг илбэн тохинуулах хуулийн нэр), засаг хууль (хоршоо үг) (засаг цааз), засаг цааз (хоршоо үг) (албан ёсны хууль цааз) улс төрийн байгуулалтыг захирч удирдах хэлбэр, түүний дээд газар засаг дарга (аймаг, нийслэл, сум, дүүрэг, баг, хорооны нутаг дэвсгэрт төрийн удирдлагыг хэрэгжүүлдэг удирдах албан тушаалтан), засаг заслал (засгийн захиран тушаах арга хэмжээ), засаг захиргаа (засгийн цааз хуулийг барьж олныг баримлан захирах газар), засаг ноён хуучир. (манж чин улсын үеийн хошуу захирагч ноён), засаг заслал (засгийн захиран тушаах арга хэмжээ), засаг суух хуучир. (төрийн мэдлийн засаг захиргааны дарга, захирагч болох), засгийн газар (төрийн гүйцэтгэх төв засаглал), ардын засаг (хувьсгалт ардын төр захиргаа), мануул засаг (эрх мэдэлгүй засгийн газар), морины засаг хуучир. (цэргийн яаралтай албан бичигт дарах тамга), хошуу засаг хуучир. (манж чин улсын үед монголын хошууг захирч байсан үе залгамжилсан ноён), нам засаг (хоршоо үг) (удирдан чиглүүлэх үүрэгтэй улс төрийн нам, төр захиргаа), засаг төр (хоршоо үг) (улс ардыг захиран удирдах байгууллага), нам засаг (хоршоо үг) (сонгуулиар олонхийн санал авсан намаас томилогдон сонгогдсон удирдах эрх бүхий дээд байгууллага) (шилжсэн утга) дээд газраас олгосон, тэтгэсэн ивгээл засаг төрийн хайр халамж (албан байгууллага, удирдлагын шагнал, урамшуулал), засаг хоол (шоронгийн хоол), засгийн шүд (ярианы үг, хэллэг) (хиймэл шүд) харилцааны цогц, сүлжээ эдийн засаг (үйлдвэрлэх хүчний хөгжлийн тухайн шатанд тохирч буй үйлдвэрлэлийн арга, үйлдвэрлэлийн харьцааны цогцос).
засаглал [нэр үг]
засаг төрийн тогтнол, засаглах явдал засаглалын хомсдол (төрийн гүйцэтгэх үйл ажиллаагаа эзэнгүйдэх, хариуцлага хомсдох үзэгдэл), засаглалын хэлбэр (төрийн дээд эрх барих тогтолцоо болон удирдлагын хэлбэр), ерөнхийлөгчийн засаглал (хууль тогтоох, гүйцэтгэх эрх мэдэл нь бие биеэсээ үл хамааран оршдог, улс орны гадаад дотоод бодлогыг чиглүүлэн удирдах хариуцлага).
засагч [нэр үг]
хуучир. засгийн эрх баригч, засаглагч засагч хуандий (засгийн эрх баригч хуандий) хуульч, зүйч эдийн засагч (санхүү, эдийн засгийн ухаанд мэргэжсэн хүн).
засагч [нэр үг]
буруудсан ташаарсан, эвдэрч гэмтсэнийг шинэчлэн сэлбэгч, нягтлан сайжруулагч алдаа засагч (алдаа залруулагч), дугуй засагч (дугуй янзлагч), үг засагч (үг ярианы алдаа бурууг сайжруулан найруулагч), хэл найруулгыг засагч (хэл найруулгын сайжруулагч), цаг засагч (цаг янзлагч, цагны эвдэрхийг сэлбэгч).
засал [нэр үг]
гоёл чимэглэл гоёл засал (гоёж чимэх үйл, чимэглэл), засал чимэгчимэг засал (хоршоо үг) (гоёл чимэг, зүүсгэл) гоёо, гоо үзэмж засалд оёх (гоёлд зориулж оёх), заслын хувцас (гоёлын хувцас) бэр болон мордож буй хүүхний хувцас хунар, эхнэр хүний дүрэм), засал хийх (намба хийх), засал зэмсэг (хоршоо үг) (а.эхнэр хүний эдлэх алт, мөнгө, сувд, шүр эдлэл б.аливаа чимэглэл болгон хэрэглэх эдлэл) жүжгийн тайзны үзэмж тайз засал (тайзан дээр жүжгийн орчныг цогцлоох) юмны тохироо, нийц уяа засал (хоршоо үг) (уралдааны морины уяа сойлгыг тааруулах арга барил, ажиллагаа).
засал [нэр үг]
монгол эмнэлэг дэх дөрвөн ерөндгийн нэг арга засал (хоршоо үг) (эм дом) эмчлэх аргын ерөнхий нэр зүү засал (тусгай зүүгээр тодорхой цэгт хатгаж эмчлэх уламжлалт арга), мэс засал (анагаах ухаан) (а.гар болон мэсээр ихэнхдээ өвчилсөн хэсгийг авч эмчлэх арга б.гар мэсээр анагаах өвчин) эмчлүүлж сувилуулсан үр дүн засал авах (эмчилгээ авах).
засал [нэр үг]
хэлбэр дүрсжүүлэл, гоёл чимэглэл засал чимэглэлийн урлаг (байшин барилгын бүтээц, хийцэд тохируулан өнгө үзэмж, гоёл чимэглэлийг тохируулах урлаг).
засалга [нэр үг]
янзлал.
засалт [нэр үг]
засах үйлийн үр дүнг заасан нэр, эвдрэл гэмтэл, эмгэг согогийг сэргээх, эргээж хэвийн болгох явц, байдал алдаа мадаг, буруу ташаарлыг залруулах үйлийн үр дүнг заасан нэр аятай таатай, цэмцгэр дэгжин болгох үйлийн үр дүнг заасан нэр үс засалт (үс янзлал).
засалч [нэр үг]
засал хийгч мэс засалч (мэс засал хийдэг хүн хагалгааны эмч).
засамж [нэр үг]
бага зэргийн засвар.