Нэр үг
зангидал [нэр үг]
зангидах үйлийн нэр зангидах явдал.
зангидлага [нэр үг]
зангидах үйлийн нэр, зангидах явдал.
зангилаа [нэр үг]
оосор бүч, утас шөрмөс зэргийн уяж залгасан газар, зангидсан уяа зангилаа тайлах (зангирсан хэсгийг гаргах), зангилааг нь гаргах (зангирсан хэсгийг задлах, ээдрээ ороолдоог нь гаргах), занги тайлдаг занги, зангилаа тайлдаг шор (зүйр үг) (аливаа хэрэг явдал, юманд арга эв, учир зүй байдаг) замын уулзвар газар, зөрлөг төмөр замын зангилаа (төмөр замын гол уулзвар, чухал зөрлөг) төв, гол, ээдрээтэй зангилаа газар (гол төвд нь орших газар), зангилаа асуудал (гол чухал асуудал), саад зангилаа (хоршоо үг) (хэрэг явдлын ээдрээ, будлиан) зохиолын үйл явдал, үндсэн зөрчлийн эх хүний сэтгэл зүрхэнд хурсан нэгэн эмзэг бодол.
зангилаас [нэр үг]
утас, сур, дээс зэргийн өөрөө зангирсан, зангидсан зангилаа зангилаасыг нь тайлах (зангилсан эрчийг султгах, тайлах).
зангилга [нэр үг]
зангилгаа.
зангилгаа [нэр үг]
зангилаас, зангилаа, зангиас.
зангираа [нэр үг]
утас, дээсний өөрөө зангирч ээдэрсэн зангиа утасны зангираа гарах (утасны занги гарах, сулрах) сэтгэл санааны бухимдлаас болж хоолой бачуурах явдал зангираа өвчин (дотор түгжрэн бачимдах өвчин), хоолойн зангираа (хоолой дээр юм тээглэх мэт бачуурах нь) (шилжсэн утга) дотор зангирах мэт тээглээс сэтгэлийн зангираа алдрах (давчидсан сэтгэл тайтгарах) малын нарийн гэдэс ороолдон ялгадас нэвтрэхгүй болох өвчин түгжрээ гэдэсний зангираа өвчин (гэдсэнд хоол тэжээлийн зүйл шингэхгүй түгжрэх өвчин) зөөхий ялгарахгүй, тос унахгүй болох үзэгдэл.
зангирал [нэр үг]
зангирч ороолдох, тээглэх явдал (шилжсэн утга) сэтгэлийн зовинол, сэтгэл санааны бухимдалт.
зангисга [нэр үг]
малгайн оройд хаддаг, товч мэт зангидсан улаан сампан зангилаа улаан зангисга хадсан малгай (улаан өнгийн сампан, жинс хадсан малгай).
зангуу [нэр үг]
(ургамал судлал) хонхор хотос, уулын хярын жалга, цав, гүвээ хоолой, газраар наалдан зэллэж ургадаг, шар цэцэгтэй жижиг хавтгай навчинцар, үр жимсэндээ хатуу том өргөстэй ургамал нохой зангуу (гол горхи, нуур усны эхээр ургадаг нэг зүйл зангуу), өргөс зангуу (хоршоо үг) (а.зарим ургамалд байдаг зүү шиг шовх үзүүртэй бяцхан хэсэг б.(шилжсэн утга) сэтгэлд сэв суулгах муу үг), зангууны үлгэр (огт бүтэхгүй юм), зангуу хэдий бяцхан боловч хөл хатгах шортой, залихай хэдий цөөн боловч гүрнийг сүйтгэх мэхтэй (зүйр үг) (муу этгээдийг цөөн гэж басч болохгүй), зангууны ноос түүж эсгий хийх (зүйр үг) (харганын ноос түүж эсгий хийх, бүтэхгүй хэцүү зүйл) хүний салж өгдөггүй, яршигтай
зангуу [нэр үг]
хөлөг онгоц, галт тэрэг зэргийг зогсоох, аргамжихаар бэлтгэсэн гинжин оосортой том төмөр соёо, дэгээ, гох бүхий хэрэгсэл зангуу төмөр (гох төмөр), зангуу хаях (усан онгоц гөх төмрөө буулгах).
зангуу [нэр үг]
(ангийн нэр томьёо) баавгай, мангис зэрэг том амьтдыг агнахад хэрэглэдэг нэгэн зүйл зэвсэг баавгай зангуу (баавгай агнах нэг зүйл хэрэгсэл) хавханд орсон амьтныг хол явахаас сэргийлж торгох, мөр гаргах гурван үзүүрт хүнд төмөр чирүүл зангуу зүүх (төмөр сөрөг зүүх) дайсны цэргийн морины хөлийг хатгуулахаар бэлтгэсэн өргөст төмөр.
зангуу [нэр үг]
зангуу товч (нэр үг) (хувцасны бие биедээ наалддаг нэгэн зүйл товч).
зангууд [нэр үг]
худалдаа, арилжаа эрхэлдэг хүн, наймаачин хятад хүн.
зангуурга [нэр үг]
мангис, илбэнх зэргийг агнахад хэрэглэх зэвсэг илбэнхийн зангуурга (илбэнх агнахад зориулсан нэг зүйл ангийн хэрэгсэл).
зангуурга [нэр үг]
ам хэтэрхий хатуу, үгээр егөмтгий, хэдэр хэрцгий байдал зангуурга байдал (ам хэл хурц ширүүн, дайрч давшилсан байдал), зангуурга зан (хэвцэг ширүүн зан), зангуурга үг (хатуу үг).
зандалга [нэр үг]
хараал, зүхэл.
зандаллага [нэр үг]
аллага, хядлага.
зандам [нэр үг]
цай сүлэх бүлүүр бүхий нарийвтар урт сав төвд оронд өргөн хэрэглэнэ, жандам зэс зандам (зэсээр хийсэн жандам сав).
зандан [нэр үг]
бүсгүй хүнтэй унтаж үзээгүй эр.