Үйл үг
эгэх [үйл үг]
хойш буцах, арагшаа ухрах эгэж ирэх (буцаж ирэх), эгэн суух (босох гэснээ больж буцан суух).
эгээнэх [үйл үг]
эргэлзэн тээнэгэлзэх.
эгээрэх [үйл үг]
горилох, хүсэх, мөрөөдөх зэрэг цол эгээрэх (зэрэг цолоо ахиулах хүсэл мөрөөдөл, горидол) ойлгох, ухамсарлах.
эгээх [үйл үг]
буцаах, ухраах гэрт нь эгээх (гэрт нь буцаах) юмны цухуйсан үзүүр мэтийг эргүүлж нугалан тогтоох хадаас эгээх (хадаасны илүү гарсан хэсгийг эргүүлж нугалан хадаж тогтоох). эд(эн) (төлөөний үг) олон хүнийг төлөөлөн заан нэрлэх үг эд маань (олон хүнийг дотночилон өөрт хамаатуулах нь), эд нар (энэ олон хүн), эд чинь (өөрт хамаагүй олон хүн).
эдгэрэх [үйл үг]
өвчин эмгэг арилах эдгэрэн гарах (өвчин эмгэг илаарьшиж эмнэлгээс гарах) хатаж гандсан өвс ургамлын дахин сэргэх мод эдгэрэх (мод дахин ургах) (шилжсэн утга) эвдэрсэн, хагалбарласан газар битүүрч бөглөрөх.
эдгэх [үйл үг]
өвчин эмгэгээс салж эрүүл болох, илаарь болох өвчин эдгэх (өвдөх шаналах зовлонгүй болох) яр шарх аних өвс ургамал дахин сэргэх.
эдлэх [үйл үг]
аливаа юмс зүйлийг ашиглах, хэрэглэх газар эдлэх (газрыг янз бүрийн зориулалтаар зүй зохистой ашиглах), гамтай эдлэх (эд зүйлээ хайр гамтай хэрэглэх), эдлэх хэрэглэхэдлэх ашиглах (хоршоо үг) (эд зүйлийг өөрийн болгож ашиглах), эдлэх гамаар болдог,
эдмэгрэх [үйл үг]
хувцас даавуу зэрэг сэмэрч урагдах хувцасны хормой эдмэгрэх (дээл хувцасны доод тал сэмэрч урагдах).
эдмэгших [үйл үг]
дээл хувцас урагдаж сэмрэх шинж орох даавуу эдмэгших (бөс даавуу хуучирч муудах, хэврэгших).
эдмэртэх [үйл үг]
зөөлөн эдлэлийн элэгдэж хэврэгших, сэмрэх эдмэртэж эхлэх (торго дурдан зэрэг зөөлөн чанарын эдээр хийсэн зүйлс хуучирч муудан урагдаж эхлэх).
эдмэрших [үйл үг]
эд бараа, хувцас хунар хэврэгшиж муудах гутал эдмэрших (гутал элэгдэж зулагнаасаа нимгэрч цоорох).
эдших [үйл үг]
эд болж боловсрох арьс эдших (ганд хийсэн арьс, шир зэргийн идээ орж хөрс нь зөөлөрч цайрах, боловсрох).
эдэргэх [үйл үг]
илжиг унаж сайварлан явах.
эдэрлэх [үйл үг]
илжиг зэрэг амьтны сайварлах.
эегүйдэх [үйл үг]
хэтэрхий эегүй болох, эегүйн учир зохисгүйдэх.
эегүйцэх [үйл үг]
ихэс дээдсийн уцаарлах, унтууцах.
эедэх [үйл үг]
цагийн байдал зөөлрөх, хүйтний эрч сулрах бороо эедэх (бороо намдах), эедэх зөөлрөх (хоршоо үг) (хүйтний эрч суларч урин цаг ирэх), эедэх аядах (хоршоо үг) (хатуу зүйл зөөлрөх, сулдах янзтай болох) намдах, зөөлрөх сулрах өвчин эедэх (өвчин илаарьших) эе эвтэй болох хүмүүс эедэх (муудалцсан хүмүүс эв эеэ олох), эедэх найралдах (хоршоо үг) (эе эвээ олох).
эелдэглэх [үйл үг]
уяхан зөөлөн зан гаргах.
эелэх [үйл үг]
хүмүүс эв эе, зүй зохисоо олох эелэх эвлэх (хоршоо үг) (хүмүүс эв түнжинтэй болох) хүнийг аргадан тойвлох, аргадах эелэх аялах (хүний зан байдлыг аргадан засах) цагийн байдал дулаарах, хүйтний эрч харих юмны үс ширхгийг эвэнд нь оруулах үс эелэх (а.үсний даахирааг гаргах б.мал амьтны арьсны үсний сорыг жигдлэн нийлүүлэх) дээл эсгэх үед торгоны хээ зэргийг нийлүүлэх.
эерсэх [үйл үг]
эерших.