Үйл үг
хэвцгийдэх [үйл үг]
хэтэрхий хэвцгий, ярдаг зан байдал гаргаж аашлах, хэвцэгдэх.
хэвцгийлэх [үйл үг]
хэвцэглэх, хэвцгий зан байдал гаргах.
хэвцгийрхэх [үйл үг]
хэвцгий зан ааш нь хөдлөх
хэвцгийрэх [үйл үг]
хэвцгий болж ирэх.
хэвцгийтэх [үйл үг]
хэвцгий зан байдал, царай гаргах.
хэвцэгдэх [үйл үг]
хэтэрхий хэвцэг болох.
хэвцэглэх [үйл үг]
хэвцэг зан гаргах, хэдэрлэх, ярдаглах, хэвцгийрхэх.
хэвшигнэх [үйл үг]
хэвд орох гутал хэвшигнэх (гутал хөлийн хэвд орох).
хэвших [үйл үг]
ямар нэгэн юманд дадаж занших, хэвшил болох амарч хэвших (алжаалаа тайлж сурах), эрт босч, орой унтаж хэвших (эрт босч, орой унтаж занших, дадах), хэвших дадахэвших занших (хоршоо үг) (дадал зуршил болох) тохиромжгүй байснаасаа зохих дүрс хэлбэрээ олж тогтох бичлэг нь хэвших (бичгийн хэлбэр нь тогтох).
хэвших [үйл үг]
шир зэрэг хатуу юмыг цохих, нүдэх, давтах, зөөлрүүлэх тариа будаа хэвших (тариа будаа нүдэх), сур хэвших (а.сурны элдүүр ханаж зөөлрөх б.сур дарж зөөлрүүлэх).
хэвшнэх [үйл үг]
хэвшиж занших, зурших, журамших нэгэнт хэвшнэсэн зүйл (нэгэнт хэвшиж зуршсан зүйл), занших хэвшнэх (хоршоо үг) (аливаа зүйл хэвшиж занших, журамших).
хэвшнэх [үйл үг]
юмны аяндаа зөөлрөх, зүгшрэх, эвээ олох эсгий оймс гуталдаа хэвшнэх (монгол гутлын эсгий оймс аяндаа зөөлрөн, гутлынхаа хэвд орох).
хэвшрэх [үйл үг]
хэвшиж ирэх, юмны эвдээ орж зүгшрэх.
хэвэглэх [үйл үг]
хэвгийг нь арилгах, цайлгах будаа хэвэглэх (будааг хальснаас нь салгах), тариа хэвэглэх (тарианы хальсыг цайлгах, цэвэрлэх).
хэвэх [үйл үг]
зарим мал амьтан идсэн өвсөө дахин дахин зажилж жижиглэх (шилжсэн утга) удаанаар идэх хоолоо хэвэх (хоолоо удаанаар зажлан идэх), идэх хэвэх (хоршоо үг) (хоол болгон хэрэглэх).
хэгдийх [үйл үг]
адгуус амьны сээрээ босгон агсайж зогсох (шилжсэн утга) багачууд хүүхдийн, том хүний дүр байдал үзүүлэх гэж оролдох.
хэгжих [үйл үг]
(ярианы үг, хэллэг) юмыг нарийвчлан хайж эрэх, нэгжих (шилжсэн утга) хулгайч, дайсны буруулан зугтах дайсан хэгжих (дайсан буруулан зугтах), хулгайч хэгжих (хулгайч зугтах).
хэгжүүрхэх [үйл үг]
хэгжүүн зан ааш гаргах, мөчөөрхөх.
хэгжүүрэх [үйл үг]
хэгжүүн загнах, хэгжүүн зан ааш гаргах, мөчөөрхөх.
хэгзгэрдэх [үйл үг]
хэтэрхий адайр хэвцэг зантай болох.