Үйл үг
хуучих [үйл үг]
юмыг байн байн хуулах, олон юмыг хуулах хучлагыг нь хуучих (хучлагыг нь байн байн хуулах), газрын хөрс хуучих (газрын хөрсийг байн байн хуулах, онгилох) аливаа юмны хальсыг нимгэн авах учир начиргүй ярих.
хуучлах [үйл үг]
хууч хөөрөх, хууч ярих хөгшчүүл хуучлах (хөгшчүүл хууч хөөрөх, ярих) (шилжсэн утга) архаг хуучин дахих.
хуучрах [үйл үг]
өдөр хоног өнгөрч юмны шинж чанар хувирч хуучин болох хуучирч үнгэгдэх (эд зүйл удаж үнгэгдэх), хуучирсан үг хэллэг (хэл шинжлэл)(идэвхтэй хэрэглэгдэхээ больсон үг хэллэг), будаг нь хуучрах (будаг нь гандаж мэдэгдэхгүй болох), дээл хуучрах (дээл хуучин болох), хоол хуучрах (хийсэн хоол удаж муудах) цаг хугацаа удаж улирах цаг үе хуучрах (цаг хугацаа улирах) орчин үеийн байдалд тохирохгүй болох хувцасны янз хуучрах (хувцасны хийц маяг нь орчин үедээ тохирахгүй болох, хоцрогдох).
хухрах [үйл үг]
идээ ундааны зүйл хухан амттай болох тос хухрах (тос хухан амттай болох).
хухтнах [үйл үг]
уур хилэн төрж, дотроо уурлан дуугаа хурааж, унтууцан аашлах.
хуцах [үйл үг]
нохой,үнэг, хярс зэрэг амьтны хав хав гэж дуугарах боорлон хуцах (нохой, амьтныг хоргоон хуцах), гааран хуцах (улам давран хуцах), гаслан хуцах (нохойн зодуулж, шаналсанаас болж ган ган хуцах), гиншин хуцах (аман дотроо сулхан хуцах), гэнгэнэн хуцах (зөөлөн дорой дуугаар үргэлжлэн хуцах), нохой хуцах (нохой хав хав гэж дуугарах), улин хуцах (нохой зэрэг амьтан удаанаар гэнгэнэн хуцах), улин хуцах нохойн аюул, уйлан хэлэх эхнэрийн аюул (зүйр үг) (эмэгтэй хүний эрх танхи нь хэтэрвэл хэцүү) (муушаасан утга) дэмий ярих, донгосох.
хуцдах [үйл үг]
хуц хөөх хуц дууриаж дарвих.
хуцсах [үйл үг]
эм хонь хонин дээр харайлах.
хуцтах [үйл үг]
хуц биш эр хонь, хуцан хурга зэрэг ороо нь орсон хуцыг дууриаж бие бие дээрээ болон өөр хонин дээр цоройж харайлах эр хонь хуцтах (эр хонь, ороо нь орсон хуц шиг авирлах), хуцан хурга хуцтах (засаагүй эр хурга хуц шиг авир гаргах).
хучааслах [үйл үг]
хучиж бүрхэх, хучаасаар хучих аргал түлшээ хучааслах (аргал түлшээ хучлагаар бүтээх).
хучих [үйл үг]
хүн унтах, хэвтэхдээ биеэ юмаар дулаалан бүтээх, хулдах бүтээлгээр хучих (бүтээлгээр биеэ дулаалан бүтээх, хулдах), дээл өрөөлдөж хучих (дээлийн дотоод хормойгоор хөлөө, гадаад хормойгоор дээд биеэ хучих), дээлийг захалж хучих (дээлийг өмсдөг байдлаар нь хучих), хөл хучих (а.хөлийг дулаалж хулдах б.(шилжсэн утга) асран бөөцийлөх) халхлах хамгаалах зорилгоор битүү бүтээж бүрхэх аргалаа хучих (аргалаа юмаар бүтээх), өвсөөр хучих (өвсөөр бүтээх), шороогоор хучих (шороогоор бүрхэх), өөхөнд хучсан бөөр шиг (эрх танхи, эрх дураараа) бүрхэх цас хучих (цас бүрхэх).
хуяглагдах [үйл үг]
хуягтай болох өвч хуяглагдах (бүрэн хуягтай болох).
хуяглах [үйл үг]
хуяг дуулгаа өмсөх хувцаслахдаа удаан бөгөөд маягтайг егөөдөн хэлэх үг (шилжсэн утга) зарим амьтны, биеийнхээ гадуур хуяг мэт юмтай болох гахай хуяглах (нэгдүгээр сарын сүүлчээр, бодон гахай орооныхоо үед мэгж эрж, их явснаас халууцаж, харз усанд орж сэрүүцэн, хайрган дээр хэвтэж, бүх бие нь элс шороогоор өвч хучигдах) зарим юманд ган, болд мэтээр бэхлээс хийх.
хуяглах [үйл үг]
ялт хүнийг сахиж сэргийлэх, харгалзах.
хуялтах [үйл үг]
хуял, садар самуун, аальгүй сэртэн зан гаргах. хуялч(ин) (нэр үг) өнгөнд шунасан, садар самуун хүн.
хуянтах [үйл үг]
хуян өвчтэй болох.
хүгдгэнэх [үйл үг]
хүгдгэр хүн, амьтны үргэлжлэн хөдлөх.
хүгдгэрдэх [үйл үг]
хэтэрхий бөгтөр, хүгдгэр болох.
хүгдийх [үйл үг]
хүгдгэр болох, бөгтийх цээж нь хүгдийх (цээж нь овойж бөгтийх).
хүгдлэх [үйл үг]
огцом татах.