Үйл үг
хагсрах [үйл үг]
хавсарга тавин шороогоор шуурах.
хагтах [үйл үг]
хир буртаг, хог шороо дагшран суух, хаг ургах мод хагтах (модонд хаг ургах), чулуу хагтах (чулуунд хаг ургах) хагтай болох толгой хагтах (толгой хагтай болох).
хагших [үйл үг]
хагтай болж ирэх, хагтах шинжтэй болох хүүхдийн үс хагших (хүүхдийн үс хагтах шинжтэй болох).
хагших [үйл үг]
бүргэд шувууны таг таг хийж дуугарах, тагших бүргэд хагших (бүргэд дуугарах), хагших тагших (хоршоо үг) (бүргэд дуугарах).
хагших [үйл үг]
хоолойд торсон цэрийг амьсгалын хүчээр хүчтэй хахирч гаргах хахирах
хагших [үйл үг]
малын ихэс гарах, хаг нь гарах.
хагшрах [үйл үг]
хагтай болох, хагших шарх, түүхий хатаж, илааршин эдгэх ус шавхай агшиж хатах.
хагшууртах [үйл үг]
хагшуур ханиад хүрэх. хад(ан) (нэр үг) уул нуруунд байх асар том ургаа чулуу хадан агуй (хадан доторх хөндий зай), хадан хавцгай (эгц өндөр элгэн хад, хадан хясаа бүхий газар), хадан хошуу (уулын шувтрах хадан үзүүр), хадны давс (далай тэнгисийн ус ширгэснээс дэлхийн цардсанд давхарга болж тогтсон давс), хадны дууриан (уул хаданд мөргөж эргэж сонсогдох цуурай), хадны зураг (агуйн хана, хад, чулуунд зосоор зурсан, хонхойлгон сийлсэн хуучин чулуун зэвсгийн доод үеэс дундад зуун хүртэлх үед хамаарах эртний дүрс зураг), хадны мангаа (хүүхдийг хууран айлгаж хэлэх үг), хадны хаг (хаданд наалдаж ургасан өнгөр мэт зүйл), хадны хайлмал (нэгэн зүйл бодос, барагшин), хад асгаасга хад (хоршоо үг) (уул нурууны чулуурхаг газраас булгарч нурсан хэсэг), хад чулуу (хоршоо үг) (чулуурхаг хад цохио), хад бартаа (хоршоо үг) (зорчих замд тохиолдох хад чулуун саад), хад цохио (хоршоо үг) (том том хадан чулуутай газар), уул хад (хоршоо үг) (уул болон чулуун гарш), хадны цуурай (шиг) (хөнгөн хийсвэр, хүний хэлсэн хийснээр даган дуурайх), хадан гэр ойртоххадан гэрт гарах (нас өндөр болох, үхэх цаг ойртох), хадан гэртээ очиххадан гэртээ харих (нас барах, үхэх), хад мөргөх (хэрэг явдал мухардах, аргагүйдэх), өндгөөр хад цохих (бүтэхгүй, биелэгдэхгүй юм мөрөөдөх, хийхийг санаархах), хад мөргөсөн ишгэн толгой (зүйр үг) (хэрээ мэдэхгүй аашилж байгаад хохирсон этгээд), хад сайтын үнэг бардам, хадам сайтын хүргэн бардам (зүйр үг) (бусдын хүчинд дулдуйдан ихэрхэх), хаданд яваа үнэгийг хараад, хар хурган малгайгаа тайлж хаях (гэх шиг) (зүйр үг) (өрөөлийн юмыг хараад өөрийнхийг голж, өөрийн юм ч үгүй, өрөөлийн юм ч үгүй болох), хадны болжмор (амьтан судлал) (чандрын өнгө хятруу бялзуухайгаас баахан өөр, уул хадны ан завсарт үүрээ засдаг болжмор), хадны гүрвэл (амьтан судлал) (хадан хайрга газар орших нэгэн зүйл гүрвэл), хадны харагчин (амьтан судлал) (толгой бие нь ногоовторхон, хөмсөг их, ихэд жиргэдэг нэгэн зүйл бялзуухай), хадан өвс (ургамал судлал) (хаданд ургадаг нэгэн зүйл өвс), хадан хайлс (ургамал судлал) (цайвар хүрэн холтостой, хөрөөн шүдэт навчтай, цэцэг нь навч гарахаас өмнө дэлгэрдэг, зууван хавтгай жимстэй, тураг мод),
хадаалах [үйл үг]
гол ус хөлдөж хүн, амьтан явж болохуйц болох, хадаа тогтох гол хадаалах (гол мөстөн хадаа бий болох).
хадаасдах [үйл үг]
хадаас хэт олноор хадсанаас тохиромжгүй болох.
хадааслах [үйл үг]
хадаасаар бэхлэн хадах мод хадааслах (модыг хадаасаар бэхлэх, тогтоох), хулс хадааслах (хулсыг хадаасаар бэхлэх) (шилжсэн утга) хүн, амьтныг явуулахгүй хойш татах, гадаслах.
хадааслах [үйл үг]
албанд дутаж болох зүйлийг илүү бэлдэх, нөөцлөх.
хадаасрах [үйл үг]
мод зэрэг хатуу зүйл хадаас мэт болох мод хадаасрах (мод хатуурах).
хадааших [үйл үг]
хүний сэтгэлд тогтон хоногших.
хадаашрах [үйл үг]
сэтгэлд хоногшин тогтох шинж орох сэтгэлд хадаашрах (сэтгэлд хоногших шинж орох), бодолд хадаашрах (бодолд хадаатай байх шинжтэй болох).
хадамлах [үйл үг]
охиноо хадамд гаргах хадмындаа айлчлах.
хадамнах хуучир. [үйл үг]
хадамд гарах нөхрийн гэр бүлийнхний аман цээрийг сахих, биелүүлэх.
хадамсах [үйл үг]
хадамдаа элгэмсэх хадамсах төрхөмсөх (хоршоо үг) (хадамдаа болон ураг төрөлдөө элгэмсэх, хадмынхнаа ойр дотно үзэх).
хадамчлах [үйл үг]
хүргэн болон бэр хадамдаа айлчлах.
хадангарах [үйл үг]
сэтгэл санаанд хоногших.