Хоршоо үг
хэв үлгэр [хоршоо үг]
(амьд бодосын дүрсийг эвдэлгүй тусгай аргаар хадгалсан үзүүлэн таниулах үлгэр дүрс, загвар), хэв хэлбэр (хоршоо үг) (янз төрх), хэв шинж (хоршоо үг) (янз байдал), хэв шинжийг нь гаргах (нийтлэг дүр байдлыг нь гаргах, олж бичих), хэв янз (хоршоо үг) (хэлбэр дүрс), хэв шинж (хоршоо үг) (нэгэн төрлийн ижил төстэй шинж чанартай бүлэг зүйлс), хэв шинжит дүр уран зох. (нийгэмд эзэлж буй хүмүүсийн аж амьдрал, тэмцэл, тэдгээрийн ангийн ялгаа, байр суурийн онцлогийг урлаг, уран зохиолд тусгасан нийтлэг дүр), хөрсний хэв шинж (газрын хөрсний тогтоц байдал), хэв жигд бол бичиг сайхан, хэл нь цэгц бол яриа сайхан (зүйр үг) (үгээ оновчтой сонгож зөв сайхан ярьж сурах хэрэгтэй).
хэвлэл [хоршоо үг]
(олон нийтэд мэдээ, мэдээллийг хүргэх, дамжуулах зорилгоор гаргаж буй хэвлэмэл материал), хэвлэл нийтлэл (хоршоо үг) (а.хэвлэн нийтэлсэн бүхий л зүйл б.(хэвлэлийн нэр томьёо.) нийтлэх ажил эрхэлдэг албан байгууллага) хэвлэн гаргах ажлыг хариуцах газар хэвлэлийн газар (ном, сонин, сэтгүүл, зурагт хуудас зэргийн эхийг бэлтгэж хэвлүүлдэг газар), хэвлэлийн бар (хэвлэлийн бүх төрлийн бүтэгдэхүүнийг хувилж, олшруулахад зориулсан өрдөс юмуу цутгамал хавтан, бортого гэх мэт хэлбэртэй зүйл), хэвлэлийн будаг (хэвлэлийн үйлдвэрийн үндсэн гол материаллын нэг нунтаг болон холбогч бодосын нэгэн жигдийн хольц), хэвлэлийн машин (ном, хэвлэл (хэвлэлийн нэр томьёо.)эд хэрэглэх тоног төхөөрөмж), хэвлэлийн бага хурал (аливаа нэг үйл явдлын талаар хэвлэл мэдээллийн ажилтнуудад найдвартай эх сурвалжаас үнэн зөв мэдээлэл өгөх зорилготой хурал), хэвлэлийн цаас (хэвлэлийн үйлдвэрийн барнаас дардас гаргаж хувилан олшруулахад зориулсан үндсэн материал).
хэгзгэр [хоршоо үг]
(үл тоомсорлосон, адайр хэвцэг зан).
хэл [хоршоо үг]
(хүний өгүүлэх эрхтэн болон түүний орших хөндий), хэл амаа долоох (хүүхэд, амьтан зэргийн идэх уухыг хүсэж тэсгэл алдах), хэл халтирах (а.буруу хазгай хэлэх б.хэлэх ёсгүй үгийг хэлж гэндэх), хэлээ хазах (а.хүүхэд эрхлэх б.хэлэх гэсэн зүйлээ хэлмээр санагдавч биеэ барьж дуугүй болох, дутуу хэлээд дуугүй болох), хэлнийхээ загатнааг гаргах (хэрэлдэх), хэлээ татах (хэрэлдэж маргалдахаа болих) хэлээ хөндлөн зуух (биеэ барьж юм ярихгүй байх), хэлэн дээр нь чихэр тавьж, шилэн дээр нь хутга тавих (зүйр үг) (хүнийг далдуур хорлох), хэл хэдий хурц боловч завжаа цоолж чадахгүй, нүд хэдий гэгээн боловч духаа олж үзэхгүй (цэцэн үг) (чадахгүй зүйлийг яах ч аргагүй).
хэлэлцээ [хоршоо үг]
(зөвшилцөө) хүмүүсийн ямар нэгэн асуудлыг үнэлэн ярилцах явдал олны хэлэлцээг сонсох (олны ярилцахыг сонсох) болзоо нэгэнт тохиролцсон яриа хэлэлцээ хийх (а.хэлэлцээ болох б.ямар нэгэн үйл ажлыг гүйцэтгэх тухай харилцан тохиролцох).
хэм гам [хоршоо үг]
(ариг гам).
хэншүү хярвас [хоршоо үг]
(мах, тос, арьс ноосны шарсан, шатсан үнэр).
хэргэм [хоршоо үг]
(цол зэрэг, угсаа залгамж), цол хэргэм (хоршоо үг) (хэргэм зэрэг).
хэргэм зэрэг [хоршоо үг]
(а.хуучир. ноёд түшмэдэд олгодог байсан цол б.зэрэг тушаал), үе
хэрэглэгдэхүүн [хоршоо үг]
(аливаа зүйлийг хийхэд шаардагдах эд зүйл, баримт).
хэсэх тэнэх [хоршоо үг]
(энд тэнд зорилгогүй хэсүүчлэх, тэнэх) зориуд очих, үзэх анги хороодоор хэсэх (цэргийн анги хороодоор) зориуд очих.
хээр тал [хоршоо үг]
(тэгш уудам газар), хээр хөдөө (хоршоо үг) (эзгүй газар), хээрийн хүнд хээгүй,
хялбар [хоршоо үг]
(а.хямд төсөр б.үйл ажлын амар, хөнгөн, энгийн) хийх үйлдэх зүйлийн хөнгөн хялбарыг нь хямд хийх (ажил үйлийг хөнгөн хялбар хийх).
хянамгай [хоршоо үг]
(нягт нямбай, болгоомжтой) төлөв томоотой хичээнгүй хүн (нягт нямбай, төлөв томоотой хүн).
хянамж болгоомж [хоршоо үг]
(юмыг сайтар хянан болгоомжлох нь).
цагаа [хоршоо үг]
(буцалгаж шүүсэн аарц), идээ цагаа (хоршоо үг) (цагаан идээ), сүү цагаа (хоршоо үг) (сүү болон түүгээр хийх идээ), цагаа тасрах (идэх юмгүй болох).
цагаалга [хоршоо үг]
(цагаалахад хэрэглэх идээ будаа).
цайз [хоршоо үг]
(хэрэм болон бэхлэлт) шилтгээн, хот цайз байгуулах (шилтгээн барих), цайз шилтгээн (хоршоо үг) (шилтгээн, хот).
цалгар назгай [хоршоо үг]
(ажил хэрэгт идэвхигүй хөшүүн хойрго байдал) сэрэмжгүй, хөнгөн хуумгай, залхуу хойрго цалгар задгай (хоршоо үг) (хөнгөн хуумгай байдал), цалгар хойрго (хоршоо үг) (ажилд хэрэгт залхуу, нямбай биш байдал).
царай дүр [хоршоо үг]
(нүүр төрх), царай зүс (хоршоо үг) (нүүрний өнгө зүс), царай дарах (өмссөн хувцас зэрэг нь хүний байдлыг гутаах), царай гаргах (дүр үзүүлэх, байдал гаргах), царай орох (бие тэнхэрч засрах, сайжрах), царай өгөх (нүүр өгөх) учрах хүний царай харах (а.хүнтэй уулзаж учрах б.(шилжсэн утга) бусдын эрхшээлд байх) (шилжсэн утга) аливаа үйл, юмны байдал төлөв тэнгэрийн царай ч өөдлөхгүй нь (ярианы үг, хэллэг) (тэнгэрийн байдал ч сайжрахгүй нь), уруу царайлж, уутан магнайлах (уруу дорой байдал гаргах), ухна царайлах (уруу царайлах, унхиагүй байх), цай ч үгүй, царай ч үгүй (а.юу ч байхгүй, хоосон б.таагүй байдалтай).