Нэр үг
шарваан [нэр үг]
шарван .
шарваан [нэр үг]
урваан шарваан (хоршоо үг) (үнэнч бус байдал).
шарвалт [нэр үг]
урвалт шарвалт (хоршоо үг) (үнэнч бус тогтворгүй зан ааш).
шарвамтгай [нэр үг]
урвамтгай шарвамтгай (хоршоо үг) (урваж шарвах нь их).
шарван [нэр үг]
ширва(ангийн нэр томьёо)
шарвигүй [нэр үг]
арви шарвигүй (хоршоо үг) (а.туйлын арви муутай. б.гамгүй, хямгагүй хэрэглэх байдал).
шарвин [нэр үг]
шингэвтэр зуурсан гурилыг тостой халуун тогоонд хийж, нимгэлэн тарааж хайрсан идээ шарвин хийх (шарвин бинг тосонд болгох).
шаргагчин [нэр үг]
шаргачин.
шаргадас [нэр үг]
өөх тосны түлэгдсэн шаар.
шаргалж [нэр үг]
шаргалж бялзуухай (амьтан судлал) (нэг зүйл бялзуухай).
шаргиа [нэр үг]
юм шаргих үйлийн нэр усны шаргиа (голын ус харгин урсах нь).
шаргиан [нэр үг]
гол горхиноос үргэлжлэн шар шар гэх чимээ голын шаргиан голын (голын шаргих чимээ).
шаржигнаан [нэр үг]
шаржигнах үйлийн (нэр үг)
шарз [нэр үг]
арз архийг нэрж гаргасан архи.
шарз [нэр үг]
таван цулаар хийсэн нэг зүйл идээ.
шарзан [нэр үг]
хярз(ангийн нэр томьёо)
шариг [нэр үг]
хатааж нүдээд үйрмэг, сэвсгэр болгосон мах.
шарид хуучир. [нэр үг]
лалын шашны жаяг дэглэмийн цогц шударга хууль хэмээсэн утга бүхий араб үг, монгол хэлнээ тушаал биелүүлэх гэсэн утгаар хэрэглэгдэж байжээ.
шарил [нэр үг]
бурхан шигмуний цогцсыг хайлуулсны хойно чандар дээр нь тодорсон сувд шиг гэрэлтэй толбо хутагт хувилгаадын чандраас гарах шар толбо (хуучир.) хүндэтгэвэл зохих хүний хүүр хүүрийн хүндэтгэл шарил бүтээх (шарилыг засч хэвийн байдалд хатаах), шарил засах (оршуулах нүхний баруун талд шарилаа дэвсгэр дээр буулган, толгойг газрын өөд чиглүүлэн байрлуулж, салах ёс хийх, хөдөөлүүлэх ёсны нэгэн зан үйл), шарил тавих газар (хүний хүүр оршуулах газар), шарил тайлах (жанч халах, лам хүний үхэх), шарил хайлах (шарил шатаах), шарил чандарлах газар (цогцсыг хайлуулан шатааж, оршуулах зан үйлийг явуулах үйлчилгээний газар), шарил чандарлах үйлчилгээ (өндөр температурт талийгаачийн цогцсыг хайлуулан шатааж оршуулах зан үйл), гурван шарил (номын биеийн шарил, үс гэзэгний шарил, биеийн шарил), булш шарил (хоршоо үг) (хүндэтгэлт дээдсийн оршуулга).
шарилж [нэр үг]
(ургамал судлал) голгэсэртэн овгийн нэг төрлийн ургамлын ерөнхий нэр, бор шарилж, морин шарилж, өмхий шарилж, хонин шарилж, цагаан шарилж, ямаан шарилж гэхчилэн төрөл зүйл олон хамба шарилж (ургамал судлал) (ойт хээр болон тайгын бүсэд, сийрэг ой модны захаар ургадаг, нийлмэл цэцгийн язгуурт багтах дугуй том цэцэгтэй, олон наст өвс, эмнэлэгт хэрэглэнэ, цагаалзай тунхуу), шарилж сойх (ургамал судлал) (навчны ар тал цагаавтархан, иш шулуун, шарилжийн нэгэн зүйл, эмнэлэгт хэрэглэнэ монгол шарилж) гол төлөв бууцархаг газраар ургадаг хогийн ургамал хашаан доторх шарилж (хашаан доторх хогийн ургамал), шарилж шатаах (хогийн ургамал шатаан устгах), лууль шарилж (хоршоо үг) (хогийн ургамал), өвс шарилж (хоршоо үг) (өвс ногоо, хогийн ургамал).