Нэр үг
хулдаас [нэр үг]
элдэв эд хэрэглэлийг өнгөлөн бүрхэх, ус чийгнээс хамгаалахад зориулсан эд ширээний хулдаас (ширээн дээр тавих хулдаас), хулдаасан бар хуучир. (хулдаасан дээр товойлгож сийлсэн дүрс).
хулиг [нэр үг]
улиг хулиг (хоршоо үг) (улиг болсон зүйл).
хулмас [нэр үг]
зарим хүний суганы булчирхайнаас гарах гажуу этгээд ү(нэр үг)
хулсч [нэр үг]
хулстай газар байгч, оршин суугч хулсч шувуу (хулстай газар оршин амьдрагч шувуу).
хулт [нэр үг]
хулт бялзуухай (амьтан судлал) (толгойдоо дугариглан ургасан цагаан чандартай, нэг зүйл шувуу), хулт загас (амьтан судлал) (биеэр том нэг зүйл загас).
хултан [нэр үг]
хултан халтан (хоршоо үг) (а.амьтны сандарч зайлахын байдал хултан халтан хийх (амьтны сандарч зайлах, завдах байдал гаргах), б.халтар хултар в.юмны өнгө будаг ховхорсон байдал).
хултар [нэр үг]
халтар хултар (хоршоо үг) (а.алаг цоог, энд тэнд халтар хултар угаах (алаг цоог угаах), б.(шилжсэн утга) хааш яаш, хагас дутуу халтар хултар хийх (хагас дутуу хийх).
хулуу [нэр үг]
хүн, малын хөлд бэртэнгэ, шар ус хурснаас тогтсон булцуу хулуу босох (хуян өвчин хөдлөх), хулуу суух (хулуу тогтох), хулуу тархах (а.бага зэргийн хөдөлгөөн хийж боссон хулуугаа намдаах б.(ёгт нэр, ёгтлол) бусдад зодуулах), хулуу тогтох (хулуу өвчний архагтай болох), хулуу хөдлөх (хулуу өвчин нь үрэвсэх, дахин сэдрэх), хулуу хуян (хоршоо үг) (хүн, амьтны биед цусны шингэн хуралдан тогтсон өвчин булцуу), хулуу шар ус (хоршоо үг) (булцуу, хуян).
хулуучин [нэр үг]
эзгүй болон сэрэмжгүй үеэр далимдуулагч.
хулхи [нэр үг]
амьтны чихний хэнгэрэг хулхи нь цоорох (хэнгэрэг нь цоорох), хулхиар нь буудах (хэнгэргээр нь буудах), хулхи нь буух (а.уруу царайлах б.(шилжсэн утга) омог нь буурах, урам нь хугарах) чихний дотор хуралдсан хаг мэт наалдаа юм, хулга хулхи ухах (чихэн дотор хуралдсан хаг мэт наадааг ухаж гаргах) (шилжсэн утга) чанар муу, хуурамч хулхи архи (хуурамчаар үйлдвэрлэсэн, чанар муу архи), хулхи бараа (тодорхой нэг үйлдвэрийн шошгыг ашиглаж, хуурамчаар үйлдвэрлэсэн чанар муутай бараа).
хум [нэр үг]
ум хум (хоршоо үг) (а.маанийн зургаан үсгийн эхний ба сүүлчийнх нь б.(шилжсэн утга) яаран сандран ум хум гүйх (яаран сандран гүйх), ум хумгүй (маш яаруу, сандруу), хам хум
хум хуучир. [нэр үг]
элс хумаг.
хумаг [нэр үг]
нарийн элс, сул шороо хумаг алт (байгалийн элсэн дотор холилдон байж байдаг жижиг алт шороон алт), алтан хумаг (юм будахад зориулж хийсэн, алт мэт өнгөтэй нунтаг) өвс, үс зэргийн хог хог хумаг (хоршоо үг) (жижиг хог хаягдал юм), шороо хумаг
хумалзар [нэр үг]
чихний хумалзар.
хумиа [нэр үг]
хумих үйлийн (нэр үг)
хумслагч [нэр үг]
хумслах үйлийн эзэн.
хумх [нэр үг]
(шашны нэр томьёо) алт, мөнгө, зэс гууль тэргүүтнээр хийсэн их төлөв амсар нь цухал, ёроол нь уужим хэлбэртэй рашаан агуулах, цорго бүхий сав, бумбатай ойролцоо, найман тахилын нэг (шашны нэр томьёо) лам нарын бумбатай рашааныг цацах, тогосын өдний гуурстай талыг углах гэр үсэн бийрийн дугтуй (зурхай судлал, зурхайн ухаан) хумхын орд (гэр) хумх орд (шар замын бүсийн одны орд) зааны толгой хумхаа өвчин.
хумхат [нэр үг]
хумхат цан хөгжим. (цангийн адил бөгөөд их, багаараа пял мэт хэмжээтэй бяцхан цан).
хумхи [нэр үг]
нүдэнд үл өртөх бичил биетэн хумхийн тоос (нарны гэрлийн туяанд үзэгдэх, агаарт дэгдэж байгаа нарийн тоос), нарийн хумхи (маш жижиг, нүдэнд үл үзэгдэм наанги тоос шороо), давсхаг хумхи (гуулийг хайлуулан цутгахад хэрэглэх бодос), хумхи бохио (амьтан судлал) (нугасныхан овгийн нэгэн төрөл шувуу), алтан хумхи (ургамал судлал) (ороомог цэцгийн адил хэлтэс дан, өнгө улбалзан нүд эрээлжлүүлдэг нэг зүйл цэцэг).
хумхч [нэр үг]
хумх сав хийдэг мэргэжилтэй хүн.