Нэр үг
хуруу [нэр үг]
тоононы уньтай хэлхэлдэж байгаа жижиг мод тоононы хуруу (сархинаган тооныг уньтай холбох чигжээс мод). хуруувч(ин) (нэр үг) юм оёход, зүүг жийрэглэн түлхэх хэрэглэл, хуруунд углах зүйл хуруувч хийх (хуруундаа жийргэвч хийх), булигаар хуруувч (булигаараар хийсэн хуруувч), төмөр хуруувч (төмрөөр хийсэн хуруувч), хуруувчин цэцэг (ургамал судлал) (нэгэн төрлийн өвслөг ургамал, навчийг нь, зүрхний өвчин эмчлэхэд хэрэглэнэ) (шилжсэн утга) маш жижиг хуруувчин чинээн хундагатай (маш жижиг хундаганд хийсэн).
хурууд [нэр үг]
шахсан аарцыг хэсэглэн зүсэж хатаасан том ааруул хурууд тавих (а.хуруудыг ааруулын дэлгэц дээр хатаах б.хуруудыг саванд хийж тавих), хурууд хэлхэх (хуруудыг утсаар хэлхэн хатаах), ааруул хурууд (хоршоо үг) (шахсан аарцыг хэсэглэн зүсэж, хэвд оруулан хатаасан том жижиг янз бүрийн ааруул).
хурцатгал [нэр үг]
хурцатгах үйлийн (нэр үг)
хурцдал [нэр үг]
хурцдах үйлийн (нэр үг)
хурьсага [нэр үг]
хурганы арьс.
хурьцал [нэр үг]
хурьцах үйлийн нэр хурьцал үйлдэх (бэлгийн ажил хийх) хуучир. шунал, тачаал бэлгийн харилцаа, мэдрэмж, ханамж, дур хурьцал буурах (бэлгийн дур хүсэл буурах), хурьцал муудах (бэлгийн дур ханамж муу болох), хурьцал тачаал (хоршоо үг) (бэлгийн харилцаа, дур).
хус [нэр үг]
идээ жимс хийх нэг зүйл сав багвар.
хус [нэр үг]
хус чулуу (эрдэс судлал) (цайвар өнгөтэй, чанар маш зөөлөн нэг зүйл эрдэс чу лууны нэр хус чулууны нунтгийг цаас, эмийн үйлдвэрт өргөн хэрэглэнэ).
хусам [нэр үг]
сүү зэрэг идээний зүйлийг хөөрүүлэх, буцалгахад тогооны ёроолд түлэгдэж наалдсан зүйл сүүний хусам (сүү хөөрүүлэхэд тогооны ёроолд наалдаж үлдсэн хэсэг), тогооны хусам (ямар нэг идээ, хоол чанаснаас тогооны ёроолд наалдсан зүйл), хар хусам (түлэгдэж хар өнгөтэй болсон хусам), хусмаа чамласан хүүхэд шиг (голомтгой) (шилжсэн утга) үлдэгдэл, нөөц юм хусамтай айл (юмтай, хур юм сайтай айл) (шилжсэн утга) мууг нь дуудаж уурлуулах хусам малтах (мууг нь дуудаж, уурыг хөдөлгөж хэлэх).
хусандай [нэр үг]
хусан ойд ургадаг, элгэндээ зүүгээр шивсэн мэт нүхтэй, нэгэн зүйл малгайт мөөг.
хусвар [нэр үг]
зоргодос, харуулдас.
хусдас [нэр үг]
хусвар.
хуслуур [нэр үг]
хус модны дурс, үйс.
хусуур [нэр үг]
хусах багаж хэрэгсэл тогооны хусуур (тогоо хусах хэрэгсэл) морь малын хөлсийг арилгах эвэр, хулс зэргээр хийсэн хутга мэт хэлбэртэй юм зандан хусуур (зандан модоор хийсэн морины хөлс арилгах зүйл), морины хусуур (хоёр талдаа мөлгөр иртэй, морины хөлс арилгах, хавтгай нимгэн хэрэглэл), хусуур сойз (хоршоо үг) (морь малын хөлсийг хусах, юмны хог тоосыг цэвэрлэх хэрэгсэл) сав суулганд хийсэн, үр тариа зэрэг үйрмэг зүйлийг яндах, дүүргэн тэгшлэхэд хэрэглэдэг нарийн хавтгай мод будаа тарианы хусуур (саванд дүүргэсэн будаа тариаг тэгшлэх, нарийн хавтгай мод), хусуур хэл (нялцгай биетний амны хөндий дэх нарийн араа бүхий тууз хэлбэрт эрхтэн) (шилжсэн утга) бусдыг мөлжимтгий, хонжооч зан хусуур хүн (бусдыг хонжих, мөлжих зантай хүн).
хусуурчин хуучир. [нэр үг]
үр тариа зэрэг үйрмэг зүйлийг саваар хэмжиж худалдаа хийдэг хүмүүс дамын наймаа хийгч хусуур хийдэг хүн.
хутгаа [нэр үг]
хутгах үйлийн нэр бөхийн мэх хутгаа хийх (хутгаа мэх хийх) хэрэг явдлын ээдрээтэй газар хутгааг нь гаргах (хэрэг явдлын ээдрээг гаргах).
хутгагч [нэр үг]
хутгах үйлийг гүйцэтгэгч ус хутгагч (ус хутгах, юүлэх үйлийг гүйцэтгэгч) (шилжсэн утга) хутган үймүүлэгч (этгээд үг хэллэг)
хутгалагч [нэр үг]
хутгалах үйлийн эзэн.
хутгалдаан [нэр үг]
хутгалдах үйлийн нэр юмсын хоорондоо хутгалдаад ялгарахгүй болсон байдал (шилжсэн утга) будлиан самуун.
хутгамцаг [нэр үг]
өрөм, тос, ээзгий, ааруул мэтийг хольж хийсэн нэг зүйл идээ хутгамш.